ΑΠΟ: ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
Ξεκινάς πρωί με το δρομολόγιο Βόλου- Λάρισας. Χειμωνιάτικος καιρός. Ο ΟΣΕ σε στέλνει στην Τρίτη γραμμή να περιμένεις μέσα στο κρύο και στην ψιλή βροχή.
Ισως το κάνει ο ΟΣΕ για να αγναντεύεις το ρολόι στο λιμάνι για να βλέπεις τι θερμοκρασία έχεις να αντιμετωπίσεις. Σκέφτεσαι…υπάρχει ζωή κοντά στο μηδέν; .
Το πιο πιθανόν είναι οι εταιρίες με ισοθερμικά-μπουφάν-κασκόλ να είναι σπόνσορες.
Αλλά και οι ιατροί δεν πάνε πίσω. Αν είσαι 60+ μια πνευμονία θα την τσιμπήσεις.
Ξεκινάς πρωί με το δρομολόγιο Βόλου- Λάρισας. Χειμωνιάτικος καιρός. Ο ΟΣΕ σε στέλνει στην Τρίτη γραμμή να περιμένεις μέσα στο κρύο και στην ψιλή βροχή.
Ισως το κάνει ο ΟΣΕ για να αγναντεύεις το ρολόι στο λιμάνι για να βλέπεις τι θερμοκρασία έχεις να αντιμετωπίσεις. Σκέφτεσαι…υπάρχει ζωή κοντά στο μηδέν; .
Το πιο πιθανόν είναι οι εταιρίες με ισοθερμικά-μπουφάν-κασκόλ να είναι σπόνσορες.
Αλλά και οι ιατροί δεν πάνε πίσω. Αν είσαι 60+ μια πνευμονία θα την τσιμπήσεις.
Το τρένο φτάνει… επιβιβάζεσαι και ελπίζεις ότι θα προλάβεις το αντίστοιχο της Θεσσαλονίκης. Σε ένα σημείο το τρένο αγκομαχά να ανεβεί την ανηφόρα. Πάει τόσο αργά που το προσπερνάς …περπατώντας.
Τελικά εμφανίζεται η κατηφόρα και αρχίζει να ανεβάζει ταχύτητα. Στον κάμπο δεν έχεις ανηφόρες όποτε η ταχύτητα είναι η πρέπουσα.. Τελικά φτάνεις Λάρισα με καθυστέρηση λόγω αργής «εκκίνησης».
Δυο χρόνια πριν το τρένο σταματούσε στην αποβάθρα δίπλα στα δρομολόγια Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Τώρα το τρένο του Βόλου σταματά στην έκτη γραμμή (αν ξέρεις ποια είναι η έκτη) και οι επιβάτες για Θεσσαλονίκη και Αθήνα ενημερώνονται σε ποια γραμμή θα πάνε. «Στην 1η γραμμή για Αθήνα…» Αν δεν ξέρεις κοιτάς τον σταθμό… ποια είναι η 1η?
Αφού δεν ξέρεις σε ποια εισαι εσύ. «Για θεσσαλονίκη 3η γραμμή …πίσω από το ασανσέρ…» Που είναι το ασανσέρ αναρωτιέσαι…Εδώ πρέπει να ανιχνεύονται οι έχοντες ικανότητες Μάντη.
Πριν κατεβείς από το τρένο του Βόλου ρίχνεις τα κόκκαλα μήπως και βρεις προς τα πού θα πας ...η ακολουθείς το ρεύμα. Κάτι θα ξέρουν αυτοί
Κατεβαίνεις από το τρένο του Βόλου λοιπόν…και αλαλάζοντας κουβαλώντας βαλίτσες η οτιδήποτε άλλο εχεις και τρέχεις. Το αγώνισμα είναι απλό. Στίβος… 100 μέτρα μετά εμποδίων σε στενό δρόμο με βάρος. Ταυτόχρονα μια φωνή ακούγεται από τα μεγάφωνα…
«Το τρένο για Θεσσαλονίκη φεύγει σε ένα λεπτό!!!» . Όπως γίνεται στα τηλεπαιχνίδια..για να έχει σασπένς η υπόθεση και να ζωηρέψουν οι χαλαροί ταξιδιώτες.
Πιθανότατα κάποια εταιρεία αθλητικών ειδών χρονομετρά τους επιβάτες για να βρει ταλεντα…δεν εξηγείται αλλιώς. Η γίνεται κάποια μελέτη από ορθοπεδικούς και αθλίατρους για το τι εστί καταπόνηση.
Την στιγμή που τρέχεις προς τα τρένα Αθηνών η Θεσσαλονίκης συγκρούεσαι με τους επιβάτες που τρέχουν προς το τρένο του Βόλου επάνω στην διάβαση... γιατί απλά , ουτε αυτοί θέλουν να κάθονται κάτω από την βροχή και το ξεροβόρι. Μαλλον ο ΟΣΕ δεν συμπαθεί τα σκέπαστρα.
Η σύγκρουση των ΜΕ με τους ΔΕ θυμίζει τουλάχιστον την ταινία με τις Θερμοπύλες χωρίς τον Ξέρξη. Αλαλάζοντα πληθη όπου συγκρούονται βαλίτσες…αλλα και η φωνή φωνή…
« Το τρένο για Θεσσαλονίκη φεύγει…». Ίσως κάποιοι να βάζουν…. και στοίχημα μεταξύ τους…. «5 ευρώ στην κοπέλα με την ροζ βαλίτσα ότι θα φτάσει πρώτη»
Αν είσαι κάτω των 50 έχεις ελπίδες να το προλάβεις. 50-60 οι ελπιδες είναι εις βάρος σου Πάνω από 60 το ποιο πιθανό να μην το προλάβεις αλλά και να το προλάβεις δεν ξέρω αν θα σε προλάβει το ΕΚΑΒ.
Αν είναι να προλάβεις το τρένο των Αθηνών..έχει και μπόνους. Περνάς και δεύτερη διάβαση για να σπινάρεις στο τέλος..Γιούσειν Μπόλτ και βάλε. Πιθανόν να αξιολογούνται οι εκλεκτοί των εκλεκτών.
Γυρνάς την επομένη ημέρα και πας μεσημέρι για Βόλο. Έχει λεωφορείο εκείνη την ώρα. Κοιτάς και βλέπεις ένα άσπρο λεωφορείο που κάτι δεν σου «κολλαει» καλα. Καποιοι συνταξιδιώτες μουρμουρίζουν ήδη…
Όταν μπαίνεις μέσα το καταλαβαίνεις και εσύ. Είναι μάλλον λεωφορείο για παιδιά η μέχρι 150 ύψος η με προδιαγραφες Άπω ανατολής. Όταν κάτσεις …τα γόνατα σου βρίσκουν. Αν είσαι πάνω από 1,70 ξεχνά το…
Οι σαρδέλες είναι πιο άνετες στο κουτί τους… Απορώ γιατί έχει ζώνες ασφαλείας. Δεν πρόκειται να πας πουθενά όσα G και να σου τύχουν. Αν είσαι πάνω από 1.80 και είσαι προς τον διάδρομο κάθεσαι σαν γυναίκα.
Κλειστά πόδια…λυγισμενα ελαφρα…και τα απλώνεις έξω στο διάδρομο. Τα ΡΕΟ στο στρατό ήταν πιο άνετα. Αν είσαι 60+ και πάνω από 1,70 ξεχνά το.
Τον γλυτώνεις δεν τον γλυτώνεις τον θρόμβο από τα ακίνητα πόδια. Στην καλύτερη περίπτωση θα φτάσεις πιασμένος.
Στα μέσα της διαδρομής ήδη σκάφτεσαι ότι στην είσοδο του λεωφορείου έπρεπε να υπήρχε πινακίδα που να λέει «ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΠΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΡΕΝΟ;…Ε;..ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΣ»
Τελικά φτάνεις Βόλο. Πιασμένος αλλά θα κανείς κάποιον ευτυχισμένο. Γιατρό? Ορθοπεδικό? Ποιος ξέρει;
ΥΓ Λίγο πριν φτάσεις Βόλο..στο ύψος του ΠΕΒ βλέπεις ότι τελειώνει ο δρόμος που είχες συναντήσει ξανά πριν δυο χρόνια να τελειώνει.
Η εταιρεία που το φτιάχνει δεν θα είναι Τεχνική εταιρεία. Μάλλον Αρχαιολογική θα είναι γιατί μόνο αυτοί αργούν τόσο πολύ.