«Στην Ελλάδα η Παγκόσμια Ημέρα Βιοποικιλότητας δίνει κάθε χρόνο στο πολιτικό σύστημα αφορμή να εξυμνήσει με δηλώσεις αυτά που καταπατά όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Όταν προωθούνται καταστροφικές για την βιοποικιλότητα πολιτικές, όπως τα γήπεδα γκολφ, τα μεταλλεία χρυσού, η μέθοδος του fasttrack, και η αξιωματική αντιπολίτευση απλά ζητάει «τολμηρότερα βήματα», τότε η προστασία της βιοποικιλότητας ακούγεται σαν ανέκδοτο. Όσο δεν αντιμετωπίζουμε τις κύριες απειλές κατά τηςβιοποικιλότητας, όπως η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η καταστροφή και αλλοίωση οικοσυστημάτων και η εισαγωγή ξενικών ειδών, η κληρονομιά που αφήνουμε στις επόμενες γενιές θα είναι μια Ελλάδα όχι μόνο οικονομικά, αλλά και περιβαλλοντικά καταληστευμένη.»
