Αμβέρσα
Σ΄ευχαριστούμε πολύ γιά τά 14 χρόνια αγάπης, φιλίας, συντροφικότητας, ανθρωπιάς, γαλήνης, αξιοπρέπειας, προστατευτικότητας καί θαλπωρής πού μάς χάρισες. Γιά 14 χρόνια , μάς έκανες τά πιό ευτυχισμένα ανθρωπάκια συντροφιάς.
Εσύ πού πέρασες ατέλειωτες ώρες δίπλα μου, κοιτώντας με μέ τά λυπημένα σου ματάκια καί συμπονώντας με γιά τήν τραγική μου νεαρή οικογενειακή απώλεια . Εσύ πού πάντα ήξερες νά νοιώθεις καί νά ξεχωρίζεις καί τήν χαρά καί τόν πόνο.
Σ΄ευχαριστώ γιά τά 42.000 χιλιόμετρα πού κάναμε μαζί πάνω κάτω στήν πατρίδα καί καταχέσαμε όλη τήν Ευρώπη , μέ προτίμηση τήν Γερμανία. Ησουν ό καλύτερος συνοδηγός.
Τό ξέρω ότι ήθελες νά γυρίσεις στήν πατρίδα καί νά φύγεις από εκεί γιά τήν γειτονιά τών αγγέλων, παρά τά όσα υπέφερες από τούς κακούς συμπατριώτες μας πού σάν κουταβάκι σέ τσάκισαν στό ξύλο μέ τήν γκλίτσα. Δέν τά καταφέραμε.
Οπως όμως συμφωνήσαμε καί σού υποσχέθηκα, οί αγιασμένες στάχτες σου θά απλωθούν στά καλντερίμια τού χωριού καί στόν Παγασητικό πού τόσο αγάπησες, σύμφωνα μέ τήν επιθυμία σου.
Εκεί ψηλά στόν Παράδεισο πού πήγες, υπάρχουν μόνο αθώα πλάσματα σάν καί σένα, μικρά παιδιά καί ό Φώτης.
Στήν κόλαση είναι μόνο οί άνθρωποι. Ποτέ μήν πλησιάσεις τά σύνορα τής κόλασης. Αυτοί οί άνθρωποι μέ τίς βρώμικες ψυχές, θά σέ μαγαρίσουν.
Κι΄εσύ καλέ μας Θεούλη κάνεις κάπου κάπου τίς στραβοτιμονιές Σου. Παίρνεις αθώες ψυχές καί αφήνεις τούς Γουρουνάγκαλους νά κοπρίζουν.
