«Μια αύξηση των κατώτατων μισθών θα οδηγούσε σε αύξηση της ανεργίας και δεν θα συνέβαλε στην δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».
Αυτό είναι το συμπέρασμα μελέτης που δημοσιεύεται στο οικονομικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος από τα golden boys του καλοβολεμενού και στρογγυλοκαθισμένου Γιάννη Στουρνάρα...
Αυτά για όσους νομίζουν ότι το πρόβλημα στη χώρα είναι μόνο οι τρόικες και τα κουαρτέτα και όχι εκείνοι που με «μαγειρέματα» μας έβαλαν στο ευρώ και τώρα μας το παίζουν και διαφωτιστές.
Λογικό όμως είναι, αφού η για «πρώτη φορά Αριστερά»... ξέχασε πιο γρήγορα από κάθε προκάτοχό της, τους λόγους για τους οποίους οι Έλληνες τους έκαναν κυβέρνηση και δεν τους άφησαν εκεί που κάθονταν, δηλαδή στο τραπεζάκι για τέσσερις και κανά ταβλάκι με λούμπεν θεωρίες...
Η μελέτη με τίτλο «Οι επιδράσεις των ελάχιστων μισθών στους μισθούς και στην απασχόληση» του golden boy Κώστα Κανελλόπουλου σημειώνει ότι στη σημερινή συγκυρία με την ιδιαίτερα υψηλή ανεργία, δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για την πολιτική απασχόλησης η άμεση βελτίωση της θέσης των χαμηλόμισθων μέσω της δραστικής αύξησης του ελάχιστου μισθού, αφού διαφαίνεται ότι η εργασία των τελευταίων σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα γινόταν επισφαλέστερη, όπως αναφέρει, θυμίζοντας τις προτροπές του ΔΝΤ για τις μειώσεις μισθών.
Η μελέτη προσφέρει μια περιγραφική εξέταση της εξέλιξης των ελάχιστων μισθών, των μέσων μισθών και της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα της ελληνικής οικονομίας κατά την τελευταία δεκαετία, αξιοποιώντας δημοσιευμένα στοιχεία του ΙΚΑ για τους μισθούς και την απασχόληση, καθώς και στοιχεία για τους ελάχιστους μισθούς. Κατόπιν, παρουσιάζει οικονομετρικές εκτιμήσεις για τη σχέση μεταξύ ελάχιστων και μέσων μισθών, καθώς και για τη σχέση μεταξύ ελάχιστων μισθών και απασχόλησης.
Στις τελευταίες εκτιμήσεις, ως βασική ερμηνευτική μεταβλητή της απασχόλησης χρησιμοποιείται ο "δείκτης Kaitz", δηλαδή ο λόγος του ελάχιστου προς το αντίστοιχο μέσο ημερομίσθιο. Από τη μελέτη προκύπτει ότι οι ελάχιστες αμοιβές αφορούν αξιόλογο ποσοστό εργαζομένων, ιδιαίτερα σε συγκεκριμένους κλάδους και στις μικρές επιχειρήσεις (απασχόληση κάτω από 10 άτομα), ενώ εκτιμάται ότι επηρεάζουν σημαντικά και τους μέσους μισθούς τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών.
Συνεπώς, για να είναι οικονομικά βιώσιμες και κοινωνικά αποτελεσματικές οι όποιες αυξήσεις των ελάχιστων αμοιβών, θα πρέπει να είναι εναρμονισμένες με τις αυξήσεις στην παραγωγικότητα και στις μέσες αμοιβές εργασίας.
Επιπλέον, εκτιμάται ότι οι αυξήσεις των ελάχιστων μισθών μειώνουν την απασχόληση για αμφότερα τα φύλα. Συγκεκριμένα, η εκτιμώμενη ελαστικότητα απασχόλησης ως προς τον ελάχιστο σχετικό μισθό υπολογίζεται σε περίπου -0,17.
Συνάγεται ότι, στην σημερινή συγκυρία με την ιδιαίτερα υψηλή ανεργία, για την πολιτική απασχόλησης ως πρώτη προτεραιότητα θα πρέπει να ιεραρχείται η δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης με τον σημερινό ελάχιστο μισθό, μέσω της ενθάρρυνσης των επενδύσεων και των προσλήψεων, παρά η άμεση βελτίωση της θέσης των χαμηλόμισθων μέσω της δραστικής αύξησης του ελάχιστου μισθού, αφού διαφαίνεται ότι η εργασία των τελευταίων σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα γινόταν επισφαλέστερη.
Σχόλια: Θοδωρής Παναγιωτίδης
