Κομμουνιστής από τα γεννοφάσκια του, ο Μιχάλης Μπεζεντάκος πρωτοβλέπει το φως σ' ένα μικρό χωριό του Γυθείου στα 1912.
Η οικογένειά του μεταναστεύει μερικά χρόνια αργότερα στη Δραπετσώνα, όπου ο ίδιος δουλεύει τεχνίτης σε μεγάλη βελονοποιία.
Συνδέεται νωρίς με το εργατικό κίνημα, αρχικά με τους αρχειομαρξιστές, ενώ περί το 1930 εντάσσεται στο Κομμουνιστικό Κόμμα.
Τον Αύγουστο του 1931 η κυβέρνηση Βενιζέλου απαγορεύει τα αντιπολεμικά συλλαλητήρια, που οργανώνει το ΚΚΕ σε όλη τη χώρα.
Σε συμπλοκή στον Πειραιά σκοτώνεται ο αστυφύλακας Γυφτοδημόπουλος και οι αρχές αποδίδουν στον Μπεζεντάκο την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση.
Η επιβολή της θανατικής ποινής φαντάζει περισσότερο από βέβαιη, οπότε το Κόμμα αποφασίζει την απόδρασή του από τις φυλακές Συγγρού στον Ταύρο, προτού δικαστεί.
Εμεινε στην ιστορία η κινηματογραφική του δραπέτευση, έγινε ώς και τραγούδι που διασώζεται παρ' ημίν από τον Πάνο Τζαβέλα...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Δημήτρη Νανούρη, πατήστε εδώ
