Νεποτισμός και νομενκλατούρα αποτελούν την κακοδαιμονία της πολιτικής ζωής του τόπου.
Η ετυμολογία του όρου προέρχεται από την λατινική λέξη nepos-nepotis και σημαίνει ανιψιός. Μεταβίβαση δηλαδή της εξουσίας από πατέρα σε γιο.
Απότοκο του νεποτισμού είναι η νομενκλατούρα. Ο κατάλογος των αξιωματούχων για τη δομή της εξουσίας. Ετυμολογικά προέρχεται από τη σύνθεση δύο λατινικών λέξεων nomen- όνομα και calo- καλώ.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι κατά την μεταπολίτευση όταν ο ελληνικός λαός πανηγύριζε την πτώση της βασιλείας, δεν μπορούσε να υποψιαστεί ποτέ την εγκαθίδρυση ενός άλλου ομοειδούς καθεστώτος, το οποίο θα έφερε όλες τις ασθένειες της μοναρχίας, χωρίς να διαθέτει ίχνος από τη λάμψη της.
Μιας κοινοβουλευτικής εξουσίας δομημένης πάνω στον νεποτισμό και τη νομενκλατούρα. Ο τρόπος που αυτοί οι δύο όροι θα συνέθεταν την ελληνική πραγματικότητα είναι μοναδικός και δεν συναντάται πλέον σε αρκετές χώρες της κεντρικής Αφρικής.
Είμαστε πιθανόν πολύ κοντά στη μετάβαση από ετερόφωτους κομματικούς μηχανισμούς με έντονες επιρροές φίλιων δυνάμεων, σε μία σύγχρονη Δημοκρατία βασισμένη στις επιταγές των καιρών.
Κι επειδή καμία μετάβαση δεν γίνεται χωρίς κλυδωνισμούς ή πόνο, Τσίπρας και Καμμένος πληρώνουν το τίμημα του νεποτισμού και της νομενκλατούρας.
Δεν είμαι υπέρμαχος της σημερινής κυβέρνησης για να βγάλω την καχυποψία εκτός πεδίου εργασίας από το μυαλό του όποιου καχύποπτου αναγνώστη, προκειμένου να συνεννοηθούμε χωρίς να είμαι ιδιαίτερα φιλόδοξος γι' αυτό.
Η γοητεία είναι να πείθεις τους καχύποπτους και δεν είμαι υπέρμαχος της κυβέρνησης, γιατί την ήθελα πιο γρήγορη, πιο διαβασμένη, πιο αποτελεσματική και σίγουρα περισσότερο επαναστατική.
Το γεγονός ότι σύρει πίσω της αθύρματα του παρελθόντος μπορεί να ήταν αναπόφευκτο, για να διατηρήσουμε μία ελάχιστη σοβαρότητα στη δομή της σκέψης μας, είχε όμως υποχρέωση να τα εξαλείψει κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης.
Υποστηρίζουν ορισμένοι και σωστά, ότι πολλά μέλη της σημερινής συγκυβέρνησης, δεν θα περνούσαν ούτε έξω από τη Βουλή ως διαδηλωτές εάν οι προηγούμενοι ήσαν νοικοκυραίοι.
Έχει και αυτό μία δόση αλήθειας, οι αλλαγές όμως είναι αναπόφευκτες και η ιστορία υποχρεωμένη να γυρίζει σελίδα με τα υλικά που διαθέτει.
Τσίπρας και Καμμένος δεν είναι η επόμενη μέρα, αλλά η μετάβαση του τέλους εποχής και όπως έγραψα νωρίτερα, καμία μετάβαση δεν μπορεί να γίνει χωρίς πόνο, κόπο και θυσίες.
Διαμαρτύρονται τα υπόλοιπα κόμματα ότι τέτοιες σκέψεις αδικούν τις δικές τους προσπάθειες, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι αρχηγοί τους, οι πρόεδροι και οι γραμματείς τους, αποτελούν τη συνέχεια ενός νεποτισμού και μίας νομενκλατούρας που πνέει πλέον τα λοίσθια.
Το πιο τραγικό ή κωμικό όπως θέλετε πείτε το, είναι μία πρόσφατη δήλωση του κ. Μητσοτάκη εναντίον του νεποτισμού, κατά τη διάρκεια αλλαγών στο κόμμα του, όντας ο ίδιος απότοκο του απόλυτου νεποτισμού.
Γύρω του σίγουρα υπάρχουν πολιτικοί που δεν προέρχονται από πολιτικά τζάκια, αποτελούν όμως προπέτασμα καπνού και καμουφλάζ μιας κακοδαιμονίας που ο ίδιος, ανεξάρτητα από προθέσεις, συνεχίζει να φέρει στην πλάτη του.
Η Ελλάδα ανεβαίνει τον Γολγοθά της, έχοντας μείνει πολύ πίσω από τις παγκόσμιες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις κι αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στην ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την πρόοδό της.
Το σύνθημα χωρίς να ακυρώνουμε τη σημασία των πολιτικών πρoσήμων, μόνο ένα μπορεί να είναι σήμερα. Ούτε δεξιά ούτε αριστερά παρά μόνον ευθεία, γιατί δεν υπάρχει χρόνος.
.jpg)
