ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΘΕΣΜΩΝ

Επιστολή Τάσου Γ. Καπουρνιώτη

Το έχω γράψει πολλές φορές και το λέω όπου βρεθώ, έχω βαρεθεί να αισθάνομαι πολίτης υποδεέστερης κατηγορίας.

Δεν μιλάω για την οικονομική κρίση αυτό είναι ένα από τα μέσα, είναι μέρος ενός προγράμματος  για να με κάνουν, μαζί με όλους εσάς να αισθάνομαι έτσι.

Εκείνο που με εξοργίζει είναι η συμπεριφορά αυτών που κυβερνούν την Χώρα

μου, τον τόπο μου εκεί που γνώρισα την ζωή και που αυτή την χρονική περίοδο μου έλαχε να βρίσκομαι.

Μιλάω για όλους τους μέχρι σήμερα, αλλά και κυρίως για τους σημερινούς, τους σωτήρες!......

Δεν γίνεται διάφοροι που δεν έχουν να αποδείξουν τίποτε για την αξία τους, που δρούνε παρασιτικά ελέω νοσούντος κατεστημένου, να συμπεριφέρονται στους κατοίκους μια Χώρας σαν τα πρόβατα προς αρμεξιά και σφαγή.  

Οι διάφορες συγκυρίες στις χρονικές στιγμές της πορείας μου, μου πρόσφεραν τις ευκαιρίες να ζήσω και σε άλλες Χώρες.

Πουθενά δεν έζησα αυτή την ανάλγητη Κυβερνητική συμπεριφορά που ζώ/ζούμε σήμερα, απαύγασμα της οποίας είναι η αδιαφορία για την δυνατότητα επιβίωσης.

Παντού για να λειτουργήσει μια κοινωνία, μια Χώρα, υπάρχει και τηρείται πιστά ένα Σύνταγμα, στους περισσότερους είναι γνωστό πως η ΚΥΡΙΑ αρχή ενός Συντάγματος είναι ότι: «θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον ΛΑΟ και ασκούνται ΥΠΕΡ αυτού και του ΕΘΝΟΥΣ…»

Στην χώρα μου ίσως από τότε που ίσχυσε Σύνταγμα, η πιστή εκτέλεση και απολαβή αυτού του ΥΠΕΡ λείπει, εξυπηρετεί μόνο μια θρασύτατη, ατάλαντη, απαράδεκτα αναξιοπρεπή μειονότητα, η οποία κατεργάζεται (και επωφελείται φυσικά) των πάντων, σε βάρος εκατομμυρίων Λαού.

Από την Χώρα αυτή απουσιάζει παντελώς το αίσθημα της αξίας (για αξιοκρατία ας μη μιλάμε), της ύπαρξης, του σεβασμού της οντότητας, του σεβασμού της προσωπικότητας του ατόμου και άρα του συνόλου των μελών της κοινωνίας.

Η συμπεριφορά αυτή ξεκινάει από τους Κυβερνόντες σαν εκτέλεση, αλλά συνάμα είναι αποτέλεσμα ύπαρξης μιας ισχυρής λανθάνουσας και νοσούσης μειοψηφίας ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας μας που καπελώνει τα πάντα.

Είναι καθαρά αποτέλεσμα έλλειψης μιας συγκεκριμένης παιδείας συμπεριφοράς η οποία συντηρείται και διατηρείται επιμελώς από τους εκάστοτε κυβερνόντες.

Σαν άτομο αλλά και σαν Αρχιτέκτονας θεωρώ πως μια κοινωνία μπορεί να λειτουργήσει όπως σε μικρογραφία μια οικογένεια μέσα σε μια οργανωμένη κατοικία, όπου υπάρχουν, λειτουργούν όχι κανόνες αλλά στοιχεία της λεγόμενης αισθητικής συμπεριφοράς.

Στοιχεία που αφορούν τον τρόπο διαβίωσης, την εργασία, την παιδεία, την διασκέδαση.

Στοιχεία που θα επιτρέπουν την ατομική ελευθερία δράσης, ενώ ταυτόχρονα θα αποτρέπουν την καταπάτηση της ελευθερίας και τα δικαιώματα  των άλλων μελών.

Αν το μοτίβο αυτό επικρατούσε και στην κοινωνία γενικά, είμαι σίγουρος πως προβλήματα όπως, διαχείρισης το λεγόμενο και δημοσιονομικό αλλά και ηθικά, παιδείας, υγείας, θα εξέλειπαν.

Στο επάγγελμά μου, στο κατασκευαστικό σκέλος πριν ξεκινήσει η οποιαδήποτε εργασία, γίνεται αυτό που με επιστημονική ορολογία ονομάζεται εξυγίανση του υπο επέμβαση χώρου.

Τα τυχόν προβλήματα στην εύρυθμο λειτουργία μιας κοινωνίας δεν λύνονται διογκώνοντάς τα, αλλά προβλέποντας την μη δημιουργία τους.

Αυτό όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί, είναι αδύνατον όταν την διαχείριση αυτής της λειτουργίας την έχουν (κακώς!…) άτομα με μοναδική τους επίδοση την κομματική τους εξέλιξη.

Προσωπικά δεν έχω κάτι με κανέναν, όμως η συμπεριφορά τους και κυρίως οι επιδόσεις τους αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.

Αρκεί μια ματιά στην εν γένει κοινωνική τους συμπεριφορά.

Ξεκίνησαν γνωστοί μόνο στους ψηφοφόρους τους, με πλούσιο κομματικό βιογραφικό (γνωστοί και ως αφισοκολλητές), με επιδόσεις συνδικαλιστικές και κυρίως με στερητικό σύνδρομο ηγεσίας, αλλά και με ανεκπλήρωτα εφηβικά ιδεολογικά πιστεύω.

Με το που ανέλαβαν καθήκοντα, άρχισαν να αισθάνονται σπουδαίοι χωρίς όμως τα κατάλληλα εχέγγυα.

Μπερδεύουν την βάση με την κορυφή, άσχετοι οι ίδιοι σε αυτό που ανέλαβαν, κυβερνούν με τα απωθημένα τους, έρμαια όπως έχει αποδειχθεί εκ των πραγμάτων, των εκάστοτε συμβούλων τους (π.χ. επιλογή των 12 σοφών), αλλά και ξεπερασμένων ιδεολογιών.

Οι ίδιοι οικειοποιούνται μόνο των προτάσεων, των στοιχείων και απλά κάνουν ανακοινώσεις, όντας ανίκανοι να κρίνουν αγνοώντας παντελώς την πραγματικότητα.

Οπουδήποτε κυκλοφορήσουν είναι γεμάτοι έπαρση, αγνοούν τους κανόνες του φερ πλέι, συνοδεύονται από κόλακες σκιές τους, πειθήνια όργανα, αλλά και από αστυνομικούς, που τους ανοίγουν ακόμη και τις πόρτες (αριστερή κατάντια!...)

Ξερόλες ελέω αιρετής θέσης, από τις πράξεις τους δείχνουν σαν να μην έχουν ζήσει το μέχρι σήμερά, αγνοώντας την εξέλιξη, αφού το 2016 προσπαθούν να ανακαλύψουν ξανά τον τροχό.

Την αποτυχία τους την παρουσιάζουν σαν κατόρθωμα και απαρχή προόδου.

Αδιαφορώντας για την επίδραση από τις συνέπειες της στέρησης του άνετου σήμερα στον καθένα μας, το χάσιμο της απόλαυση της στιγμή, την σημασία που έχει η άμεση και ανεμπόδιστη απόδοση / απολαβή στην προσωπική αλλά και επιχειρηματική εξέλιξη, επιβάλουν φραγμούς / εμπόδια και εκπονούν μακροπρόθεσμα προγράμματα δήθεν ανάκαμψης της κρίσης.

Μιλούν για πενταετίες σαν να πρόκειται για ώρες, θα περίμενα από αυτούς που κυβερνούν να έχουν την αίσθηση του ρόλου που ο χρόνος παίζει για και σε οτιδήποτε.

Παραδείγματα αποτελεσμάτων αυτής της συμπεριφοράς πολλά, στην οικονομία, στην παιδεία, στην υγεία, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, την επιχειρηματικότητα τα οποία και επιβεβαιώνουν τις αρνητικές συνέπειες.

Στο αθλητισμό π.χ. ένας παρλαπίπας (ο τρόπος, το ύφος του, αυτά που λέει και αυτά που πράττει μου δίνουν το δικαίωμα αυτού του χαρακτηρισμού) Υπουργός Αθλητισμού, θέλει να πατάξει την βία με την στέρηση. Αλήθεια πως αισθάνεται τώρα μετά τα γεγονότα στα γήπεδα αλλά και στις πόλεις της Γαλλίας που φιλοξενούν τους αγώνες του EURO 2016.

Άλλος Υπουργός  αυτός της παιδείας, όταν αυτή πάσχει σε χώρους, σε διδακτικό και μη προσωπικό, από έλλειψη σύγχρονων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ξεκινάει την αλλαγή αφαιρώντας τα σύμβολα.

Κάποιος από την παρέα τους πρέπει να τους πει ότι το πρόβλημα δεν είναι η ύπαρξη εγκληματιών ή συμβόλων, αλλά καθαρά θέμα κατάντιας των κοινωνικών θεσμών.

Κατάντια για την οποία είναι και οι ίδιοι υπεύθυνοι σαν κυβερνητικοί παράγοντες.

Γιατί κατάντια θεσμών είναι επίσης και η δολοφονία του 14χρονου από συνομήλικό του, οι βιασμοί, οι ληστείες και δολοφονίες ηλικιωμένων.

Όπως κατάντια στην καθημερινότητα είναι η έλλειψη παντελώς του φερ πλέι στον τρόπο του φέρεστε, στην οδική συμπεριφορά, κλπ..  

Παράλληλα από την άλλη και ελέω ρεπορτάζ μαθαίνουμε του τι έκαναν ή μπορούν να κάνουν κάποιοι άλλοι σύγχρονοι παγκόσμια γνωστοί και πρωτοπόροι Έλληνες επιστήμονες, αλλά και απλοί  καθημερινοί άνθρωποι που επιμένουν να ζουν σαυτό τον τόπο.

Όπως για την καταπληκτική ομάδα Ελλήνων που μελέτησαν και αποκωδικοποίησαν το εσωτερικό αυτού του αινιγματικού για την επιστημονική κοινότητα πανάρχαιου αντικειμένου, του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.

Για τις ομάδες φοιτητών που διαπρέπουν σε διεθνείς διαγωνισμούς αλλά και για τους απλούς πολίτες, αυτούς που καταφέρνουν να επιβιώνουν στο παράλογο η αυτούς που προσφέρουν όπου χρειαστεί…..

Όπως και για ένα σωρό άλλους ιδιοφυίες, που όμως δεν ξέχασαν να δηλώσουν τα εκατομμύριά τους (!...), για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν κατάφεραν δουλεύοντας και μάλιστα πολύ!... να τα αποκτήσουν, παρόλη την ανεκτίμητη προσφορά τους.