Του Νίκου Χαυτούρα
Ιατρού-νευροχειρουργού
υποψήφιου Βουλευτή ΚΙΝΑΛ Μαγνησίας
Μπορεί η πρόσκαιρη επικαιρότητα, οι τρέχουσες εξελίξεις στην πόλη μας, οι αιχμηρές δηλώσεις και οι αντιπαραθέσεις σε προσωπικό επίπεδο, να μονοπώλησαν πολλές φορές την ειδησιογραφία μετά την ανακοίνωση των αποφάσεων του κόμματος για τα ψηφοδέλτια, ωστόσο αυτό δεν αλλάζει σε τίποτε την καθημερινότητα της πόλης μας.
Οι αντιπαραθέσεις και οι προσωπικές πικρίες έρχονται και φεύγουν, εκείνο που μένει στη καθημερινότητα του πολίτη είναι οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές που δυσκολεύουν αυτό τον πολίτη και τον περιορίζουν.
Αυτός ο πολίτης είναι που πρέπει να αποτελεί τον κανόνα και την πυξίδα για όλους ανεξαιρέτως τους υποψήφιους όλων των κομμάτων και όσους ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά και τα δημόσια πράγματα.
Δυστυχώς ζούμε σε μια Μαγνησία η οποία έχει χτυπηθεί αλύπητα από τα μισά και ανολοκλήρωτα έργα.
Αντί να αναζητούμε ποιός μπορεί καλύτερα μεταξύ μας οι υποψήφιοι, ας αναζητήσουμε πρώτα ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες την Μαγνησίας και ποιος μπορεί και είναι διατεθειμένος να υποστηρίξει με όλες του τις δυνάμεις την κάλυψη αυτών των αναγκών.
Οι τελευταίες μεγάλες παρεμβάσεις στη Μαγνησία έγιναν από τη Δημοκρατική Παράταξη την προηγούμενη δεκαετία με τον Περιφερειακό και το Πανθεσσαλικό.
Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε αυτό που δεν ολοκληρώθηκε τότε και ουσιαστικά σταμάτησε για το νομό στο μέσον της προηγούμενης δεκαετίας.
Ένας ολοκληρωμένος περιφερικός δρόμος , σύγχρονο και νέο οδικό δίκτυο στο Πήλιο, σοβαρές συνδέσεις του Βόλου με τα εθνικά οδικά δίκτυα και ένας σύγχρονος δρόμος Σοφάδες –Φάρσαλα-Βόλος σύνδεσης με τον Ε65, είναι μερικά μόνο από αυτά που ζητά και έχει ανάγκη η Μαγνησία.
Από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας και μετά πολύ λίγα πράγματα έγιναν.
Είναι στιγμή να ξαναπιάσουμε το νήμα εκεί που το άφησε η μεγάλη Δημοκρατική παράταξη που σήμερα είναι το κίνημα Αλλαγής, για να ολοκληρώσουμε όλα αυτά που χρειάζονται και είναι προϋποθέσεις για ουσιαστική οικονομική ανάπτυξη και ευημερία των πολιτών.
Η υποψηφιότητα μου στο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής παράταξης δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτή η αναζήτηση του νήματος, που κάπου στο δρόμο και για πολύ καιρό, έχασε ο τόπος μας και που εμείς έχουμε υποχρέωση να ξαναπάρουμε στα χέρια μας.
Οι αντιπαραθέσεις και οι προσωπικές πικρίες έρχονται και φεύγουν, εκείνο που μένει στη καθημερινότητα του πολίτη είναι οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές που δυσκολεύουν αυτό τον πολίτη και τον περιορίζουν.
Αυτός ο πολίτης είναι που πρέπει να αποτελεί τον κανόνα και την πυξίδα για όλους ανεξαιρέτως τους υποψήφιους όλων των κομμάτων και όσους ασχολούνται ή θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά και τα δημόσια πράγματα.
Δυστυχώς ζούμε σε μια Μαγνησία η οποία έχει χτυπηθεί αλύπητα από τα μισά και ανολοκλήρωτα έργα.
Αντί να αναζητούμε ποιός μπορεί καλύτερα μεταξύ μας οι υποψήφιοι, ας αναζητήσουμε πρώτα ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες την Μαγνησίας και ποιος μπορεί και είναι διατεθειμένος να υποστηρίξει με όλες του τις δυνάμεις την κάλυψη αυτών των αναγκών.
Οι τελευταίες μεγάλες παρεμβάσεις στη Μαγνησία έγιναν από τη Δημοκρατική Παράταξη την προηγούμενη δεκαετία με τον Περιφερειακό και το Πανθεσσαλικό.
Ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε αυτό που δεν ολοκληρώθηκε τότε και ουσιαστικά σταμάτησε για το νομό στο μέσον της προηγούμενης δεκαετίας.
Ένας ολοκληρωμένος περιφερικός δρόμος , σύγχρονο και νέο οδικό δίκτυο στο Πήλιο, σοβαρές συνδέσεις του Βόλου με τα εθνικά οδικά δίκτυα και ένας σύγχρονος δρόμος Σοφάδες –Φάρσαλα-Βόλος σύνδεσης με τον Ε65, είναι μερικά μόνο από αυτά που ζητά και έχει ανάγκη η Μαγνησία.
Από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας και μετά πολύ λίγα πράγματα έγιναν.
Είναι στιγμή να ξαναπιάσουμε το νήμα εκεί που το άφησε η μεγάλη Δημοκρατική παράταξη που σήμερα είναι το κίνημα Αλλαγής, για να ολοκληρώσουμε όλα αυτά που χρειάζονται και είναι προϋποθέσεις για ουσιαστική οικονομική ανάπτυξη και ευημερία των πολιτών.
Η υποψηφιότητα μου στο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής παράταξης δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτή η αναζήτηση του νήματος, που κάπου στο δρόμο και για πολύ καιρό, έχασε ο τόπος μας και που εμείς έχουμε υποχρέωση να ξαναπάρουμε στα χέρια μας.
