...για ανεξάρτητη δημοσιογραφία (...) Ενας νέος διαφωτισμός υπάρχει που ακόμα δεν έχει βρει πολιτική έκφραση.
Ή αυτή που υπάρχει είναι περιθωριακή.
Αλλά θέλει ψάξιμο.
Ποιος τρέχει στα μικρά εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία που κανείς μπορεί να ψωνίσει με κλειστά μάτια;
Ή ποιος παρακολουθεί τους μικρούς εκδοτικούς οίκους που εκδίδουν πολύτιμα μη εμπορικά βιβλία;
Ή για να γίνω κυνικός..
Πότε αγοράσαμε για τελευταία φορά βιβλίο ή ακόμα εφημερίδα;
Υπάρχει μια εύκολη απάντηση-εξήγηση για όλα αυτά.
Το διαδίκτυο τα έχει όλα και είναι και δωρεάν.
Αλλά αυτό διαψεύδεται από τα έντυπα υψηλής ποιότητας που ακμάζουν χωρίς διαφήμιση, η οποία καταργεί την ανεξαρτησία ενός εντύπου.
Αναφέρομαι στο γαλλικό περιοδικό «XXI» που εδώ και δέκα χρόνια όχι μονάχα επιζεί, αλλά έγινε και συγκρότημα.
Βγάζει ένα ακόμα έντυπο με αποκλειστική ύλη τα φωτορεπορτάζ και μία εβδομαδιαία εφημερίδα.
Αλλά αυτά στη Γαλλία. Οσο υπάρχουν αναγνώστες, υπάρχει ελπίδα για ανεξάρτητη δημοσιογραφία.
Κατά την άποψή μου, οι εφημερίδες χάνουν αναγνώστες, γιατί πια δεν τους εκπροσωπούν, δεν τους δίνουν γνώση και κρίση, αλλά υπηρετούν άλλα συμφέροντα και τους θέλουν σαν παθητικούς καταναλωτές. Προϊόντων ή κομμάτων. Δεν υπηρετούν την ανυπακοή, αλλά τον κομφορμισμό.
- από κείμενο του Περικλή Κοροβέση στην Εφημερίδα των Συντακτών (ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ)
