Γενικά μπορούμε να πούμε ότι , η δημιουργία του ΧΡΕΟΥΣ για το οποίο μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι «θαυμαστές » της μίζας , της αρπαχτής και του πελατειακού κατεστημένου , οφείλεται αφενός μεν στην κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος από τις Κυβερνήσεις, ( π.χ σπαταλήσαμε δισεκατομμύρια ευρώ για να κάνουμε ένα σόου 20 ημερών και να κερδίσουν οι κατασκευαστικές -τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας 2004) αφετέρου δε στην εσφαλμένη οικονομική πολιτική η οποία εφαρμόστηκε , και τα τελευταία
πέντε χρόνια με βάση τα μνημόνια που επιβλήθηκαν από την Τρόικα , και τα οποία αποδείχθηκαν ανεπιτυχή, αφού οδήγησαν σε ανεργία και σε φτωχοποίηση μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού , το 62% του οποίου στο πρόσφατο δημοψήφισμα βροντοφωνάξε , ΟΧΙ σε άλλη λιτότητα .
Το ελληνικό δημόσιο χρέος,το 1999, ήταν εκφρασμένο, κατά 85%, σε δραχμές, η νομισματική αυτή σύνθεσή του, στο τοπικό μαλακό νόμισμα, που εκδιδόταν από την χώρα μας, το καθιστούσε μαλακό, εξυπηρετήσιμο και ακίνδυνο .
Όταν, όμως, το 2002 το μετατρέψαμε από δραχμικό, σε χρέος του οποίου η νομισματική βάση εκφράζεται, σε ευρώ, – δηλαδή σε ένα σκληρό νόμισμα, του οποίου η έκδοση δεν ελέγχεται, από την χώρα μας, αλλά, από μια κεντρική τράπεζα, η οποία εξυπηρετεί άλλα συμφέροντα, τα οποία δεν ταυτίζονται, με τα δικά μας , ΟΥΣΙΑΣΤIΚΑ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ και «εκχωρήσαμε την τύχη του» .
Μην ξεχνάμε την κρίση χρέους στις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες που ξέσπασε το 2009, ένα χρόνο αργότερα από την κρίση που σημειώθηκε στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα.
Με την εμφάνιση της Ελληνικής κρίσης λοιπόν ( 2010) , η Ισπανία δανείστηκε 2,345 δις €, με επιτόκιο 3,532% και μας δάνεισε μετά από λίγες μέρες με επιτόκιο 5%.
Δηλαδή από την επιχείρηση « σώστε την Ελλάδα» η Ισπανία βγήκε κερδισμένη με 150 εκατομμύρια € σε μικρό χρονικό διάστημα. Το ίδιο ακριβώς έκανε και Πορτογαλία.
Τα δε κέρδη της Γαλλίας και της Γερμανίας που δανείστηκαν τότε με 1,5% και μας δανέισαν μετά με 5%, δηλ με περιθώριο κέρδους 3,5% σε ποσό 41 δις €, ανήλθαν στα 1,440 δις €… σας λέει κάτι αυτό;;
Η συστηματική από τότε υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδος από τους διάφορους οίκους αξιολόγησης και η εκτίναξη των επιτοκίων δανεισμού και των spreads σε δυσθεώρητα ύψη , έχει ακριβώς αυτό το σκοπό.
Η απάτη συνεπώς της χρεοκοπίας της χώρας αρχίζει να σχηματοποιείται.
Το 2009 το χρέος στην Ελλάδα ήταν 300 δισ. Δολάρια και η χώρα έλαβε δύο τεράστια πακέτα διάσωσης για το 2010 και το 2012, περίπου 140 δισεκατομμύρια δολάρια το καθένα.
Η πρώην υπουργός Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης Λούκα Κατσέλη έχει προσκομίσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι στην πραγματικότητα η ελληνική κυβέρνηση έλαβε μόνο το 3% των 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Που πήγαν τα υπόλοιπα χρήματα λοιπόν ;; Γιατί παρέμεινε το χρέος;;
Ως γνωστό το ,90% των χρημάτων αυτών πήγε άμεσα στην Deutsche Bank, την HSBC, την JPMorgan Chase, καθώς και σε άλλους , ενώ αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου δόθηκαν στα hedge funds.
Η ελληνική κυβέρνηση όμως αναγκάστηκε να δανειστεί άλλα 50 δισ. δολάρια για να διασώσει τις Ελληνικές τράπεζες με μη ανταγωνιστικά επιτόκια και να μεγαλώσει έτσι το χρέος .
Όλος ο μηχανισμός λοιπόν λειτούργησε για την διάσωση των τραπεζών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο , ήτοι του Τραπεζικού «λόμπι »
Από όλα τα ανωτέρω που είναι λίγο πολύ γνωστά , είναι ξεκάθαρο ότι , σε μια εποχή ακραίων ιδιωτικοποιήσεων οι κυβερνήσεις της ΕΕ κρατικοποίησαν το ελληνικό δημόσιο χρέος σε αγαστή συνεργασία βέβαια με το ΔΝΤ, έτσι ώστε να εξασφαλίσουν πως θα γίνει η αποπληρωμή του και ότι δεν πρόκειται να χαθεί ούτε ένα ευρώ.
Τα λεφτά αυτά ΟΜΩΣ εξυπηρετούν τις ανάγκες των πιστωτών, σε αυτούς επιστρέφουν, βγαίνουν από τη μια τσέπη και μπαίνουν στην άλλη τσέπη, και η μόνη μεταβολή που γίνεται είναι να συνεχίζει να χρωστάει ο ελληνικός λαός ένα χρέος το οποίο είναι αδύνατο να πληρωθεί.
Γιατί ;;; ..ακολουθεί το β΄ μέρος .
ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ
h.t.police100@gmail.com
