Δεν τον λυπήθηκε ο ΠΑΟΚ τον Παναθηναϊκό. Ένα φάντασμα ομάδας. Τι έπρεπε να γίνει, δηλαδή; Να μην πάρει ο ΠΑΟΚ μία νίκη από την όποια θα απουσίαζε η λεβεντιά. Αυτό έπρεπε να γίνει. Όχι, ρε, και τέσσερα γκολ, αυτό το 4-0, σε αντίπαλο που δεν υπάρχει στο γήπεδο. Κανένας σεβασμός στον μεγάλο Παναθηναϊκό. Κανένας αυτοσεβασμός και στην φανέλα του ΠΑΟΚ.
Δεν είναι ντροπή μία ομάδα να βάλει όσα γκολ μπορεί. Δεν είναι ξεφτύλα μία ομάδα να φάει τέσσερα και οκτώ γκολ. Όχι, όμως, όταν το ματς είναι άνισο.
Ο Παναθηναϊκός δεν είναι σήμερα μία αδύναμη αγωνιστικά ομάδα. Είναι μία ομάδα που τυπικά συμμετέχει στο πρωτάθλημα.
Καμία αυτοσυγκέντρωση οι παίκτες του.
Είναι επαγγελματίες βουτηγμένοι στο πρόβλημα. Στο προσωπικό, στο οικονομικό και οικογενειακό πρόβλημα, επειδή βρίσκονται σε μία εταιρεία που έχει φαληρίσει.
Πριν 47 χρόνια η Τσέλσυ έπαιξε με την Ζένες. Ε, στο Λουξεμβούργο και κέρδισε 16-0. Ο βρετανικός τύπος τα έχωσε στη λοντρέζικη ομάδα, επειδή βρήκαν μία ερασιτεχνική ομαδούλα και την σακάτεψαν στα γκολ. «Ντροπή της Τσέλσυ» έγραψαν. Στο επαναληπτικό ματς, στο Λονδίνο, η αγγλική ομάδα κέρδισε μόνον 4-0.
Ανέντιμη νίκη είναι να κερδίσεις με πιασμένο το κοράκι. Με πιασμένο τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Αναξιοπρεπής τουλάχιστον η νίκη 4-0 του ΠΑΟΚ επί του διαλυμένου ψυχολογικά και υπαρξιακά Παναθηναϊκού. Έφτανε ένα 2-0.
apodytiriakias.gr
