Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
ΟΚ, το σεξ επίτηδες το έβαλα, γιατί άμα βάλεις σεξ στον τίτλο κάθεται ο άλλος ή η άλλη και το διαβάζουν. Ή έστω δίνουν κλικ, κέρδος είναι κι αυτό, το πας στον διευθυντή σου και τους λες «κοίτα εδώ, χαμός».
Σε κοιτάει αυτός με ύφος «καλά, τραγούδα», νομίζεις εσύ ότι έπιασε το κόλπο, γυρνάς γραφείο, πίνεις καφέ. Και μόλις έχεις διαδώσει fake news, διότι άλλο περίμενε να βρει ο.. αναγνώστης και η αναγνώστρια και άλλο βρήκε. Και λέει «ασταδγιάλα» και εκνευρίζεται. Αλλά την επόμενη φορά που θα ξαναβάλεις «σεξ», πάλι θα το πατήσει το κουμπί…
Δεν το λέω μόνο εγώ αυτό που είμαι άνθρωπος σοφός και μυαλωμένος, το λένε όλες οι μετρήσεις του διαδικτύου και της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου και των εφημερίδων. Το λέει και μια έρευνα την οποία διενήργησε τον Φεβρουάριο η Δημοτική Ραδιοτηλεόραση Θεσσαλονίκης (TV100/FM100) από κοινού με την ΕΣΗΕΜ-Θ, το Τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ και την εταιρεία δημοσκοπήσεων Palmos Analysis στους επτά Δήμους της Α’ Εκλογικής Περιφέρειας Θεσσαλονίκης.
Όπου βλέπουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων έχει έρθει σε επαφή με τα fake news, τα οποία αφορούν κυρίως σε θέματα πολιτικής και εκλογών και διεθνών σχέσεων και πάει λέγοντας. Να μη σας κουράζω με νούμερα τώρα, αλλά υπάρχει μια πλειοψηφία που δηλώνει ότι αρχικώς τα κατάπιε αμάσητα τα fake news, έστω κι αν στην συνέχεια επιχείρησε να διασταυρώσει αυτό που άκουσε, που είδε, που διάβασε. Άλλωστε ένας στους τρεις και μία στις τρεις επιμένει να βασίζεται στην φήμη του μέσου και του δημοσιογράφου που έγραψε ή μετάδωσε την είδηση. Οπότε προκόψανε…
Κατανοητά είναι αυτά και δεν προκαλούν καμία έκπληξη. Άλλωστε κι εμείς οι δημοσιογράφοι που παριστάνουμε τα τσακάλια πέφτουμε συχνά θύματα fake news. Συγκεκριμένα παραδείγματα υπάρχουν ουκ ολίγα, όπως εκείνο του κυρίου Εξοικονομάκη που υποτίθεται ότι διορίστηκε στο Δημόσιο ως ειδικός επί της Αφρικανικής Σκόνης! Και τον διατράνωσαν τον «διορισμό», κάτι καϊνάρια που καθοδηγούν χρόνια και χρονάκια την κοινή γνώμη.
Αλλά έχει μια σημασία να δει κανείς από πού θεωρούν οι πολίτες ότι προέρχονται τα fake news στην πλειοψηφία τους. Ένας στους δύο και μία στις δύο δηλώνουν ότι εισέπραξαν fake news από τα κανάλια εθνικής εμβέλειας (καμιά σύζυγο αεροπόρου ξέρετε;) και ακολουθούν μακριά, πολύ μακριά το καταραμένο το Facebook με το Twitter και οι εναλλακτικές ή ανώνυμες ενημερωτικές ιστοσελίδες. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί ακόμη η τηλεόραση να ορίζει την επικαιρότητα, αλλά κανείς και καμιά δεν την εμπιστεύεται. ‘Η τουλάχιστον δεν την εμπιστεύεται όπως την εμπιστευόταν πριν από μερικά χρόνια. Κι αυτό, νομίζω, είναι κέρδος τόσο για την ενημέρωση όσο και για τη δημοκρατία!
Υ.Γ. 1: Ελάχιστοι είναι εκείνοι που δηλώνουν ότι έχουν φάει σότο από τις επώνυμες ενημερωτικές ιστοσελίδες, τα ραδιόφωνα και τις εφημερίδες πανελλαδικής κυκλοφορίας. Ας το σημειώσουμε για μελλοντική χρήση.
Υ.Γ. 2: Στην ίδια έρευνα πάντως τέσσερεις στους δέκα επιμένουν ότι τη μάθανε την είδηση για την αστυνομία που «παρεμπόδισε λεωφορεία με διαδηλωτές για το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης στα διόδια των Μαλγάρων» και ότι η είδηση ήταν αληθινή. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…
- από το newpost.gr
