Το Στέκι αυτό, σήμερα, υποτυπωδώς λειτουργεί στην οδό Περραιβού σε ένα εκκλησιαστικό κτήριο, φιλοξενούμενο, χάριν κάποιας καλής θέλησης και ευσπλαχνίας.
Οι υποσχέσεις για ανέγερση νέου κτηρίου ήταν πολλές και σοβαροφανείς, από τους δημοτικούς άρχοντες. Όχι όμως σοβαρές, αφού δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
Και το συμπέρασμα. Πάρα πολλά παιδάκια του κέντρου της πόλης, αντί να έχουν μία απλή, επιμορφωτική και εναλλακτική απασχόληση και φυσικά να κοινωνικοποιούνται, μένουν καθηλωμένα στα διαμερισματάκια τους, εισχωρούν στους υπολογιστές και στις τηλεοράσεις του σπιτιού και βγαίνουν χαρούμενα, κοιμισμένα και ζαβλαβωμένα στην κοινωνία την επαύριο...
Στον παλιό χώρο, όπου παλιά υπήρχε το ΣΤΕΚΙ Παιδιού - και ένα τμήμα του ανήκει στο Νοσοκομείο Βόλου και να το χαίρεται, αφού δεν δύναται να αξιοποιήσει τίποτα από την περιουσία του παίζουν νυχθυμερόν σκυλάκια της περιοχής, που οι ιδιοκτήτες τους βρήκαν την χαρά τους. Ο λόγος ότι κανείς δεν τους κάνει παρατήρηση για τι που αφοδεύουν τα ζωάκια, άσε που και αυτά βρίσκουν την παρέα τους.
Κατα τα άλλα τα παιδάκια του κέντρου - γειτονιές πολυπληθέστατες- είναι εγκλωβισμένα στην μοναξιά, την άχρηστη πληροφόρηση και την απομόνωση...
Θα υπάρξει σε λίγο μία νέα δημοτική αρχή, που θα έχει υποθεται κάποια οράματα, Αν δεν κοιτάξει τα παιδιά και τη μόρφωσή τους. τί θα κοιτάξει? Κάντε το κτήριο αφού τα σχέδια του είναι πανέτοιμα. Και προσοχή στους εργολάβους..
ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
