> Voliotaki: "Αντί να τσαντιζόμαστε με το ύφος του blog Voliotaki..."

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

"Αντί να τσαντιζόμαστε με το ύφος του blog Voliotaki..."

Λοιπόν επειδή πολύ τσαντίζομαι με τα μηνύματα ορισμένων και καλά ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ που προσπαθούν να σας πλήξουν, γράφοντας ότι βρίζετε, αφού δεν έχουν κάτι άλλο για να σας κατηγορήσουν, θέλω να εκφράσω ορισμένες μου σκέψεις και απορίες, που καλό είναι να τις μοιραστούμε όλοι μαζί.

1. Αντί να τσαντιζόμαστε με το ύφος του blog Voliotaki, μήπως θα έπρεπε να τσαντιζόμαστε με τα υπερκέρδη των παραδοσιακών τοπικών Μέσων εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων, όπως για παράδειγμα η ιστορική ΘΕΣΣΑΛΙΑ, που θέλει να επιβάλει σε όλο τον κόσμο τον αξιότιμο κύριο Πάνο Σκοτινιώτη;

2. Αντί να τσαντιζόμαστε με το ύφος του blog Voliotaki, μήπως θα έπρεπε να τσαντιζόμαστε με το γεγονός ότι η τηλεπερσόνα Σωτήρης Πολύζος, όπως το Voliotaki αποκάλυψε και ο ίδιος δεν βρήκε καν το σθένος να πει δυο κουβέντες στο τηλεοπτικό κοινό, διορίστηκε από την Ροδούλα Ζήση, παίρνοντας πακτωλό χρημάτων από τις δικές μας τσέπες;

3. Αντί να τσαντιζόμαστε με το ύφος του blog Voliotaki, μήπως θα έπρεπε να τσαντιζόμαστε με κάτι δήθεν δημοσιογράφους που εργάζονται σε τέσσερις με πέντε δουλειές, έχοντας και γραφεία Τύπου πολιτικάντηδων, άσχετα αν το παίζουν αντικειμενικοί και την ίδια ώρα τα νέα παιδιά του χώρου, φεύγουν στην Αθήνα για να βρουν την τύχη τους?

4. Αντί να τσαντιζόμαστε με το ύφος του blog Voliotaki, μήπως θα έπρεπε να τσαντιζόμαστε με κάτι τεμπέληδες, που επειδή γλύφουν τους πολιτικούς και τα τσιράκια τους, έχουν μπουκάρει σε Δήμους, Νομαρχία και πολιτικά γραφεία και πληρώνονται από τον ιδρώτα μας;

5. Αντί να τσαντιζόμαστε με το ύφος του blog Voliotaki, μήπως θα έπρεπε να τσαντιζόμαστε με όλους αυτούς τους ΑΛΗΤΕΣ της πολιτικής μας πραγματικότητας που παίζουν κατάμουτρα με τον πόνο μας, πολλές φορές και με τις ανάγκες μας για το δικαίωμα στην εργασία, στην υγεία, στην πρόνοια και γενικότερα σε όλα τα αυτονόητα για ένα φορολογούμενο πολίτη;

6. Αντί να τσαντιζόμαστε με το ύφος του blog Voliotaki, μήπως θα έπρεπε να ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ότι επιτέλους βρήκαμε ένα μέσο για να εκφράζουμε τουλάχιστον αυτό που μας απέμεινε; ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΜΑΣ ΡΕ ΑΔΕΡΦΙΑ, ΕΣΤΩ ΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΛΕΒΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ!!

ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟ!!

ΑΠΟ: VOLIOTAKI