Η εφημερίδα το Βήμα της Κυριακής με ένα δισέλιδο που φέρει τον τίτλο «Ο μικρός που θέλει να γίνει αυτοκράτορας» και υπότιτλο «πως ο Αλέξης Τσίπρας ξεκινώντας από μια ταράτσα στη Θράκη πριν από δέκα χρόνια έφτασε να σχεδιάζει τη μετάλλαξη του πολιτεύματος και τη μονιμοποίηση της Αριστεράς στην εξουσία» προσπαθεί να αποδομήσει τον πρωθυπουργό, με αφορμή τον εκλογικό νόμο και την πρόταση για συνταγματική αναθεώρηση.
Το δισέλιδο πραγματοποιεί μια μικρή αναδρομή στην πορεία του Αλέξη Τσίπρα από τις μαθητικές καταλήψεις του 1991, την θητεία του στο Ναυτικό για την οποία όπως αναφέρει η εφημερίδα «φρόντισε ένας υπουργός-θρύλος του ΠΑΣΟΚ έπειτα από αίτημα των επικεφαλής του μικρού κόμματος».
Το κείμενο αναφερόμενο στην ανάδειξη του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία πρώτα του Συνασπισμού και έπειτα του ΣΥΡΙΖΑ και σε ότι έχει να κάνει με την σχέση του με τον προκάτοχό του, Αλέκο Αλαβάνο, αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Ο νεολαίος είχε και διατηρεί το ταλέντο να "τζογάρει" επάνω στα συναισθήματα όλων και να ελίσσεται υποδειγματικά μεταξύ "ζωντανών" και "πεθαμένων", χωρίς διακρίσεις. Ασύγκριτη είναι επίσης η ικανότητά του να δημιουργεί "πατροθεσίες", να τοποθετεί δηλαδή στον ρόλο του πατέρα πολιτικούς, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, ιερωμένους και τεχνοκράτες πολύ μεγαλύτερης ηλικίας από τον ίδιο.
Οι "πατέρες του μικρού" νομίζουν ότι αποφασίζουν μόνοι τους να τον "υιοθετήσουν", αλλά είναι ο ίδιος που έντεχνα τους το καλλιεργεί για να εξασφαλίσει την υποστήριξή τους. Και τα παραδείγματα είναι πολλά, αφού ακόμη και πρώην πρωθυπουργός της αντίπαλης παράταξης τον αποκαλεί στοργικά "ο μικρός" και σχεδόν καθημερινά ασχολείται μαζί του θέλοντας να μαθαίνει τι κάνει.
Πολύ λίγοι διαισθάνονται τον ψυχρό εκτελεστή πίσω από το αξιαγάπητο και ευαίσθητο προσωπείο. Η "πατροκτονία" δεν άργησε να ακολουθήσει, αφού ο "υιός" αποσπώντας τα κλειδιά του μοναδικού κοινοβουλευτικού κόμματος μέσα στο ομοσπονδιακό μόρφωμα (και ως κλειδιά εννοούμε την κρατική επιχορήγηση, τις κομματικές δομές και τις προνομίες της κοινοβουλευτικής συμμετοχής...) απομόνωσε τον μεσόκοπο μέντορα από όλους τους συμμάχους του και, χωρίς ποτέ να κάνει κάτι ανάρμοστο, απλώς τον άφησε να ηττηθεί μόνος του, από τον ίδιο του τον εαυτό, από τις οργισμένες αντιδράσεις του εξαιτίας της αντιλαμβανόμενης προδοσίας που υπέστη».
Το δημοσίευμα αναφέρεται και στην υπόθεση των συνομιλιών των στελεχών του ΔΝΤ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τα Wikileaks, εμπλέκοντας την ελληνική κυβέρνηση, ενώ κάνει λόγο και για «ζωηρές κυβερνητικές φαντασιώσεις για δημοψήφισμα περί δραχμής».
Η μετάλλαξη του πολιτεύματος
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αφού ο «μικρός» απέτυχε στην αλλαγή του νομίσματος, ανέσυρε το μυστικό σχέδιο μετάλαλξης του πολιτεύματος σε τέσσερα βήματα.
Πρώτον, η αναθεώρηση του Συντάγματος, δεύτερο διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τις αλλαγές με πρόσχημα την «εξυγίανση της δημόσιας ζωής», τρίτον ψηφίζεται η απλή αναλογική με περισσότερους από 200 βουλευτές προκειμένου να εφαρμοστεί αμέσως και μέσα σε λίγες ημέρες προκηρύσσονται εκλογές. Όπως αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα, το τέταρτο βήμα έως εξής:
«Η νέα Βουλή αναθεωρεί το Σύνταγμα στο πλαίσιο του συμβουλευτικού δημοψηφίσματος, θεσμοθετεί την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό και ανοίγει το δρόμο για μια α λα γαλλικά διακυβέρνηση, όπου ο «μικρός» θα μπορεί να εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας για να κυβερνά με τα κόμματα ως προεδρικές μαριονέτες.
Το σύστημα που δεν τόλμησε να θεσμοθετήσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για τον εαυτό του το 1975 (ίσως γιατί θύμιζε Παλάτι...) ορέγονται τώρα οι μικροί Αριστεροί».
