Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, αρμόδιος τομεάρχης σε θέματα παιδείας της Νέας Δημοκρατίας, μίλησε σήμερα στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 97,2 στον Κώστα Λασκαράτο.
Για συναίνεση
«Τι μεγαλύτερη πράξη συναίνεσης από το να καταθέτεις συγκεκριμένες και κοστολογημένες προτάσεις. Με βάσει αυτές τις προτάσεις θα μπορούσε να γίνει συζήτηση η κυβέρνηση αρνείται....
Πριν ένα – ενάμιση χρόνο όταν σχηματίστηκε η κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία έτεινε χείρα βοηθείας και η απάντηση από την κυβέρνηση ήταν να κατασυκοφαντηθεί η παράταξή μας, να κατηγορήσει συγκεκριμένους πολιτικούς, και να επιχειρήσει η κυβέρνηση με μια σωρεία εξεταστικών επιτροπών να πει ότι για όλα τα δεινά του τόπου, φταίει η Νέα Δημοκρατία…..
Ο καταγγελτικός λόγος κατά τη δική μου εκτίμηση όταν δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένο περιεχόμενο πολιτικών τείνει να είναι αποπροσανατολιστικός.
Είναι ένας λαϊκίστικος λόγος για να αποσείσεις τις ευθύνες που σου αναλογούν. Και αυτό επιχείρησε να κάνει η κυβέρνηση. Αποτέλεσμα : ποινικοποίησε την πολιτική ζωή του τόπου, συνέπεια αυτής της ποινικοποίησης ήταν να απαξιώσει τους θεσμούς, να απαξιώσει τον κοινοβουλευτισμό, και ακόμα και σήμερα η ίδια η κυβέρνηση που νόμιζε ότι θα ρίξει όλες τις ευθύνες πάνω μας να είναι αυτή που μέλη της, το ξέρετε γιατί είστε δημοσιογράφος, δυσκολεύονται να αρθρώσουν πολιτικό λόγο δημόσια, διότι ο κόσμος είναι οργισμένος, είναι αγανακτισμένος και πολλές φορές αυτά τα στελέχη προπηλακίζονται.
Όμως την οργή και την αγανάκτηση την δημιούργησε η ίδια η κυβέρνηση όταν επιχείρησε για να βγάλει τις ευθύνες από πάνω της να κατασυκοφαντήσει πολιτικούς.
Και δεν συνειδητοποίησε ότι όταν φτάνουμε στο σημείο να κλυδωνίζουμε τον κοινοβουλευτισμό, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μια άλλη λύση. Δεν θέλουμε τον κοινοβουλευτισμό – μάλιστα.
Τι θέλουμε; Απολυταρχία των επιχειρήσεων; Στρατοκρατία; Συνταγματάρχης; Τι; Δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Όταν κλυδωνίζεις τον κοινοβουλευτισμό κάτι άλλο πρέπει να προτείνεις. Και αυτή την πρόταση δεν την έχουμε ακούσει από κανένα. Και φυσικά μη μου πείτε ότι η πρόταση είναι η αναρχία ή τα περίστροφα;»
Για Εκλογές
«Δεν ζητάς κάτι το οποίο δεν μπορείς να επιβάλεις.»
«Θεωρώ ότι είναι τελείως ανεύθυνο κάθε λίγο και λιγάκι να ζητάς εκλογές και μην ξεχνάτε ότι εγώ τουλάχιστον είμαι συνεπής σε αυτό που λέω με την έννοια ότι είμαι από τους πολιτικούς εκείνους που έχουν ζητήσει, αν ποτέ, και πρέπει να γίνει, μακάρι να γίνει συνταγματική αναθεώρηση να καθιερωθεί η 4ετία των κυβερνήσεων.
Είναι καλοδεχούμενες οι εκλογές αν αυτές είναι αποτέλεσμα κατάρρευσης αν θέλετε μιας πολιτικής…δεν ζητάς κάτι το οποίο δεν μπορείς να επιβάλεις.
Αν ζητάς κάτι το οποίο δεν μπορείς να επιβάλεις, το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να δημιουργήσεις μέσω της εκλογολογίας μια πολιτική αστάθεια και όσον αφορά την εικόνα της χώρας μας, μια χώρα η οποία δεν θα είναι τόσο αξιόπιστη στους εταίρους σε ποια στιγμή, τη στιγμή που έχεις ξαναβγεί για να διαπραγματευτείς επιπρόσθετους πόρους καινούρια χρήματα.
Όταν είσαι σε διαπραγμάτευση δεν μπορείς ως αντιπολίτευση να πληγώσεις και να τραυματίσεις την αξιοπιστία της χώρα σου. Τουλάχιστον όπλισε την με διαπραγματευτική ικανότητα».
Για Καμμένο
«Κρατάω για τον εαυτό μου την άποψή μου…»
« Εγώ δεν θέλω να σχολιάσω τη στάση κανενός συναδέλφου πολύ περισσότερο επειδή πολιτεύομαι στην ίδια περιφέρεια. Άρα έναν συνάδελφο από τη Β. Αθηνών δεν θα ήταν κομψό να τον σχολιάσω.
Προφανώς διατηρώ για τον εαυτό μου την άποψη, θα την κρατήσω και από κει και πέρα ο καθένας κρίνεται για τα λεγόμενά του, τις πράξεις του, και από τις συμπεριφορές του. …
Καταλαβαίνω την πίεση που θέλετε να μου ασκήσετε επαναλαμβάνω όμως ότι εγώ παγίως δεν σχολιάζω συναδέλφους. Εγώ αγαπάω πάρα πολύ την παράταξή μου πιστεύω ότι έχει προσφέρει στον τόπο, για αυτό άλλωστε εξακολουθώ και την υπηρετώ, άρα με δηλώσεις μου έστω ή επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας, δεν θα ήθελα να επιβαρύνω και να δημιουργήσω ένα ακόμα εσωκομματικό πρόβλημα.
Γιατί το εσωκομματικό πρόβλημα δεν το δημιουργούν μόνο οι δηλώσεις που ακούγονται αλλά και αυτοί που σχολιάζουν εκ διαμέτρου αντιθέτως τις δηλώσεις που έχουν ακουστεί. Άρα δεν έχω κανένα λόγο να σχολιάσω τίποτα.
Για Καραμανλή
«Βασανίζεται και όμως δεν μιλάει γιατί προτάσσει το εθνικό συμφέρον»
«Προφανώς πιστεύει ότι δια της σιωπής του βοηθάει περισσότερο τον τόπο. Άρα όταν κάποιος βασανίζεται εννοώ πιέζεται να μιλήσει και δεν μιλάει τότε σε αυτή την περίπτωση εσείς του ασκείται κριτική, αυτή η κριτική είναι η βάσανος η δική του, όμως το ότι βασανίζεται από την κριτική σας και παρόλα αυτά δεν μιλάει δείχνει ότι προτάσσει το εθνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό.
Αυτό γιατί είναι ψόγος;
Οι γνώσεις που έχει ο πρώην Πρωθυπουργός δεν είναι οι ίδιες με τις γνώσεις που έχουν οι υπόλοιποι. Άρα αν επιλέξεις να μιλήσεις θα μιλήσεις με ειλικρίνεια. Και ενδεχομένως πρέπει να ξέρεις πότε μιλάς και πότε βοηθάς δια της τοποθετήσεως σου.
Προφανώς ο κ. Καραμανλής με την εμπειρία που έχει κρίνει ότι αυτά που έχει να πει μπορεί να μην βοηθούν στην παρούσα φάση. Και αυτό νομίζω ότι είναι εθνικά ωφέλιμο, εάν το κρίνει έτσι.
Για εσωκομματικά
«Προφανώς δεν έχουμε λύσει όλα μας τα εσωκομματικά»
Η ΝΔ προφανώς δεν έχει λύσει όλα της τα προβλήματα, προφανώς όμως είναι και σε καλύτερο δρόμο από ότι ήταν, προέρχεται από μια μεγάλη εκλογική ήττα, θέλει χρόνο προκειμένου να ανασυγκροτηθεί , εγώ πιστεύω και μετά τις προτάσεις που ακούστηκαν που είναι πολύ συγκεκριμένες του Αντ. Σαμαρά στο Ζάππειο ήδη βλέπω ένα κλίμα να βελτιώνεται είναι στο δικό μας χέρι να δουλέψουμε συστηματικά για να μπορέσουμε να πείσουμε ξανά...
Εγώ πιστεύω ότι ο κ. Σαμαράς κάνει ότι καλύτερο μπορεί, από κει και έπειτα αν υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι εμφανίζονται λίγο πιο ένθερμοι ερμηνευτές των λεγόμενων του αυτό γίνεται, γινόταν παγίως, είναι μια κακοδαιμονία του ελληνικού πολιτικού συστήματος, εν πάση περιπτώσει δεν είναι αυτό που μπορεί να χαρακτηρίσει την ηγεσία.
Για αντιγραφή στις Πανελλαδικές
«Δυστυχώς οι χειρότεροι φόβοι επιβεβαιώθηκαν…»
«Αν με είχατε παρακολουθήσει 1-1,5 εβδομάδα πριν στο ελληνικό κοινοβούλιο είχα προειδοποιήσει την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, ότι με τους πειραματισμούς π ου δυστυχώς αυτή τη φορά, αυτή τη χρονιά, για πρώτη φορά σημειώνονται σε αυτόν τον ευαίσθητο χώρο στο χώρο της παιδείας, λίγο πριν ξεκινήσουν οι πανελλαδικές, εκείνο το οποίο θα καταφέρει είναι να κλυδωνίσει την αξιοπιστία του πιο αδιάβλητου θεσμού, του μοναδικού αδιάβλητου ίσως θεσμού που δούλευε σε αυτή τη χώρα, το θεσμό των πανελλαδικών εξετάσεων.
Δυστυχώς οι χειρότεροι φόβοι επιβεβαιώθηκαν. Δεν προδικάζω το αποτέλεσμα της έρευνας που διενεργείται και μακάρι όλα αυτά που ως καταγγελίες έχουν ακουστεί, και έχουν σημειωθεί να είναι κενά ουσιαστικού περιεχομένου…»
