Βαριές κουβέντες είπε προχθές στη Βουλή ο Γιώργος Αμυράς.
Ξεκίνησε με την κυβέρνηση, που «έφερε τον μαρξισμό σε κάθε ελληνική οικογένεια και απαλλοτριώνει την ιδιοκτησία μέσω των τραπεζών».
Για να βουτήξει εν συνεχεία στα βάθη της δεκαετίας του '50:
«Είσαι γελοίος και δειλός, αυτό είσαι, με άλλα λόγια είσαι ένας Έλληνας κομμουνιστής» είπε στον Καραθανασόπουλο του ΚΚΕ. Τον είπε και τραμπούκο από πάνω.
Ενώ παράπλευρη απώλεια ήταν και ο Θεωνάς του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο περιποιήθηκε ως... πρώην κομμουνιστή!
Να σας πω, στην αρχή, όπως και καθένας που επιμένει να είναι κομμουνιστής, έστω μη πιστοποιημένος, θύμωσα: βρε, τι έκρυβε τόσα χρόνια ο άνθρωπος μέσα του.
Ποδηλάτης, περιβαλλοντικός, προοδευτικός, ποτάμιος, ανοιχτός στο νέο και το πολύ νέο, φίλος του τυφλοπόντικα Βρασίδα και του γερακιού Φώτη, έτοιμος ανά πάσα στιγμή να δώσει το "παρών" για τον πολιτισμό και τον καλλωπισμό της πρωτεύουσας, και να κάνει τέτοια ασχήμια;
Να ορίζει τον Έλληνα κομμουνιστή γενικώς και διαχρονικά ως γελοίο και δειλό;
Ύστερα όμως το καλοσκέφτηκα. Καλά, το γελοίος δεν είναι τόσο φοβερό, φοριέται πολύ. Αλλά γιατί να αποκαλεί τους κομμουνιστές δειλούς;
Αν ανατρέξει κανείς στις έγκυρες πηγές της Χρυσής Αυγής, θα τον δικαιώσει.
Στα πόδια το έβαζαν πάντα. Προπολεμικά, στον πόλεμο, στην αντίσταση, στον εμφύλιο, στην παρανομία. Άρα, ιστορικά έχει επιχειρήματα ο Αμυράς. Αλλά και ηθικά έχει το δικαίωμα.
Γιατί ο ίδιος υπήρξε γενναίος σε όλη του τη ζωή. Στις μάχες με την αντίδραση, με τους πιστωτές, με τους ναζί, με τους νεοναζί.
Κάτι ξέρει ο λαός που λέει: Άμοιρε, Αμυρά, τι έχεις τραβήξει! Τραύματα από τις συγκρούσεις μαζί με ποδηλάτες και κωπηλάτες.
Διώξεις για τη δημοκρατία, για τα σπίτια του κοσμάκη, για την ισότητα, για την αδελφότητα.
Κι αν εκατοντάδες κομμουνιστές έλιωναν κάποτε ως δειλοί εξόριστοι στη Φολέγανδρο, ποιος τώρα που μιλάμε ζει κάθε καλοκαίρι δυο μήνες εκεί και μάλιστα σε μια σπηλιά;
Ο Αμυράς, όπως ξέρετε όσοι διαβάζετε "Lifo". Που πάει να πει ότι τα έχει, πώς το λένε. Και τη γενναιότητα, και το ήθος να επικρίνει τους δειλούς.
Ας ηρεμήσουμε όλοι συνεπώς. Αφήστε τα εμπαθή «δεν μας χέζεις, ρε Αμυρά» και τέτοια. Μην κολλάτε στο τι είπε. Σκεφτείτε απλώς ποιος το είπε...
Καρτερός Θανάσης
avgi.gr
