Έχω γερό στομάχι, που μπορεί και χωνεύει τα πάντα, αλλά όχι και στομάχι καρχαρία, που χωνεύει και μαλάκια και σίδερα.
Πώς να χωνέψω φανταστικές επαναστάσεις, φαντάσματα αξιοπρέπειας και εκτοπλάσματα ελπίδας;
Πώς να χωνέψω τους εγκεφάλους εκείνων των Ελλήνων, που έχουν γίνει μία
ολοκληρωμένη τηλεοπτική οθόνη ζαπάροντας στα σκουπιδοκάναλα, που ούτε με απολέπιση εγκεφαλικών κυττάρων δεν βγαίνει από το μυαλό τους η κάθε Μενεγάκη;
Πώς να χωνέψω, λαοπλανιές και διαπραγματευτικές γλίστρες; Πώς να χωνέψω τις σύγχρονες πολιτικές, του καπιταλιστικού βαμπίρ των Ινδιών;
Πως μπορώ να χωνέψω την σκληρή και άπληστη ανθρώπινη φύση, που οι άνθρωποι μαστίγωσαν, περιγέλασαν, έφτυσαν, έβαλαν ακάνθινο στεφάνι, σταύρωσαν ακόμη και τον Χριστό όταν θέλησε να τους την αλλάξει;
Την άπληστη ανθρώπινη φύση, που και το σημείο του Σταυρού, σε μία χώρα-εταιρεία το βλέπει ως σημείο της πρόσθεσης, που αποτελεί την πεμπτουσία της ηθικής της.
Μίας ηθικής, που συμβαδίζει με τις εποχές, στο τέλος μάλιστα κάθε εποχής γίνονται και εκπτώσεις, ιδιαίτερα όταν ξεθωριάσει και η τελευταία σκιά αριστερής φιλολαικής αυταπάτης.
Πάντοτε ο φρόνιμος ρεαλισμός βολεύονταν να βλέπει την ανθρώπινη φύση που σταυρώνει, αλλά όχι εκείνη που σταυρώνεται. Για το Άγιο δισκοπότηρο του κέρδους η αλήθεια ήταν πάντα επαναστατική.
Έτσι παρουσίαζαν και τον Χριστό, δηλαδή σαν εξεγερμένο επαναστάτη στην αδιασάλευτη Pax Romana. Ο Χριστός δεν κλείσθηκε στους τέσσερις τοίχους ενός ναού, για να προκαλέσει τις αντίθετες δυνάμεις του κόσμου.
Ενός κόσμου ,που παρά τις δύο και πλέον χιλιετίες που πέρασαν, έχει μετατραπεί σε καταφύγιο της σαύρας και της αράχνης, σκορπιοί και οχιές τον κατοικούν και ευημερούν μέσα στην ύπουλη ξηρασία του.
Μία ατελείωτη έρημο, όπου και τα τσακάλια ακόμη δυσκολεύονται να επιβιώσουν.
Ο μαινόμενος και μεθοδικά κατευθυνόμενος όχλος βοήθησε στην σταύρωσή του, από τότε έως και σήμερα , οι φωνές και η οχλαγωγία, μας εμποδίζουν να ακούμε καθαρά, έστω και αν έχουμε μπει στην πρέσα της μάντρας των αποσύρσεων.
Το πνευματικό περιεχόμενο της διδασκαλίας του Χριστού, είναι και η μεγαλύτερη επανάσταση ιδεών της Ιστορίας.
Από τότε όλα τα ανθρώπινα συστήματα που οικοδομήθηκαν με τσιμέντο και σίδερα αποφασιστικότητας, χρειάστηκαν και πολλά τούβλα.
Οι πολίτες τρώνε τα ίδια σκατά που έτρωγαν και πριν, αλλά σε κάθε περίοδο έχουν διαφορετικό άρωμα. Και ενώ σήμερα οι ροκανιστικές μασέλες αθωώνονται και με το γράμμα του νόμου, η θανάτωση του Ιησού έπρεπε να περιβληθεί ένδυμα νομιμότητας η νομιμοφάνειας, για να κερδίσει σε πειστικότητα απέναντι στον Εβραϊκό Λαό και να εξασφαλίσει έτσι την νομιμόφρονα υποταγή του.
Και μην ξεχνάμε την Ιερά εξέταση και τα βασανιστήρια ως ανακριτικό μέσο, που έγινε το πρότυπο όλων των μεταγενέστερων ολοκληρωτικών καθεστώτων. Έτσι, φτάσαμε στα χιτλερικά <<αντίποινα>>.
Πολύ φοβάμαι ότι τα ανακυκλωμένα Ελληνικά υλικά κάποια στιγμή θα μπουν στο χυτήριο για τα ατσαλένια θεμέλια του φασισμού. Ε! Και τότε όσο γερό στομάχι και να έχω, αυτό είναι που δεν χωνεύεται με τίποτε.
