Αμβέρσα
Αυτός ο δασκαλάκος δέν ήταν λεβεντιά. Αυτός ο δασκαλάκος ήταν ένα απαίδευτο, ακοινώνητο καί μεμψίμοιρο ανθρωπάκι πού χρειάζεται νά ξαναπάει στό σχολείο γιά νά μάθει παιδαγωγική.
Η διδασκαλική ομοσπονδία καί η παιδαγωγική ακαδημία δέν είπαν ποτέ σ΄αυτόν τόν δασκαλάκο ότι ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ¨life threatening disease ΄, από τήν οποία πάσχουν εκατομμύρια άνθρωποι στόν πλανήτη ?
Δέν τού είπαν ποτέ ότι δέν πρέπει νά στοχοποιεί ένα παιδί πού απλά χρειάζεται αυτό τό τσίμπημα τής πένας γιά νά μήν πέσει σέ διαβητικό κώμα?
Οταν αυτός ο απίστευτος δασκαλάκος ισχυρίζεται ότι ένας μαθητής μέ πρόβλημα διαβήτη αποσπά τήν προσοχή τών άλλων παιδιών καί τά ωθεί στά ναρκωτικά, τότε είναι γιά κλωτσιές.
Δέν τού είπε κανένας ότι τό σχολείο κοινωνικοποιεί καί δέν διχάζει ούτε περιθωριοποιεί.
Η άγνοια είναι αυτή πού κλείνει σχολεία , όπως αυτά γιά τίς μεταδοτικές ασθένειες τών προσφυγόπουλων.
Οταν σέ χώρες τού βάρβαρου ευρωπαικού βορρά, διδάσκουν στό σχολείο τά παιδιά γιά τήν αντιμετώπιση τών διαβητικών συμμαθητών τους, ενώ στήν πολιτισμένη βόρεια Ελλάδα, ο απίθανος δασκαλάκος θεωρεί τό διαβητικό παιδάκι μολυσμένο, τότε είμαστε γιά λύπηση.
