parapolitika.gr
Η αλήθεια είναι δωρεάν
Συντάκτης: Γιάννης Ξυνόπουλος
Σε μέρες που η κοινωνία και οι εργαζόμενοι δίνουν τον αγώνα τους για καλύτερες συνθήκες εργασίας, καθώς σφίγγει η θηλιά γύρω από το λαιμό τους, και οι ακαδημαϊκοί-πανεπιστημιακοί και ο λεγόμενος «πνευματικός» κόσμος συντάσσονται στο πλευρό των «αγανακτισμένων» ενάντια στο «σαθρό» πολιτικό σύστημα, οι δισκογραφικές εταιρείες και το ελληνικό τραγούδι απέχουν σε βαθμό κακουργήματος.
Αυτή είναι και η ομοιότητα του πολιτικού συστήματος με το «ελληνικό» τραγούδι. Πολυεθνικοί γίγαντες, παγκόσμιας κλάσης, που στραγγαλίζουν το λαϊκό τραγούδι, γιατί δεν θέλουν να έχει «πέρασμα» στα λαϊκά στρώματα. Αυτό κάνουν και οι πολιτικές δυνάμεις, υιοθετώντας πλήρως τις «ξένες» ιδέες για την ανάπτυξη της οικονομίας....
Το θέμα είναι ότι και τα δύο δεν βγαίνουν. Ούτε το τραγούδι πάει καλά, ούτε η πολιτική.
Όλοι οι νεόκοποι «διευθυντές» των πολυεθνικών και των ντόπιων εταιρειών αντιγράφουν ξένα τραγούδια και τα πλασάρουν με ελληνικό στίχο. Όπως ακριβώς και στην πολιτική, που το αγγλικό κείμενο με την ελληνική μετάφραση έχει τεράστιες διαφορές, για να μην «εξαγριωθεί» ο λαουτζίκος.
Τη στιγμή που το ελληνικό τραγούδι πεθαίνει, κάποιοι θέλουν να προβάλουν νέα είδωλα, χωρίς υπόβαθρο, από reality «παιχνίδια» της τηλεόρασης. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα δελτία ειδήσεων, που συμπεριφέρονται στους πολιτικούς σαν να μη γνωρίζουν τίποτα για το «έγκλημα» της οικονομίας.
Η ουσία είναι ότι λαϊκοί δημιουργοί υπάρχουν, λαϊκά τραγούδια μπορούν να γραφούν, μια που η οικονομική στενότητα ευνοεί τη δημιουργία σε αυτό το ύφος, αλλά οι εταιρείες και τα media τα πνίγουν, όπως και στην πολιτική.
