Αναστατωμένος ο κόσμος κλυδωνίζεται στον άξονα του.
Ο ουρανός της Ελλάδας σκοτεινός και γεμάτος απαίσιους οιωνούς.
Η Κοσμοσώτηρα Ελλάδα με τις αθάνατες μορφές της ομορφιάς μέσα από μία ουρανομήκη ξευτίλα βιώνει την κοινωνική και πολιτική της αποσύνθεση που είναι καρπός της αντίστοιχης Θρησκευτικής, ηθικής και πνευματικής αποσύνθεσης.
Ζητιάνοι χλωμοί από την πείνα, με τα γεμάτα αγωνία πρόσωπα διατηρούν ακόμη την ανταύγεια των καθημερινών σταυρώσεων .Στο φράχτη του Έβρου, στον πάτο του Αιγαίου, χτίζεται η ασφάλεια του κάθε Ευρωπαίου, χτίζεται η Ευρώπη φρούριο .
Οι ροκανίστηκες μασέλες και χρόνιες μασαμπούκες ταξιδεύουν ξένοιαστα στην επιφάνεια της θάλασσας, που στον πάτο της κρύβει δεκάδες κουφάρια κατατρεγμένων, που πνίγηκαν αναζητώντας μια καλλίτερη μοίρα.
Χριστέ μου δεν υπάρχει κοινωνικός ναός για να έρθεις και δεν πρόκειται να φτιάξουμε όσο η κοινωνία μας διοικείται από ένστικτα ,τα πάθη και την βία.
Η πολιτική εξουσία έχει ανεπαρκείς βάσεις.
Κυβέρνηση αποτελεσματική δεν εχουμε.
Οι δανειστές ξανά μανά ζητούν μέτρα ύψους 3 δις ευρώ θεωρώντας τρύπιο σαν την κεφαλογραβιέρα τον προϋπολογισμό.
Ο Λαός αδρανή, τρέμει ολόκληρος από μία παράξενη παραλυσία που φαίνεται ταυτόχρονα ο πιο βαθύς ύπνος.
Δεν υπάρχει ισορροπημένος νους, μυστική διαίσθηση, ανθρώπινη συμπάθεια, δύναμη του Λόγου και της πράξης, ευαισθησία μέχρι πόνου, υπερχειλίζουσα μέχρις θυσία αγάπη, θάρρος μέχρι θανάτου.
Είμαστε στο Έλεος του Θεού. αλλά και αυτός έχει και άλλες σκοτούρες. Έτσι ο Θεός λες και σκορπίστηκε, κατατμήθηκε, ακρωτηριάστηκε, μέσα στο πλήθος των ανθρώπων και την ανθρώπινη ατέλεια Χριστέ μου οι βαθιές και τρυφερές ψυχές σαν και Σένα χρειάζονται σιωπή και γαλήνη για να αποκαλυφτούν και εδώ εχουμε χοντρές ψυχές και όταν η ψυχή χοντραίνει γίνεται ειδωλολατρική.
Εχουμε Υποκριτές και είμαστε γενιά εχιδνών! Αν κάνεις το λάθος και έρθεις θα συναντήσεις παντού, δόλιες και ύποπτες μορφές, σπιούνους για να σε κατασκοπεύουν και βαλτούς πράκτορες για να σε απογοητεύσουν και όλα αυτά γιατί ο λόγος σου χτυπάει σαν μαστίγιο και διατρυπάει σαν κεντρί.
Πόσο αηδιασμένος θα νιώσεις από την στυγνότητα αυτών των νομοδιδασκάλων που βασανίζουν το γράμμα ώσπου να του αφαιρέσουν το πνεύμα;
Ευτυχώς Χριστέ μου που ακόμη με την δική σου δύναμη υπάρχουν αγάλματα που κλαίνε.
Υπάρχουν επίσης και πόνοι δίχως δάκρυα και βουβές προσευχές των θυμάτων που τρομοκρατούν τους δήμιούς τους και τους κυνηγούν σε όλη τους την ζωή.
