Η 9η του Νοέμβρη ήταν μια σπουδαία
μέρα για τα δικαιώματα των πολιτικών
κρατουμένων και ταυτόχρονα των κρα-
τουμένων στο σύνολό τους.
Ήταν μια σπουδαία μέρα για το κίνημα αλληλεγγύης.
Μια μέρα χαράς για όλους όσοι επιμένουν να κοιτάζουν το τέρας στα μάτια και να το αντιπαλεύουν.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου της Φυλακής να χορηγήσει άδεια στον Δ. Κουφοντίνα προκάλεσε «θύελλα αντιδράσεων» που «σάρωσε» τα ΜΜΕ της χώρας.
Πρωταγωνίστησαν η οικογένεια Μητσοτάκη, τα γνωστά νούμερα του ντόπιου πολιτικού προσωπικού, τα πάντα έτοιμα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας, οι Αμερικάνοι, οι Βρετανοί, οι Τούρκοι.
Όλος ο καλός ο κόσμος! Το εγχείρημα πάντως δεν εστέφθη με ιδιαίτερη επιτυχία.
Το ερώτημα που κυριάρχησε σε κάθε λογής πάνελ και όχι μόνο ήταν:
«Γιατί το όχι επτά χρόνων έγινε ναι;». Ας μας επιτραπεί να το επιστρέψουμε στους εμπνευστές του αντεστραμμένο.
Γιατί χρειάστηκαν επτά χρόνια για να γίνει το όχι ναι; Από πότε η τήρηση των επιταγών της κείμενης νομοθεσίας συνιστά καταστρατήγησή της;
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να πούμε κάτι περισσότερο για την αθλιότητα αυτή.
Αντίθετα, θεωρούμε απαραίτητο να σταθούμε λίγο παραπάνω στο πρόσωπο του «αρχιτρομοκράτη».
Από τη στιγμή της παράδοσής του κιόλας, ο «ψυχρός δολοφόνος» επέδειξε τέτοιο ήθος που προκάλεσε το σεβασμό στους ίδιους τους διώκτες και τους φύλακες του.
Πληθώρα μαρτυριών μπορούν να επιβεβαιώσουν το γεγονός.
Αρκεί κάποιος να διαβάσει την ανακοίνωση των Σωφρονιστικών Υπαλλήλων κατά την πρώτη έξοδό του από το μπουντρούμι που κρατείται.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας αποδεικνύεται μια αξιοσημείωτη στιγμή της παλλόμενης συνείδησης της Αριστεράς στον ελλαδικό χώρο.
Είναι γνήσιος εκπρόσωπος μιας Αριστεράς αποφασιστικής αλλά και ευγενούς, που παρά τις όποιες δυσκαμψίες και αστοχίες της, αποκαλύπτεται πρόθυμη για αναστοχασμό και ικανή για σημαντικές υπερβάσεις.
Το ασυγχώρητο έγκλημα του «αμετανόητου Λουκά» είναι ότι δεν παρέδωσε την υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης, που με τον δικό του τρόπο υπηρέτησε και υπηρετεί, βορά στα σκυλιά του συστήματος.
Δεν τους έκανε τη χάρη. Μέσα στην καταιγίδα κράτησε όρθια τη σημαία της αντίστασης και της αξιοπρέπειας.
Ο Δημήτρης δεν δικαιούται απλά τις τακτικές του άδειες, στον Δημήτρη Κουφοντίνα αξίζει η ελευθερία.
Συντάκτης:
Επιτροπή για τη χορήγηση αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους
