Η οικονομική κρίση άλλαξε τις ζωές μας, με οδυνηρές συνέπειες αλλά με διαφορετικές επιπτώσεις.
Οι γυναίκες χτυπήθηκαν περισσότερο από την κρίση σε σχέση με τους άντρες και αυτό είναι αδιαμφισβήτητο: οι ανισότητες μεγάλωσαν, οι διακρίσεις οξύνθηκαν.
Είτε στον χώρο δουλειάς (αν υπάρχει) είτε στο σπίτι η γυναίκα έγινε η μικρή ηρωίδα της καθημερινότητας. Μιας καθημερινότητας που πρέπει να κάνει υποφερτή για την ίδια και την οικογένειά της.
Ως Ενωση Γυναικών Ελλάδος, κάναμε μεγάλα βήματα προόδου, δώσαμε μεγάλες μάχες, με την αναθεώρηση του οικογενειακού δικαίου, την εξάλειψη των διακρίσεων στην πρόσβαση στην υγεία, την εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση, την εργασία και την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Όμως οι ανισότητες παραμένουν. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για τα αυτονόητα. Η Ελλάδα καταλαμβάνει την τελευταία θέση στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων: στις συνθήκες εργασίας, στην εξεύρεση εργασίας, στην πρόσβαση σε οικονομικούς πόρους, στον τομέα της γνώσης, στον τομέα του ελεύθερου χρόνου, στην πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας, ακόμη και στον τομέα συμμετοχής σε πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς καταγράφουμε τις χειρότερες επιδόσεις μεταξύ των χωρών μελών της Ε.Ε.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συμμετοχή των γυναικών σε κάθε μορφής δραστηριότητα είναι καθρέφτης της συνοχής της κοινωνίας και της λειτουργίας της Δημοκρατίας.
Αν θέλουμε η ισότητα των φύλων να αποτελέσει πολιτική προτεραιότητα, με αφορμή τις Ευρωεκλογές του Μαΐου, οφείλουμε να αγωνιστούμε και να απαιτήσουμε τη δημιουργία ενός νέου ευρωπαϊκού οράματος με επίκεντρο τον άνθρωπο και με στόχο την ουσιαστική -και όχι την κατ' επίφαση- ισότητα των φύλων. Είναι ζήτημα δημοκρατίας.
Για τη Διοικούσα Επιτροπή
