Καταρχάς σεβασμός στον νεκρό.
Πάντα. Ιδιαίτερα ώσπου να σκληρύνει το χώμα που τον σκεπάζει. Ως εκεί, όμως.
Από εκεί και πέρα κουμπωνόμαστε ως τον λαιμό απέναντι στις μετά θάνατον εξιδανικεύσεις.
Υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους ακούγεται καλός λόγος μόνο μόλις κλείσουν τα μάτια τους. Ποτέ εν ζωή.
Κανένας θάνατος δεν αίρει τις αμαρτίες. Κυρίως για όποιον έζησε εκμεταλλευόμενος ανθρώπινες ζωές για να κερδίσει.
Τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται σε κάποιες θεατρικές πρεμιέρες (όλοι συνεπαρμένοι) και σε κάποιους επικήδειους (όλοι υπέροχοι).
Στην εποχή μας λέγονται και γράφονται ψέματα και κάπου αλλού: στα σόσιαλ. Εκεί περισσεύει η μεγαλοστομία και η υποκρισία.
harddog-sport.blogspot.gr
