"Αγωνιστείτε, γιατί εμείς τα κάναμε σαν τα μούτρα μας"

Έπρεπε κάποιοι να το είχαν φανταστεί από την αρχή. Ο εξαγριωμένος μπέμπης εξάλλου στο λογότυπο δείχνει να μην αστειεύεται, μόλις βγήκε από το τσόφλι, σηκώθηκε από την κούνια και ξεπηδώντας από την φωτιά θέλει να εκδικηθεί.

Και σαν μάνα, που αντιμετωπίζω καθημερινά την οργή των παιδιών μου, το νιώθω και το καταλαβαίνω απόλυτα. Αυτά τα παιδιά, αυτή η γενιά, ξεκινά υπερχρεωμένη, χωρίς να φταίει σε τίποτα. Αντίθετα η δική μας γενιά μπορεί να μην κληρονόμησε χρήματα, κληρονόμησε όμως αξίες, περγαμηνές και σίγουρα όχι χρέη.

Πώς να αντιμετωπίσεις μια νέα γενιά η οποία δεν έχει πραγματικά στον ήλιο μοίρα. Η ανηψιά μου είναι άνεργη, η αδερφούλα της επίσης, η ξαδέρφη μου έμεινε άνεργη στα 42, ο κουμπάρος μου και αυτός στα 53. Τί θα κάνουν αυτά τα παιδιά, πώς θα βγούν στην κοινωνία; Γιατί να μας αντιμετωπίσουν με σεβασμό; Γιατί να μας λυπηθούν; Γιατί να μην γίνουν ποτάμι και να μην μας πνίξουν όλους μαζί;

Όλα αυτά τα γράφω γιατί σήμερα το απόγευμα, σχολιάζοντας με μια γνωστή μου το blog σας, έφτασα στο σημείο να μαλώσω μαζί της. Voliotaki πολλοί είναι αυτοί που σε θεωρούν μια κίνηση νεαρών που δεν έχουν με τι να ασχοληθούν και κάνουν πλάκα, βρίζοντας και χυδαιολογώντας. Ξέρω πολύ καλά όμως ότι δεν είναι έτσι. Ξέρω πολύ καλά και καταλαβαίνω απόλυτα την αγανάκτησή σας.

Τουλάχιστον εσείς δεν αντιμετωπίζετε την κατάσταση όπως ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΣΙΔΩΝΟΣ του Καβάφη. Γι' αυτό και όπου βρεθώ σας διαφημίζω. Γιατί αποφασίσατε επιτέλους να σηκωθείτε από τον καναπέ. Θα είναι ντροπή μας αν σας ξανακαθίσουμε κάτω. Αγωνιστείτε, γιατί εμείς τα κάναμε σαν τα μούτρα μας.

ΜΙΑ ΜΑΝΑ

ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ