Μια προσωπική εμπειρία
Αν κάποιοι νομίζετε ότι στο χώρο της δημοσιογραφίας τα τέρατα είναι μόνον τα αφεντικά αυταπατάστε..
Ουκ ολίγοι “συνάδελφοι'”-κανίβαλοι (εγγεγραμμένοι κιόλας στην ΕΣΗΕΑ) είναι αυτοί που αρκετές φορές, εκτός των εργοδοτών, φροντίζουν να εξολοθρεύσουν συναδέλφους για να αποκτήσουν, ως γνήσια γιουσουφάκια, την εύνοια των αφεντικών ή για να το παίξουν
κυρίαρχοι σε ένα μέσο ενημέρωσης..
Εχω πικρή εμπειρία από τη στάση μιας ντιζέζ “δημοσιογράφου” -εκπομπάρχιδος σε μικρό -έτσι το κατάντησαν -κανάλι στο οποίο το αφεντικό που ήρθε από το κρύο έριξε ουκ ολίγα χρήματα, αλλά τα αποτελέσματα είναι μηδαμινά.
Η συγκεκριμένη “συνάδελφος” φρόντισε,το περασμένο καλοκαίρι, με περισσή αυθάδεια, να μου στερήσει την εργασία μπλοκάροντας την εισήγηση που της έγινε για πρόσληψη στην εκπομπή της, από έναν,ολίγιστο,όπως αποδείχθηκε αφού δεν έφερε αντίρρηση, διευθυντή ειδήσεων.
Ζήτησα να μπω στην εκπομπή της γιατί-τότε-δεν υπήρχε κάποια άλλη ενημερωτικού χαρακτήρα.
Επανήλθα ,όταν ξεκίνησε το στήσιμο του ενημερωτικού τομέα του καναλιού, ζητώντας να προσληφθώ ως παραγωγός σε πρωινή εκπομπή.
Η απάντηση από τη διεύθυνση ήταν αρνητική.
Δεν μου προξένησε εντύπωση καθώς ο εν λόγω διευθυντής τάκουσε χοντρά από μέρους μου για την επαμφοτερίζουσα στάση του απέναντί μου.
Οσον αφορά τη συγκεκριμένη εκπομπάρχη-τροχονόμο αυτή αποτελεί εμπαιγμό για το συνάφι.
Και δεν είναι η μόνη…
Απευθύνομαι στην ΕΣΗΕΑ: Περιορίστε αυτά τα αλαζονικά άτομα από το χώρο μας.
Επιβιώνουν,όχι με την αξία τους, αλλά “πίνοντας το αίμα ” (δηλαδή στερώντας εργασία) από συναδέλφους.
Εξευτελίζουν κάθε έννοια συναδελφικής αλληλεγγύης…
