Γιατί ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών παραδέχεται πλέον ευθέως τρία πολύ σημαντικά πράγματα:
- Ότι βρίσκεται πίσω και από την τελευταία σύγκρουση με την κυβέρνηση:
«ρωτήσαμε (δηλαδή εμείς οι Γερμανοί) την Κομισιόν, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τον ESM και μας είπαν ότι οι αποφάσεις για το έκτακτο επίδομα στους συνταξιούχους δεν συνάδουν με τις υποχρεώσεις της Ελλάδας».
Δεν είναι αλήθεια ότι η Κομισιόν ή η ΕΚΤ έχουν αυτή τη θέση, για την ακρίβεια o κομισάριος Μοσκοβισί έχει ακριβώς την αντίθετη, αλλά σημασία εδώ έχει το «ρωτήσαμε». Κινήσαμε δηλαδή τη διαδικασία.
- Επαναλαμβάνει για μια ακόμη φορά ότι οι συντάξεις σε άλλες χώρες της ευρωζώνης «είναι ΠΟΛΥ ΠΙΟ χαμηλά από ότι σε χώρες που λαμβάνουν βοήθεια».
Πρέπει δηλαδή οι συντάξεις στην Ελλάδα να φτάσουν στα επίπεδα (300 ευρώ και αν) της Σλοβακίας και της Λιθουανίας, τις οποίες αναφέρει.
Στο σημείο αυτό, η ταύτιση με τις επιδιώξεις του ΔΝΤ είναι πλήρης και δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη για την ανίερη συμμαχία τους στις διαπραγματεύσεις για την δεύτερη αξιολόγηση.
- Τρίτο και πολύ σημαντικό δεν βλέπει καθόλου ότι η επιδεινούμενη κρίση στην Ευρώπη θα έπρεπε να οδηγήσει στο κλείσιμο των ανοιχτών μετώπων, όπως το ελληνικό.
Αντίθετα, τις εκλογές τον ερχόμενο χρόνο, (υποχώρηση Σοσιαλιστών σε Γαλλία και Ιταλία, άνοδος ακροδεξιάς) τις βλέπει ως «ευκαιρίες» για «βαθιές» «θεσμικές αλλαγές στην Ευρώπη».
Οι αλλαγές αυτές είναι ο περιορισμός των εξουσιών της Κομισιόν και ενδεχομένως αλλαγές στην ευρωζώνη.
Ο φον Σόιμπλε είναι δηλαδή είναι ο μόνος που έχει σχέδιο για την Ευρώπη και δεν το κρύβει.
Σε μια εποχή που η καιροσκόπος Μέρκελ αποδυναμώνεται συνεχώς λόγω προσφυγικού και τρομοκρατικών επιθέσεων, ο ισχυρός και εσωκομματικά υπουργός της μετατρέπεται στον αρχιτέκτονα της νέας γερμανικής Ευρώπης.
Στην ίδια συνέντευξη, επαναφέρει εμμέσως το grexit, τονίζοντας ότι χωρίς τα νέα δάνεια «οι Έλληνες θα υπέφεραν πολύ περισσότερο».
Ο Γερμανός υπουργός θεωρεί ότι για το χρέος οι Έλληνες πολίτες πρέπει να τιμωρηθούν για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι και ότι αυτή η τιμωρία δεν ήταν μέχρι τώρα τόσο αυστηρή.
Ο πρωθυπουργός απάντησε έμμεσα σε αυτούς που δεν είναι καλά στη ψυχή τους.
Αλλά το πρόβλημα με όλα αυτά είναι ότι ο Σόιμπλε είναι κυρίαρχος στο eurogroup, που εξωθεσμικώς αποφασίζει για τις τύχες των λαών της ευρωζώνης.
Στο πολύ ταραγμένο 2017 που μπαίνουμε, την Ελλάδα θα συνέφερε να κλείσει η αξιολόγηση το συντομότερο δυνατό.
Αλλά παρά τις συνεχείς συμβιβαστικές προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης και την ανοιχτή πλέον υποστήριξη από Γαλλία, Κομισιόν και δε συμμαζεύεται, χωρίς γερμανική συναίνεση αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Γιατί ο Βόλφγκανγκ θέλει να χρησιμοποιήσει την Ελλάδα ως αφορμή για τις αλλαγές του.
Στην «καλύτερη» περίπτωση φέρνοντας στην εξουσία στην Αθήνα τους YesMen ώστε να κάνουν τη χώρα Λιθουανία.
Στη «χειρότερη», χρησιμοποιώντας το αδιέξοδο που ο ίδιος έχει δημιουργήσει, για να αλλάξει την ευρωζώνη καθώς στο σημερινό σύστημα, όπως διαπιστώνει, «υπάρχει κάποια κόπωση».
Ο Σόιμπλε θα καθυστερήσει τις διαπραγματεύσεις για την δεύτερη αξιολόγηση, ώστε να προκαλέσει πολιτικό πρόβλημα, και ίσως αργότερα οικονομική ασφυξία, σε μια κυβέρνηση που φθείρεται λόγω των μέτρων που έχει αναγκαστεί να λάβει, χώρια η περικοπή του ΕΚΑΣ και οι φορολογίες που έρχονται. Και αργότερα θα ανατρέψει την κυβέρνηση μέσα από εκλογές.
Κανονικά οι τελευταίες δεν συμφέρουν τη χώρα. Αντίθετα η δημοσιοποίηση των σχεδίων Σόιμπλε θα έπρεπε να προκαλέσει εθνική συσπείρωση στην Αθήνα για την απόκρουση τους.
Αλλά, διψασμένη για εξουσία, η αξιωματική αντιπολίτευση ζητάει επίσης εκλογές.
Σωστά ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει ότι δεν θέλει να παραδώσει την εξουσία στην σοιμπλεκρατία και προσπαθεί να κλείσει την αξιολόγηση.
Ποιο είναι όμως το εναλλακτικό σχέδιο αν αυτό το τελευταίο δεν είναι δυνατό;
Αν ξέρεις ότι ο αντίπαλος θα σου κηρύξει ανοιχτό πόλεμο, επιλέγεις εσύ πότε θα δώσεις τη μάχη. Για να έχεις τις μικρότερες απώλειες...
Στέλιος Κούλογλου
