ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΒΟΛΙΩΤΙΚΗΣ ΤΡΕΛΛΑΣ (Διάβασέ το!!)

Αντώνης Φορλίδας
Αμβέρσα

Στά πλαίσια τών μεγαλόπνοων σχεδίων ανάπτυξης καί προβολής τού τουρισμού, τά γνωστά τρωκτικά πού λυμαίνονταν τήν πόλη τού Βόλου δεκαετίες ολόκληρες, εκπόνησαν μελέτη κόστους 352.164 ευρώ γιά τήν κατασκευή τερματικού σταθμού υποδοχής επιβατών στόν κεντρικό λιμένα,πού τό τελικό κόστος ανήλθε επίσημα στό ποσό τών 6,3 εκατομμυρίων ευρώ καί ανεπίσημα στά έντεκα εκατομμύρια ευρώ.

Ετσι λοιπόν πρίν περίπου 16 χρόνια κατασκεύασαν αυτό τό τέρμιναλ επιβατών συνολικού εμβαδού 5.500 τετραγωνικών μέτρων, χωρίς οί σοβαροί μελετητές τών 352.164 ευρώ νά υπολογίσουν ότι τά κρουαζιερόπλοια δέν μπορούν νά προσεγγίσουν στόν προβλήτα, λόγω μικρού βάθους τού λιμανιού, εξαναγκάζοντας τούς τουρίστες τών πλοίων νά περπατούν μέσα στά κοντέινερς καί τήν σκόνη τού σκράπ.

Δηλαδή ήταν σάν νά έχτισαν τέρμιναλ υποδοχής επιβατών σ΄ένα αεροδρόμιο πού δέν έχει επαρκή διάδρομο προσγείωσης.

Οπως όμως ήταν φυσικό, μετά από 16 χρόνια πλήρους εγκατάλειψης, ο τερματικός σταθμός υποδοχής επιβατών πού κόστισε τής Παναγίας τά μάτια, κατάντησε κουφάρι υποδοχής ποντικιών, νυχτερίδων καί αραχνών καί υποδέχεται μόνο παράνομα ζευγάρια πού βγάζουν τά μάτια τους στά όρθια καί κρεμάνε τίς καπότες στά σκονισμένα παράθυρα.

Τό τραγικό τής υπόθεσης είναι ότι όλοι οί εμπλεκόμενοι μ΄αυτό τό ανουσιούργημα, πίνουν τσίπουρα στήν παραλία τού Βόλου, καμαρώνουν τό άψυχο κουφάρι πού δημιούργησαν καί ταυτόχρονα κοιτάζουν μέ οίκτο τούς πεινασμένους άνεργους βολιώτες πού βολτάρουν πέρα δώθε τήν παραλία μέ σβησμένα μάτια.

Θά έλεγα λοιπόν στίς καινούργιες τοπικές αρχές καί Οργανισμό Λιμένα Βόλου, ότι αντί νά βλέπουν τό τέρμιναλ νά σαπίζει καί νά καταρρέει, νά τό δώσουν σέ νέους βολιώτες επιχειρηματίες μέ κάποιο μικρό τίμημα ,νά τό αξιοποιήσουν δημιουργώντας μέσα στούς τεράστιους χώρους του μικρές επιχειρήσεις πού θά δώσουν πνοή, ζωή καί δουλειές στήν ρημαγμένη πόλη τού Βόλου.
Είναι κρίμα καί ντροπή νά βλέπουμε μιά επένδυση εκατομμυρίων νά καταρρέει καί νά σαπίζει.