Η δασκάλα του Τοτού ρωτάει τους μαθητές της:
– θέλω να μου φτιάξετε μια πρόταση που να έχει μέσα τη λέξη μάλλον.
Σηκώνει το χέρι η Ελενίτσα:
– Πες μας Ελενίτσα, λέει η δασκάλα.
– Χθες πήγαμε με τους γονείς μου σε μια ταβέρνα, μάλλον πεινούσαμε.
– Μπράβο Ελενίτσα, λέει η δασκάλα.
Σηκώνει το χέρι ο Κωστάκης:
– Πες μας Κωστάκη, λέει η δασκάλα.
– Προχθές πήγα με την οικογένειά μου στη παραλία, μάλλον έκανε ζέστη.
– Μπράβο Κωστάκη, λέει η δασκάλα.
Απ” το τελευταίο θρανίο ο Τοτός σηκώνει το χέρι:
– Κυρία, κυρία, να πω κι εγώ;
– Πες Τοτέ, λέει η δασκάλα.
– Κυρία, κυρία, να πω κι εγώ;
– Πες Τοτέ, λέει η δασκάλα.
– Πριν μια βδομάδα πήγαμε με τους γονείς μου στο χωριό. Ξαφνικά βλέπω τη γιαγιά μου να βουτάει τους Τάιμς του Λονδίνου και να ανηφορίζει το βουνό. Μάλλον πήγαινε για χέσ*μο, γιατί η γιαγιά μου δεν ξέρει αγγλικά!
– θέλω να μου φτιάξετε μια πρόταση που να έχει μέσα τη λέξη μάλλον.
Σηκώνει το χέρι η Ελενίτσα:
– Πες μας Ελενίτσα, λέει η δασκάλα.
– Χθες πήγαμε με τους γονείς μου σε μια ταβέρνα, μάλλον πεινούσαμε.
– Μπράβο Ελενίτσα, λέει η δασκάλα.
Σηκώνει το χέρι ο Κωστάκης:
– Πες μας Κωστάκη, λέει η δασκάλα.
– Προχθές πήγα με την οικογένειά μου στη παραλία, μάλλον έκανε ζέστη.
– Μπράβο Κωστάκη, λέει η δασκάλα.
Απ” το τελευταίο θρανίο ο Τοτός σηκώνει το χέρι:
– Κυρία, κυρία, να πω κι εγώ;
– Πες Τοτέ, λέει η δασκάλα.
– Κυρία, κυρία, να πω κι εγώ;
– Πες Τοτέ, λέει η δασκάλα.
– Πριν μια βδομάδα πήγαμε με τους γονείς μου στο χωριό. Ξαφνικά βλέπω τη γιαγιά μου να βουτάει τους Τάιμς του Λονδίνου και να ανηφορίζει το βουνό. Μάλλον πήγαινε για χέσ*μο, γιατί η γιαγιά μου δεν ξέρει αγγλικά!
