Η προκλητική ανάρτηση του παίκτη ριάλιτι Γιώργου Μαυρίδη που βάζει το σκύλο του - με το έτσι θέλω κι έτσι γουστάρω - να αφοδεύει στις παραλίες και μάλιστα είναι περήφανος για αυτό
- Δικαίωμα του καθενός είναι να πηγαίνει βόλτα το σκύλο του και το κατοικίδιό του αρκεί να μην τίθεται σε κίνδυνο η υγεία και η ασφάλεια των υπολοίπων πολιτών
Από το βγάζω βόλτα το σκύλο μου, μέχρι το: «τον βάζω με τον τσαμπουκά στην παραλία που παίζουν μικρά παιδιά» παρεμβάλλεται ένας αιώνας παραλογισμού.
Το θέμα με την κυκλοφορία και την παρουσία των σκύλων στις παραλίες, έρχεται στη δημοσιότητα κάθε καλοκαίρι και γίνεται πολλές φορές αντικείμενο διαπληκτισμού μεταξύ των πολιτών αφού τα περιστατικά με επιθέσεις σκύλων σε μικρά παιδιά και η αφόδευση των κατοικιδίων στη θάλασσα δημιουργούν σοβαρά προβλήματα.
Παρά το γεγονός ότι η νομοθεσία είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη, υπάρχουν ορισμένοι που εξακολουθούν να προκαλούν το κοινό αίσθημα και την κοινή λογική και να ζητούν – άκουσον άκουσον – οι άνθρωποι να σέβονται τα τετράποδα που βουτούν στην παραλία!!!
Η παραίνεση – συμβουλή, ανήκει στον τηλεμαϊντανό Γιώργο Μαυρίδη.
Η παραίνεση – συμβουλή, ανήκει στον τηλεμαϊντανό Γιώργο Μαυρίδη.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ με μια ανάρτησή του στο instagram, προ ημερών, έφτασε στο σημείο να μας πει ότι όλοι όσοι κάνουν μπάνιο με τα παιδιά τους στη θάλασσα πρέπει να ανέχονται τα σκυλιά συντροφιάς να κάνουν μπάνιο δίπλα σε μωρά παιδιά.
«Η Μόλυ έκανε το πρώτο της μπάνιο τον Ιάνουάριο. Η Μόλυ όταν πλατσούριζε στο κύμα εσύ ήσουν με το καλοριφέρ αγκαλιά και χουχουλιαζες με το πάπλωμά σου. Η Μόλυ κατούρησε πρώτη στην θάλασσα που κατουράς εσύ, άρα την σημάδεψε πρώτη. Η Μόλυ έχει 4.500 ώρες στην θάλασσα χωρίς σέρβις, βενζίνη και λάδια. Την Μόλυ θα την σέβεσαι γιατί όταν εκείνη έκανε βουτιές στην παγωμένη θάλασσα εσύ έβγαινες ξανά να ξανάψει το θερμοσίφωνα για να κάτσεις άλλη μισή ώρα στην ντουζιέρα. Τη Μόλυ θα την κάνεις κόντρα μόνο στα πόσα παγωτά έφαγε αυτό το καλοκαίρι όχι στο πόσα μπάνια έκανε γιατί σε έχει. Τη Μόλυ θα την σέβεσαι γιατί τα κακάκια της τα μαζεύει δεν τα κάνει στην αποχέτευση και πατάει το καζάνι να πάνε στη θάλασσα. Τη Μόλυ θα την σέβεσαι …Τη Μόλυ…Τη Μόλυ» αναφέρει στο post του.
Είναι προφανές ότι σε αυτή τη χώρα έχουμε ξεφύγει.
Ο κύριος... τηλεμαϊντανός θέλει «να σεβόμαστε τα κακάκια του σκύλου του» και να μην διαμαρτυρόμαστε όταν ο σκύλος του κατουράει μέσα στη θάλασσα δίπλα σε παιδιά.
Προφανώς και ο παίκτης ριάλιτι ούτε τη νομοθεσία γνωρίζει, ούτε βεβαίως έχει παιδιά για να μπορέσει να αντιληφθεί το μέγεθος του κινδύνου.
Σύμφωνα με τον ν. 4039/2012 (καθώς και κατά τον προϊσχύοντα 3170/2003) επιτρέπεται ο περίπατος του σκύλου σε κοινόχρηστους υπαίθριους χώρους, αρκεί να μην κυκλοφορεί ελεύθερος και να γίνεται ο περίπατος πάντα με συνοδό (άρθρο 5 παρ. 3). Ο σκύλος μας μπορεί να μας ακολουθεί σε κάθε υπαίθριο κοινόχρηστο χώρο, άρα και στις παραλίες, οργανωμένες και μη, αρκεί να είναι πάντα συνοδευόμενος και να έχουμε μαζί το βιβλιάριο υγείας του για να αποδείξουμε ότι είναι εμβολιασμένος αν μας ζητηθεί.
Επίσης σύμφωνα με την εγκύκλιο Μ.Φ. 3111.10/1/93/20-05-93 της Διεύθυνσης Λιμενικής Αστυνομίας του ΥΠΕΝ, η οποία επαναλαμβάνεται και στη νεότερη υπ΄αριθμ. πρωτ. Μ.Φ. 2119.4/3/06/16-06-2006, «στην περίπτωση κατά την οποία σε μία τοποθεσία ή παραλία κυκλοφορεί ιδιοκτήτης ζώου μαζί με αυτό ή ο εν λόγω προβαίνει στο λούσιμο του ζώου και στην ίδια τοποθεσία καταφθάσουν λουόμενοι, τότε ο ιδιοκτήτης οφείλει, είτε να το απομακρύνει από την τοποθεσία αυτή, είτε να το διατηρήσει ασφαλισμένο σε απόσταση από τους λουόμενους τέτοια που να μην παρενοχλούνται αυτοί προκειμένου να μην διαπράττει την ανωτέρω παράβαση».
Αυτά για να συνεννοούμαστε.
Με δεδομένα και τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί κατά το παρελθόν ακόμα και με επιθέσεις σκύλων που οι ιδιοκτήτες τους δεν τηρούσαν τους κανόνες ασφαλείας και φρόντιζαν να τα έχουν δεμένα με το λουρί τους, είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ, ειδικά αυτές τις μέρες και οι έλεγχοι να ενταθούν και οι σχετικές οδηγίες να γίνουν ευρέως γνωστές από τους αρμόδιους φορείς, ώστε και οι ιδιοκτήτες σκύλων, αλλά και οι λουόμενοι να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους.
Ο νόμος θα μπορούσε να είναι ιδανικός εάν οι κοινωνίες ήταν ιδανικές.
Και εξηγούμαστε: Πώς μπορεί κάποιος που έχει πάει με τα παιδιά του στην παραλία να είναι σίγουρος ότι ο σκύλος που βρίσκεται δίπλα τους είναι όντως εμβολιασμένος; Πώς μπορεί κάποιος να γνωρίζει αν ο σκύλος αυτός δεν μεταφέρει κάποια μολυσματική ασθένεια ή δεν έχει τσιμπούρια ή ψύλλους;
Θα μπορούσε κανείς να απαντήσει ότι πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στον ιδιοκτήτη του σκύλου ότι τηρεί τις προϋποθέσεις για την παρουσία του ζώου στην παραλία και μεριμνά για την ασφάλεια και την υγιεινή όσων επίσης βρίσκονται εκεί.
Και πάλι όμως πως μπορεί κανείς να εφησυχάσει, όταν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των κατοικίδιων, οι οποίοι πολλές φορές υπερβάλουν εαυτούς για την προάσπιση των δικαιωμάτων των τετράποδων, δεν νοιάζονται ούτε καν για την περισυλλογή των περιττωμάτων, αγνοώντας ακόμα και τους πιο στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής;
Επιπλέον, πώς μπορεί ένας λουόμενος να είναι σίγουρος ότι το μπάνιο του στην παραλία δεν θα καταλήξει σε εφιάλτη, όταν είναι δεκάδες ή και εκατοντάδες τα περιστατικά αιματηρών επιθέσεων από σκύλους που έχουν καταγραφεί διεθνώς.
Χρειάζεται λοιπόν ψυχραιμία και σύνεση.
Οι τσαμπουκάδες του τύπου: «βάζω το σκύλο μου στη θάλασσα και σας κατουράει», αλλού.
Ας πάει στον Άγιο Δομίνικο να αγοράσει κανα νησάκι ο Μαυρίδης και να αφοδεύουν οι σκύλοι του όλοι μέρα μέσα στην παραλία.
Εδώ είναι ευρωπαϊκό κράτος και υπάρχουν νόμοι και κανόνες.
