ΟΥΑΙ ΥΜΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΑΙ......

Ο Μήτσος είχε το σπίτι του πάνω από το εστιατόριο του,
με μόνη παρέα το αγαπημένο του ζώο.

Ένα σκύλο που τον ονόμαζε Σταύρο.
Μια μέρα, δυστυχώς, ο Σταύρος ψόφησε και ο Μήτσος πήγε στην ενορία της γειτονιάς του και ρώτησε τον παπά:
-Πάτερ, ο σκύλος μου ο Σταύρος πέθανε. Μπορείς να του κάνεις ένα τρισάγιο σε παρακαλώ για το φτωχό ζωάκι μου, γιατί τον είχα σαν γιo μου;
Ο πατήρ Νικόλαος κούνησε το κεφάλι του και είπε:
- Φοβούμαι πως όχι τέκνον μου. Δεν μπορούμε να κάνουμε θρησκευτικές τελετές για ζώα στην εκκλησιά μας. Από ότι ξέρω όμως, υπάρχει μια αγγλική εκκλησία στο κέντρο. Ο θεός ξέρει τι πιστεύουν αυτοί… Ίσως κάνουν κάτι αυτοί για το σκύλο σου…
Και ο Μήτσος του λέει :
-Πάω αμέσως πάτερ. Νομίζεις πως 5.000€ θα είναι αρκετά σαν προσφορά για τις υπηρεσίες τους;
Και τότε ο Πατήρ Νικόλαος αναφώνησε:
-Κύριε Ελέησον! Βρε Μήτσο γιατί δε μου λες πως ο σκύλος σου είναι Έλληνας Ορθόδοξος;