Η μνήμη ενάντια στον παραλογισμό. Της Σεμίνας Διγενή

Μια μέρα πριν το θάνατό του, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος συζητούσε με μια συμμαθήτριά του, για το τι θα κάνουν όταν τελειώσουν το σχολείο: «Εγώ δεν είμαι σίγουρος τι θα γίνω. Αλλά θα μάθουν όλοι το όνομά μου. Θα το δεις. Θα γίνω διάσημος μια μέρα».

Την ίδια σκέψη είχε και η Άννα Φρανκ, λίγο πριν το Ολοκαύτωμα: «Εγώ μια μέρα θα γίνω διάσημη. Θέλω να συνεχίσω να ζω, ακόμα και μετά που θα έχω πεθάνει». Δύο παιδιά, με τα πιο “λάθος” συγκεκριμένα όνειρα, έπεσαν θύματα της βίας της εξουσίας.

Ο Δημήτρης Παπαχρήστος, η «φωνή» του Πολυτεχνείου, με αφορμή την παράσταση του

Διαβάστε περισσότερα