Βαδίζουμε σε κάλπες – εξπρές λόγω της μεγάλης απόκλισης των δεικτών από τους στόχους του Μνημονίου και την άρνηση της ΝΔ να συναινέσει στα νέα μέτρα τα οποία είναι απαραίτητα για να βγει πέρα το μνημόνιο. Λίγο πολύ αναμενόμενο θα πεις καθώς η εθνική τραγωδία και η γενική παράλυση δεν κρύβονται.
Είναι όμως και κάτι άλλο που τρομάζει. Αν και όλο το μνημόνιο αλλά και το ευρώ είναι ολόκληρο μια καραμπινάτη αντιευρωπαϊκή τραγωδία, η Ελληνική αστική τάξη και οι πολιτικοί της πλήρως απαξιωμένοι, αδυνατούν να το κοινοποιήσουν ως τέτοιο, εκτός και εντός και να ζητήσουν την στοιχειώδη και αυτονόητη κοινή λογική.
Έτσι ανασυντάσσονται.
Λίγο πολύ αναμενόμενο θα πεις και αυτό καθώς ούτε και η εγκεφαλική παράλυση κρύβεται ούτε η δίψα μερικων για εξουσία. Ας αναλογιστούμε ότι ολόκληρη αστική τάξη έκανε κοπαδι πίσω από τον Γιωργάκη επειδή τον λένε Παπανδρέου και πίσω από τον Κωστάκη επειδή τον λέγανε Καραμανλή; Ότι με αυτό τον τρόπο λειτούργησε το κοινωνικό ανσασέρ επι δεκαετίες…
Τι παραπάνω περιμένατε δηλαδή;
