Οι Παπανδρέου κατέστρεψαν το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία.
Αυτοί, ως οικογένεια, έφεραν την κατάσταση στην αθλιότητα που σήμερα γνωρίζουμε. Λειτουργώντας μεταξύ τους συμπληρωματικά και απόλυτα συντονισμένα, έσπασαν διαδοχικά όλες τις
«ζώνες» άμυνας, τις οποίες περιγράψαμε πιο πάνω ως απαραίτητες ασφαλιστικές δικλείδες για την ασφάλεια της κοινωνίας.
Κινούμενοι μονίμως από ξένα συμφέροντα, κατάφεραν στο τέλος και παρέδωσαν τη χώρα στα αφεντικά τους. Στην κυριολεξία εκτέλεσαν επί λέξη έναν σχεδιασμό, όπως είναι εκείνος, ο οποίος περιγράφεται στα γνωστά αρχεία των Σοφών της Σιών.
Στην κυριολεξία, ως φανατικοί Εβραίοι, εκτέλεσαν κατά «γράμμα» αυτά, τα οποία οι Σιωνιστές ονειρεύονταν, για να κατακτήσουν τον κόσμο …Οι Σιωνιστές, όπως «τυγχάνει» να είναι οι σημερινοί «δανειστές-τύραννοί» μας …Ο Ρότσιλντ, ο Σόρος, ο Ροκφέλερ, ο Τρισέ, ο Στρος Καν, ο Μπενράνκε κλπ..
Όσο δηλαδή κι αν δεν θέλουμε να εμφανιστούμε ως «συνομωσιολόγοι», δεν είναι δυνατόν να παραβλέψουμε ότι όλα τα άσχημα της ελληνικής κοινωνίας ξεκίνησαν, αναπτύχθηκαν και ολοκληρώθηκαν από Εβραίους, για να παραδοθεί η χώρα σε Εβραίους μέσα από ένα σχέδιο παγκοσμίως γνωστό ως σιωνιστικό, του οποίου την «πατρότητα» κανένας δεν διεκδικεί. Όλα αυτά γίνονται αντιληπτά μόνον αν γνωρίζει κάποιος πώς λειτουργεί η εκπαίδευση μέσα στην κοινωνία και πώς γίνονται εκμεταλλεύσιμα τα «λάθη» σ’ αυτά που την αφορούν.
Υπάρχει δηλαδή ένα παρασκήνιο πολύ σκοτεινό και εγκληματικό, το οποίο δημιούργησε την «άρρωστη» γενιά τού Πολυτεχνείου. Ένα παρασκήνιο, το οποίο οι πρωταγωνιστές του δεν θέλουν να ερευνάται, γιατί τους αποκαλύπτει. Έχουν γραφεί χιλιάδες πράγματα γι’ αυτήν την γενιά. Γνωρίζει όμως κάποιος ποια είναι η πραγματική της καταγωγή; Ποιο είναι το πραγματικό αίτιο που τη δημιούργησε; Το «Πολυτεχνείο» απλά έδωσε το όνομά του στα «παιδιά» ενός «εκτροχιασμού» του κοινωνικού σχεδιασμού. Η γενιά του Πολυτεχνείου στην πραγματικότητα ήταν η γενιά εκείνη, η οποία πήρε τα χαρακτηριστικά της από τον Γέρο Παπανδρέου.
Για κάποιον που έχει γνώσεις θα ταίριαζε περισσότερο να την ονομάζει σαν την γενιά των «παιδιών του γέρου» …Η γενιά εκείνη, πήρε τα χαρακτηριστικά της από τους πρωταγωνιστές του περίφημου 1-1-4 …Το κίνημα του 1-1-4 ήταν η πρώτη φουρνιά «επιστημόνων», η οποία έμαθε να ζητά και να παίρνει ανταλλάγματα από την εξουσία με βάση τα δικά της ειδικά ταξικά συμφέροντα …Αυτή ήταν ο «σπόρος» της γενιάς του Πολυτεχνείου …Αυτοί ήταν η «εμπροσθοφυλακή» τής γενιάς …Αυτοί ήταν οι πρώτοι, οι οποίοι έμαθαν να κρύβουν τις αρπαγές και τις απαιτήσεις τους πίσω από «μεγαλοστομίες» περί «δημοκρατίας» και «ελευθερίας» …Αυτοί ήταν οι πρώτοι, που την ιδιοτέλειά τους την έκρυβαν πίσω από ψευδοηρωισμούς και κοινωνικές «ευαισθησίες» …Οι πρώτοι, οι οποίοι υπηρέτησαν πιστά την εξουσία, ζητώντας ανταλλάγματα και άλλοθι, για να παριστάνουν τους αναρχικούς …»Ανένδοτοι» της πλάκας …κι αυτοί σαν τον «πατέρα» τους.
Αυτή η γενιά είχε εξ’ αρχής τα χαρακτηριστικά του παρασιτικού «χασαπόσκυλου», γιατί ο γέρος Παπανδρέου με εύνοιες τής έδωσε αυτά τα χαρακτηριστικά. Αυτός την έφτιαξε και γνώριζε να την «σέρνει» από την «κοιλιά» της. Η γενιά, που για τα συμφέροντά της ανέτρεψε τη λογική του «σφικτού» και ασφαλούς σχεδιασμού του συστήματος ανώτατης εκπαίδευσης και μέσα σε λίγα χρόνια θα έβλεπε τους «επιστήμονές» της να «περισσεύουν». Άλλωστε και ο αγώνας του 1-1-4 από ένα τέτοιο «περίσσευμα» ξεκίνησε …Για επαγγελματική κατοχύρωση αγωνίζονταν οι κακομοίρηδες, οι οποίοι παρίσταναν τους «ήρωες» της δημοκρατίας. Τι είχε γίνει και ξεσηκώθηκαν τα λιγούρια; Ο κρατικός τότε ΟΤΕ, για λόγους σχεδιασμού, ήθελε να προσλαμβάνει τα ανώτατα στελέχη του μόνον από το Πολυτεχνείο και ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Φυσικομαθηματικής Σχολής, οι οποίοι έβλεπαν να αποκλείονται από τα πόστα και τα βολέματα.
Για το «ψωμάκι», δηλαδή, γινόταν η φασαρία. Αυτή ήταν η «ταμπακέρα» τού αγώνα τους, ο οποίος μετά «στολίστηκε» με «ελευθερίες», «δημοκρατίες», «άσυλα» και άλλα «δημοκρατικά». Κάποιοι ονειρεύονταν υψηλόμισθα πόστα στις κρατικές επιχειρήσεις και δεν ήθελαν να καταλήξουν καθηγητές των «τρεις κι εξήντα», όπως προβλεπόταν από τις σπουδές τους. Για το «μεροκάματο» αγωνίζονταν, άσχετα αν ακόμα και το σύμβολό τους το 1-1-4 ήταν το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος, που όριζε τον λαό ως τον υπερπάντων προστάτη του Συντάγματος, όπως συμβαίνει και σήμερα με το Σύνταγμα, το οποίο αυτή η γενιά το έχει μετατρέψει σε «πατσαβούρα».
Αυτούς τους πειναλέους βρήκε ως ακροατήριο ο γέρος Παπανδρέου και πάνω σ’ αυτούς «έχτισε» την οικογενειακή του πολιτική «πελατεία» …Μια «πελατεία», η οποία όταν πέθανε τον έθαψε με λαμπρότητα, για να δημιουργήσει την δήθεν αντιχουντική την «παράδοσή» της …Μια πελατεία, η οποία είχε μάθει να ζητάει από τους Παπανδρέου και να «μισεί» δήθεν τον Καραμανλή, εφόσον σε αυτό το δίπολο «γεννήθηκε». Όταν ο Παπανδρέου με ξένα «κόλλυβα» έκανε τον «καλό» και υποσχόταν «λείες» στα λιγούρια, ο Καραμανλής ήταν αυτός που έπαιζε τον ρόλο του «κακού» και έστελνε τις δυνάμεις καταστολής, για να τους πειθαρχήσουν. Ο ένας καπάρωσε τους «επαναστάτες» και ο άλλος τους «νοικοκύρηδες». Γι’ αυτό τον λόγο τα «ένστικτα» της γενιάς αυτής είναι πάντα «αντιδεξιά» και «αντικαραμανλικά» και «φιλοαριστερά» και «φιλοπαπανδρεϊκά» …»Εκ γενετής», που λέμε.
Ο γέρος Παπανδρέου, ως Πρωθυπουργός και Υπουργός Παιδείας ταυτόχρονα, με αυτούς «έσπασε» την πρώτη γραμμή άμυνας της κοινωνίας εναντίον της απειλής των επιστημόνων. Μιας απειλής, η οποία προκύπτει από την «υπερπαραγωγή» τους. Στη δεκαετία που ακολούθησε απλά ωρίμαζε η κατάσταση που είχε θεμελιωθεί απ’ αυτόν. Τα υπεράριθμα λιγούρια είχαν «παρκάρει» πλέον στα Πανεπιστήμια και περίμεναν κάποιον άλλον – είχε πεθάνει στο μεταξύ ο γέρος – να τους βολέψει. Τότε εμφανίστηκε εκ νέου στο πολιτικό προσκήνιο ο Παπανδρέου νούμερο δύο …Εμφανίστηκε ο Ανδρέας …Ο Ανδρέας με τον εισαγόμενο «στρατό» επιστημόνων που τον ακολουθούσε.
Ο Ανδρέας «έσπασε» τη δεύτερη γραμμή άμυνας …Κατέστρεψε τη δυναμική των κοινωνικών τάξεων, που επιτρέπουν στους εργάτες και τους αγρότες να κρατούν στα χέρια τους τις τύχες τους και να περιορίζουν με τη δύναμή τους την αστική τάξη. Αν ο πατέρας του πρόσφερε στους αστούς τον ενισχυμένο «πολλαπλασιασμό» τους μέσω της μαζικής εισόδου τους στα Πανεπιστήμια, αυτός τους αποκατέστησε οικονομικά, προσφέροντάς τους ως «λεία» την κοινωνία. Μέσω του άκρατου κομματισμού, παρέδωσε το κράτος και την εξουσία σε μία και μόνον κοινωνική τάξη. Με αυτήν την εξουσία και τις γνώσεις τους οι αστοί ήταν εύκολο να «καπελώσουν» τις υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις.
Μέσω του «κόμματος» – και με τη λογική της σοσιαλιστικής «τζαμαχιρίας» – παραδόθηκαν τα πάντα στους αστούς …Παραδόθηκαν τα πάντα στους «σκληρούς» σοσιαλιστές, οι οποίοι προηγουμένως είχαν «εμβαπτιστεί» μέσα στο σταλινικό «καζάνι» του ΚΚΕ …Μιλάμε για κανονικό κόμμα Μπάαθ …Μιλάμε για «ουάχντα, χουρίγια, ισταρακίγια», που σημαίνει «ενότητα, ελευθερία, σοσιαλισμός». Απλά, η ενότητα των κομμάτων Μπάαθ, που αφορούσε τους Άραβες, στην περίπτωση της Ελλάδας θα αφορούσε μόνον τους «σοσιαλιστές». Αυτούς «ψάρευε» ο Ανδρέας στα Πανεπιστήμια και αυτούς περνούσε δια «πυρός» και σιδήρου, προκειμένου να τους κάνει φανατικούς «μουτζαχεντίν» τού εθνικοσοσιαλισμού, τον οποίο υποτίθεται πρέσβευε.
Κόλπο των Παπανδρέου ήταν τα «γαλβανιζέ» στελέχη του σοσιαλισμού. Κόλπο των Παπανδρέου ήταν η «εμβάπτιση» των σκληροπυρηνικών στελεχών του μέσα στη σταλινική «κολυμπήθρα» του ΚΚΕ. Κόλπο των Παπανδρέου ήταν να «κατασκευάζουν» τους σκληροπυρηνικούς πασόκους μέσα από τα «φυτώρια» του πανεπιστημιακού ΚΚΕ. Το σταλινικό ΚΚΕ δημιουργούσε το σκληρό «σταλινιζέ» επίστρωμα τού στελέχους, που το έκανε αδίστακτο, άπληστο και φασιστικό. Μέσα στο μπααθικό κομματικό DNA του ΠΑΣΟΚ είναι η αγάπη του για τους χωριάτες νεοαστούς των Πανεπιστημίων. Λαλιώτης και Τζουμάκας ήταν στο φυσικό τους περιβάλλον μέσα στο κόμμα. Με αυτό το σταλινικό «μέταλλο» μπορούσαν μετά να παρουσιάζονται σαν «δημοκράτες», αλλά αυτό δεν άλλαζε ποτέ τα πραγματικά τους χαρακτηριστικά.
Αυτή η συνεργασία δεν ήταν περίεργη …Τα ίδια αφεντικά είχαν όλοι. Ο σιωνιστής Παπανδρέου είχε από την αρχή σχέση με το σιωνιστικό χαφιεδομάγαζο τού Εβραίου Μπεναρόγια. Ο γέρος Παπανδρέου είχε στενή σχέση με τους χαφιέδες του ΚΚΕ από την εποχή που δρομολόγησαν από κοινού τον Εμφύλιο πόλεμο. Συνένοχοι εγκληματίες ήταν, που γνώριζαν να λειτουργούν από κοινού ακόμα και παριστάνοντας μεταξύ τους τούς θανάσιμους εχθρούς. Η σχέση τους είχε ξεκινήσει από τότε που έστησαν το μακελειό στα Δεκεμβριανά μέχρι το «μάντρωμά» τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, που είχε φτιάξει ο Παπανδρέου γι’ αυτούς …Το «μάντρωμα», που τους προστάτευε στην πραγματικότητα από έναν λαό, ο οποίος ήθελε να τους «φάει» ζωντανούς …Το «μάντρωμα», που τους έδινε τη δυνατότητα να «θυματοποιηθούν» και να παραμείνουν στη χώρα και να μην καταλήξουν σε καμιά παράγκα του «παραπετάσματος», όπως ο χαφιές Ζαχαριάδης.
Ο δωσίλογος βενιζελικός Παπανδρέου αυτήν την «εξυπηρέτηση» την «πούλησε» στο ΚΚΕ και δεν την χάρισε. Γνώριζε καλύτερα από τον καθέναν πώς να εκμεταλλεύεται το ΚΚΕ. «Εγγύηση» ποιότητας και πιστότητας ήταν για τους Παπανδρέου η θητεία των «πασόκων» στην ΚΝΕ. Αυτό δεν σήμαινε ότι όλοι οι πασόκοι έπρεπε να προέρχονται από την «πλέμπα». Έτερον εκάτερον. Στην ίδια κολυμπήθρα «βαπτίζονται» καί πλούσιοι καί φτωχοί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι και ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, παρότι «γαλαζοαίματος γόνος» και Κολεγιόπαιδας, υπήρξε «τροτσκιστής» πριν αρχίσει να πουλάει τα «πράσινα» άλογα. Μέσα από το ΚΚΕ πέρασε και ο Κολεγιόπαιδας Μπίστης και άλλοι «σοσιαλιστές».
Αυτή η συνεργασία δεν ήταν περίεργη …Τα ίδια αφεντικά είχαν όλοι. Ο σιωνιστής Παπανδρέου είχε από την αρχή σχέση με το σιωνιστικό χαφιεδομάγαζο τού Εβραίου Μπεναρόγια. Ο γέρος Παπανδρέου είχε στενή σχέση με τους χαφιέδες του ΚΚΕ από την εποχή που δρομολόγησαν από κοινού τον Εμφύλιο πόλεμο. Συνένοχοι εγκληματίες ήταν, που γνώριζαν να λειτουργούν από κοινού ακόμα και παριστάνοντας μεταξύ τους τούς θανάσιμους εχθρούς. Η σχέση τους είχε ξεκινήσει από τότε που έστησαν το μακελειό στα Δεκεμβριανά μέχρι το «μάντρωμά» τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, που είχε φτιάξει ο Παπανδρέου γι’ αυτούς …Το «μάντρωμα», που τους προστάτευε στην πραγματικότητα από έναν λαό, ο οποίος ήθελε να τους «φάει» ζωντανούς …Το «μάντρωμα», που τους έδινε τη δυνατότητα να «θυματοποιηθούν» και να παραμείνουν στη χώρα και να μην καταλήξουν σε καμιά παράγκα του «παραπετάσματος», όπως ο χαφιές Ζαχαριάδης.
Ο δωσίλογος βενιζελικός Παπανδρέου αυτήν την «εξυπηρέτηση» την «πούλησε» στο ΚΚΕ και δεν την χάρισε. Γνώριζε καλύτερα από τον καθέναν πώς να εκμεταλλεύεται το ΚΚΕ. «Εγγύηση» ποιότητας και πιστότητας ήταν για τους Παπανδρέου η θητεία των «πασόκων» στην ΚΝΕ. Αυτό δεν σήμαινε ότι όλοι οι πασόκοι έπρεπε να προέρχονται από την «πλέμπα». Έτερον εκάτερον. Στην ίδια κολυμπήθρα «βαπτίζονται» καί πλούσιοι καί φτωχοί. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι και ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου, παρότι «γαλαζοαίματος γόνος» και Κολεγιόπαιδας, υπήρξε «τροτσκιστής» πριν αρχίσει να πουλάει τα «πράσινα» άλογα. Μέσα από το ΚΚΕ πέρασε και ο Κολεγιόπαιδας Μπίστης και άλλοι «σοσιαλιστές».
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
http://eamb-ydrohoos.blogspot.com
