.jpg)
Αντώνης Φορλίδας
Αμβέρσα
Σχετικά πρόσφατα, βρέθηκα στό μετρό τής Αθήνας.
Δέν σάς κρύβω ότι ενθουσιάστηκα γιατί μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας, τό μετρό παραμένει ένα στολίδι.
Αριστα οργανωμένο,, πεντακάθαρο, εντυπωσιακό, πολιτισμένο, ασφαλές καί πλήρως λειτουργικό.
Στά πρόσωπα τών συνεπιβατών μου διέκρινα μιά άνεση, έναν ενθουσιασμό, μιά περηφάνεια, έναν σεβασμό καί μιά εκτίμηση σ' αυτό τό έργο πνοής πού υπερκάλυψε τίς προσδοκίες τους γιά τίς ανάγκες τής καθημερινής μετακίνησής τους.
Εναν έμφυτο καί αυθόρμητο σεβασμό πού μπορεί κάποιος νά δεί μόνο σέ εκκλησίες.
Κανένας δέν φτύνει, κανένας δέν λερώνει, κανένας δέν βάζει τά πόδια του στά καθίσματα, κανένας δέν βάφει τά παράθυρα,κανένας δέν πετά τά σκουπίδια όπου βρεί.
Ηταν σάν νά είχαν τό μετρό σάν τό σαλόνι τού σπιτιού τους ,σάν κάτι πού τούς ανήκει.
Σκέφθηκα λοιπόν πώς , αφού οι έλληνες μπορούμε νά σεβόμαστε καί νά εκτιμούμε τό καλό καί τό όμορφο, γιατί νά μήν σεβόμαστε καί νά εκτιμούμε τή Δημοκρατία μας.
Τήν απάντηση τήν πήρα βγαίνοντας στό φώς τού ήλιου στήν Πλατεία Συντάγματος.
Είδα τόν ναό τής Δημοκρατίας, δηλαδή τήν ελληνική Βουλή, σιδερόφραχτο μέ κάγκελα.
Είδα κάτι ένστολους ράμπο νά δέρνουν ανηλεώς κάτι απολυμένες καθαρίστριες καί κάτι εξαθλιωμένους απλήρωτους εργάτες τών ναυπηγείων.
Είδα τή Βούλτεψη μέ καλοχτενισμένο μαλλί νά μπαίνει μέ LEXUS στή Βουλή γιά νά νομοθετήσει.
Είδα τόν Αδωνι Γεωργιάδη νά απαγγέλλει Ομηρο καί τόν Ταμήλο νά βοσκάει πρόβατα στά παρτέρια τής Βουλής.
Είδα τή Ντόρα νά ζητά δικαιοσύνη, κρατώντας τή φωτογραφία τού Χριστοφοράκου.
Είδα τόν Τζαμτζή νά τρώει από μιά σακούλα παξιμάδια από σκατό.
Είδα πεινασμένους καί εξαθλιωμένους έλληνες νά ζητιανεύουν από τούς τουρίστες.
Είδα τούς τσολιάδες νά ξύνουν τ' αρχίδια τους στό πέρασμα τού Παπούλια.
Αναγούλιασα, μούρθε νά κάνω εμετό.
Τέτοια Δημοκρατία, δέν μπορώ νά τήν αντέξω.
Εφυγα κατευθείαν γιά τό αεροδρόμιο. Η Δημοκρατία τών βαρβάρων μού είναι πιό συμπαθής.
