Το ωραίο, όμως είναι πως δεν έχασε την εικόνα του «αυτοκράτορα». Γιατί μπορεί να μπήκε στα πέτρινα χρόνια της ανασφάλειας, αλλά συνεχίζει να είναι αυτός που όλοι απολαμβάναμε ως τώρα. Στις τηλεοράσεις, στα περιοδικά, στις συζητήσεις, στα πάρτι. Ο Πέτρος χωρίζει πολιτισμένα και συνεχίζει να περνάει τρυφερές στιγμές με την Τζένη.
Ο Πέτρος δεν έχει μία, αλλά συνεχίζει να λιάζεται στην Ψαρού και να τρώει στα.. καλύτερα εστιατόρια. Να ταξιδεύει, να χαριεντίζεται με τα φιλαράκια του και το σημαντικότερο, να ξεκινάει καινούργιες δουλειές. Ήδη αναλαμβάνει θέσεις ευθύνης σε επαρχιακά κανάλια και οργανώνει νέα τραστ σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις.
Αν, λοιπόν, ο Πέτρος μπορεί να χρεοκοπεί τόσο όμορφα και δημιουργικά, γιατί δεν μπορεί να κάνει το ίδιο και η χώρα; Αν γενικώς ο κανόνας της χρεοκοπίας, τουλάχιστον στην Ελλάδα, είναι για κάποιους μόνο μερικές σελίδες στα αρχεία ενός Πρωτοδικείου, γιατί δεν μπορεί να σκεφτεί κανείς το ίδιο και για ένα ολόκληρο κράτος;..
- από κείμενο του Ανδρέα Ζαμπούκα στο protagon (ολόκληρο ΕΔΩ)
