Πιεζόμενη πολιτικά από την κριτική των Γερουσιαστών Μπέρνι Σάντερς και Ελίζαμπεθ Ουόρεν, η προεδρική υποψήφια των Δημοκρατικών διακήρυξε: "οι κανόνες του παιχνιδιού εξυπηρετούν αυτούς που βρίσκονται στην κορυφή," υποσχόμενη ταυτόχρονα ότι θα αυξήσει...
τα τέλη των τραπεζικών συναλλαγών, αλλά και θα επιβάλλει περιορισμούς στη λειτουργία των τραπεζών.
Παράλληλα, παρότρυνε τους αρμόδιους φορείς να προχωρήσουν σε διαχωρισμό της λειτουργίας των τραπεζών που έχουν το μεγαλύτερο ρίσκο επιβίωσης.
Ωστόσο, η Wall Street φαίνεται ότι δεν ανησυχεί με την προοπτική μια προεδρικής νίκης της Χίλαρι Κλίντον, καθώς η βιομηχανία των τραπεζών φαίνεται να την έχει υποστηρίξει οικονομικά, ενώ οι τιμές των μετοχών μειώνονται, όταν η προεκλογική της εκστρατεία παρουσιάζει κάμψη.
Σε προσωπικό επίπεδο, οι τραπεζίτες δηλώνουν ότι εμπιστεύονται μία ρεαλιστική προσέγγιση από την ίδια ως προς τη διατήρηση της τραπεζικής λειτουργίας υπό το νομοθετικό πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων (Dodd-Frank Wall Street reform legislation) που ψηφίστηκε το 2010.
"Δε νομίζω ότι το πρώτο πράγμα που σκέφτεται η Κλίντον όταν ξυπνάει το πρωί είναι η Wall Street," δηλώνει χαρακτηριστικά υψηλόβαθμο στέλεχος των τραπεζών.
Η Κλίντον έχει αντισταθεί στις προεκλογικές πιέσεις προοδευτικών κύκλων του Δημοκρατικού Κόμματος να αποδεχτεί την αναβίωση του νομοθετικού πλαισίου (Glass-Steagall Act) που στηρίζεται στο διαχωρισμό της εμπορικής από την επενδυτική δραστηριότητα των τραπεζών, ενώ είναι επιφυλακτική και στην επιβολή φορολογίας στις τραπεζικές συναλλαγές.
Ωστόσο, η Κλίντον υποστηρίζει την επιβολή φορολογίας στις τραπεζικές εντολές που ακυρώνονται στο πλαίσιο των τραπεζικών συναλλαγών ταχείας διεκπεραίωσης.
Ωστόσο, αυτό που οι τραπεζίτες εκτιμούν περισσότερο στη Χίλαρι Κλίντον είναι ότι δεν είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, καθώς πολλοί από αυτούς, πιστεύουν ότι ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος θα προκαλέσει προβλήματα στο διεθνές εμπόριο, αλλά και στη λειτουργία των χρηματαγορών.
"Αυτές είναι οι ανησυχίες των χρηματοοικονομικών γραφείων. Η ανησυχία για μία ενδεχόμενη επικράτηση του Τραμπ, κυριαρχεί στις σκέψεις των ανθρώπων," δηλώνει η Κάρεν Σάου Πέτρου της εταιρίας συμβούλων Federal Financial Analytics Inc, με αντικείμενο το συμβουλευτικό έργο στην επενδυτική νομοθεσία των ΗΠΑ.
Σε πρακτικό επίπεδο, η προεδρική υποψηφιότητα του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά τον τρόπο σχηματισμού των παραδοσιακών για τις ΗΠΑ πολιτικών και συμμαχιών, καθώς οι τραπεζίτες που συνήθως υποστηρίζουν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, υποστηρίζουν οικονομικά την προεκλογική εκστρατεία των Δημοκρατικών.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι σε εταιρίες που σχετίζονται με τον τραπεζικό τομέα, αλλά και τα υποκαταστήματα τους, για κάθε 1 δολάριο που στέλνουν στην προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ, προσφέρουν 10 δολάρια στην προεκλογική εκστρατεία της Κλίντον, σύμφωνα με ανάλυση του Reuters.
Είναι αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι κατά την προεκλογική εκστρατεία του 2012 οι ίδιες εταιρίες έδιναν διπλάσια οικονομική υποστήριξη στον προεδρικό υποψήφιο των Ρεπουμπλικάνων Μιτ Ρόμνεϊ, απ' ότι στην προεκλογική εκστρατεία για την επανεκλογή του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.
Στα 56 εκατ. δολάρια οι δωρεές της Wall Street στην καμπάνια της Χίλαρι
Τα στελέχη που εργάζονται σε χρηματοοικονομικά γραφεία επενδύσεων έχουν συνεισφέρει δωρεές άνω των 56 εκατομμυρίων δολαρίων στην προεκλογική εκστρατεία των Δημοκρατικών, αλλά και στις ομάδες που την υποστηρίζουν και δεν υπόκεινται σε νομικούς περιορισμούς αναφορικά με το ύψος της οικονομικής βοήθειας.
Από την άλλη πλευρά, η προεκλογική εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ και των Ρεπουμπλικάνων έχει λάβει μόλις 243.000 δολάρια από τους εργαζόμενους στον παραπάνω αναφερόμενο χρηματοοικονομικό τομέα επενδύσεων, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (Center for Responsive Politics).
"Προτιμάς να πας με το διάβολο που ξέρεις, παρά με το διάβολο που δεν γνωρίζεις," δηλώνει ο Μπράιαν Γκάρντνερ, διευθυντικό στέλεχος στην επενδυτική εταιρία Keefe Bruyette & Woods που έχει έδρα τη Νέα Υόρκη.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι αυτό που βοηθάει στην περίπτωση της Χίλαρι Κλίντον είναι τα κοινά στοιχεία που έχει με τον Μπιλ Κλίντον, πίσω στη δεκαετία του '90 όπου έγινε απελευθέρωση των χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων.
"Υπάρχει μία εγγύτητα κι ένα επίπεδο άνεσης μεταξύ των τιτάνων στη Wall Street και της οικογένειας Κλίντον," δηλώνει Γκάρντνερ.
