Επί λέξει, είπε, «ζήτησα σήμερα εκτάκτως να συνεδριάσει το Υπουργικό Συμβούλιο σε μια δύσκολη στιγμή, ίσως τη πιο βαριά της κυβερνητικής μας θητείας.
Δε σας κρύβω ότι με διακατέχουν ανάμικτα αισθήματα τούτη την ώρα. Όπως φαντάζομαι και σε όλους σας.
Πόνος, συντριβή, για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν απροσδόκητα, και άδικα. Αλλά και αγωνία.
Αγωνία αν πράξαμε σωστά σε όσα έπρεπε να πράξουμε.
Αν αντιδράσαμε σωστά τις κρίσιμες ώρες. Αν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω.
Αν μπορούσαμε να σώσουμε έστω και μια ψυχή παρά πάνω από όσους έφυγαν άδικα», διερωτήθηκε ο πρωθυπουργός, που πρόσθεσε:
«Όπως επίσης δε θέλω να κρύψω ότι δεν αποφεύγω και τη σκέψη ή τον φόβο:
Μήπως από κάποιο ένστικτο αυτοσυντήρησης, διαπράττουμε κι εμείς το ίδιο λάθος, που τόσες φορές έχουμε δει να διαπράττουν άλλοι.
Να υπερβάλλουμε σε δικαιολογίες για να μειώσουμε τις ευθύνες».
«Δεν πρόκειται να ακολουθήσω την αλυσίδα των χαρακτηρισμών, των εύκολων καταδικαστικών αποφάσεων, την χωρίς όρια και σεβασμό στους νεκρούς πολεμικής.
Λέω όχι σε μια τέτοια τακτική και σας καλώ και εσάς να πείτε όχι.
Οφείλουμε σεβασμό στη μνήμη των νεκρών, τουλάχιστον ως προς την αλήθεια
Σας κάλεσα σήμερα πρώτα γιατί θέλω να αναλάβω ακέραια την πολιτική ευθύνη για την τραγωδία.
Κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για τον πρωθυπουργό.
Και σας καλώ να την αναλάβετε και εσείς γιατί είναι επίσης αυτονόητο για την κυβέρνηση.
Δεν θα επιχειρήσουμε ποτέ να αποδράσουμε από τις ευθύνες μας
Δεν είμαστε εδώ για να διαιωνίζουμε την όποια εξουσία μας έδωσε ο λαός. Οφείλουμε να πάμε βαθιά στην πραγματικότητα γιατί μόνο έτσι μπορούμε να την αλλάξουμε.
Σήμερα κατανοούμε όλοι με οδυνηρό τρόπο ότι κυβερνάμε μια χώρα που επί χρόνια κυριάρχησαν στρεβλώσεις. Που ολόκληροι οικισμοί χτίστηκαν αυθαίρετα.
Πρέπει να προβληματιστούμε αν κάναμε πάντα ότι πρέπει για να το αλλάξουμε.
Μήπως διστάσαμε να αντιμετωπίσουμε όσο έπρεπε τον κίνδυνο άλλων καταστροφών από στρεβλώσεις που δημιούργησε το φαύλο παρελθόν.
Έχουμε την ευθύνη όσο οι στρεβλώσεις αυτές παραμένουν»...
