«Ο συνταγματάρχης κ. Λούκιος Μίλλερ είναι ο πρώτος Έλλην καθιστάμενος μέλος του κοινοβουλευτικού σώματος εις τας Ηνωμένας Πολιτείας».
Η ολιγόλογη αυτή είδηση, που δημοσιευόταν τον Ιούλιο 1891 στις ελληνικές εφημερίδες, έκρυβε ένα ανθρώπινο δράμα, το μεγαλείο ενός λαού, αλλά και την υπέροχη διάσταση του φιλελληνισμού, του σημαντικότερου κινήματος αλληλεγγύης που γνώρισε η ανθρωπότητα.
Ο πατέρας του δολοφονήθηκε από τους Τούρκους κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και η μητέρα πήρε τα δύο αγόρια της και τράβηξε κατά το Ναύπλιο –πρωτεύουσα των επαναστατημένων ακόμη Ελλήνων– για να επιβιώσει. Ωστόσο, από τις κακουχίες έφυγε από τη ζωή και η μητέρα, αφήνοντας πίσω της τα δύο αγόρια, τον 10χρονο Αναστάσιο και τον 4χρονο Λουκά.
Δύο από τα χιλιάδες ορφανά της Ελληνικής Επανάστασης που λιμοκτονούσαν ξυπόλυτα στους δρόμους. Οι εικόνες που περιγράφει για τα ορφανά παιδιά και το προσφυγικό πρόβλημα που προέκυψε από την Επανάσταση ένας από τους σημαντικότερους αμερικανούς φιλέλληνες, ο συνταγματάρχης Τζόναθαν Π. Μίλλερ, είναι συγκλονιστικές.
Ο Τζ. Μίλλερ έφθασε στην Ελλάδα το 1824 μεταφέροντας τεράστιες ποσότητες ανθρωπιστικού υλικού, με δύο ιστιοφόρα που μίσθωσε ο ίδιος. Φόρεσε την ελληνική φουστανέλα, έμαθε άριστα την ελληνική γλώσσα και πολέμησε ηρωικά στο Μεσολόγγι.
Οι επιστολές του –αρκετές από τις οποίες προς τον Εντουαρτ Εβερετ είναι ακόμη αδημοσίευτες– για την πολιορκία και την έξοδο αποτελούν μοναδικά τεκμήρια για την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, ενώ το έργο του «The Condition of Greece» φωτίζει άγνωστες πτυχές. Ιδιαίτερα αυτές που αφορούν ορφανά του πολέμου, τα οποία μεταφέρθηκαν για να διασωθούν στην Αμερική.
Ανάμεσα στα άλλα, ο Τζ. Μίλλερ διηγείται πώς η θεία των δύο παιδιών, του Αναστάσιου και του Λουκά, ο πλησιέστερος συγγενής τους, εκλιπαρούσε τους φιλέλληνες να πάρουν κοντά τους τα παιδιά για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Ο ίδιος πήρε τον μικρό Λουκά και μια άλλη φιλελληνική φυσιογνωμία της Επανάστασης, ο ανθρωπιστής Τζ. Μπ. Ρους, πήρε τον Αναστάσιο.
Σχεδόν όλοι οι φιλέλληνες της Αμερικής έπαιρναν υπό την προστασία τους παιδιά. Ανάμεσά τους και ο περίφημος γιατρός από την Βοστώνη Σάμουελ Χάου, πρωτεργάτης της αμερικανικής βοήθειας προς την επαναστατημένη Ελλάδα. Όταν επρόκειτο να αναχωρήσει ο Μίλλερ για την Αμερική, κάλεσε τη θεία του παιδιού και αφού της έδωσε ένα βαρέλι αλεύρι την παρακάλεσε να πάρει το παιδί, όπως κι έγινε. Αλλά το παιδί δεν ήθελε να τον αποχωριστεί.
«Δεν έκανε τίποτα άλλο για δύο μέρες και δύο νύχτες από το να κλαίει για να επιστρέψει», γράφει ο Μίλλερ στο βιβλίο του. Ο μικρός Λουκάς, αφού απέκτησε και το όνομα Μιλτιάδης, το οποίο του απέδωσε ο Μίλλερ σε ανάμνηση του αρχαίου πολιτικού και στρατηγού, ταξίδεψε μαζί του στην Αμερική και εγκαταστάθηκαν στο Μονπελιέ του Βερμόντ. Τον υιοθέτησε επισήμως και φρόντισε για τη μόρφωσή του. Τελείωσε τη Νομική Σχολή και εξειδικεύθηκε στις αγροτικές διεκδικήσεις στο Όσκος της Πολιτείας του Ουινσκόσιν.
Εν τω μεταξύ από το 1845 είχε ήδη γραφτεί στον Δικηγορικό Σύλλογο. Γενναίος από τη φύση του υπηρέτησε ως συνταγματάρχης στον πόλεμο του Μεξικού. Οι Ισπανοί διώχθηκαν από τις δυτικές Πολιτείες, ενώ ο Λουκάς Μιλτιάδης Μίλλερ από το 1853 έχει κατορθώσει να εκλεγεί στο τoπικό Κοινοβούλιο. Έχοντας πάντα στην ψυχή του την Ελλάδα φροντίζει να δοθούν τα ονόματα Αθήνα, Αρκαδία και Μαραθώνας σε τρεις πόλεις που δημιουργούνται από μετανάστες στην Πολιτεία του Ουισκόνσιν την δεκαετία του 1850.
Για μία τριακονταετία θα διακριθεί είτε ως επίτροπος Δημοσίων Έργων είτε ως πρόεδρος των Επιτρόπων απολαμβάνοντας ευρεία αναγνώριση, ενώ εκλέχθηκε βουλευτής του Αμερικανικού Κογκρέσου, στο 52ο Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το 1891. Έναν χρόνο μετά την εκλογή του, τον Ιανουάριο 1892, θα ζήσει μοναδικές στιγμές, όταν βρέθηκε στην κηδεία της συζύγου του Τζ. Μπ. Ρους, ο οποίος είχε με ανάλογο τρόπο υιοθετήσει τον μεγαλύτερο αδελφό του Αναστάσιο. Το ζεύγος Ρους είχε μετατρέψει την πολυτελή κατοικία του σε «λαϊκό νοσοκομείο», το οποίο συντηρούσε ο αδελφός του.
Ο Λουκάς – Μιλτιάδης Μίλλερ έφυγε από τη ζωή στις 4 Δεκεμβρίου 1902, αφού προηγουμένως δώρισε όλη την περιουσία του στο Πανεπιστήμιο, στην Ιατρική Σχολή και το Εθνικό Πάρκο του Μιλγουόκι, το οποίο πήρε και το όνομά του. Βραβεύτηκε επανειλημμένα για την προσφορά του, ενώ θεωρείται από τους πολιτικούς που ενίσχυσαν τη θεσμοθέτηση προοδευτικών αρχών. Μεταξύ άλλων, προφητικά, είχε προτείνει τροποποίηση του Αμερικανικού Συντάγματος για να αλλάξει το όνομα της χώρας από «Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής» σε «Ηνωμένες Πολιτείες της Γης».
mikros-romios.gr
