Οικυρίες των κυρίων μας έχουν ζώσει για τα καλά. Καθεμιά τους διεκδικεί κι απόνα τίτλο, που θα της προσδώσει ένα φιλολαϊκό προφίλ και στην καλύτερη περίπτωση θα της εξασφαλίσει μια γωνίτσα στο διεθνές τζετ σετ των σελέμπριτις.
Είναι για γέλια και για κλάματα η ιστορία και το τι τίτλους εφευρίσκουν μπας κι αναδειχθούν. Ας πούμε, υπάρχει ακόμα και η κυρία…Φερ Πλέι !!! Όλα αυτά, βέβαια, αγγίζουν το όριο της γραφικότητας, όταν συμβαίνουν μεταξύ τους και δεν μας ακουμπάνε.
Από τη στιγμή όμως που παρεμβαίνουν σε καίριους τομείς, άστα να πάνε στο διάολο!
Είναι για γέλια και για κλάματα η ιστορία και το τι τίτλους εφευρίσκουν μπας κι αναδειχθούν. Ας πούμε, υπάρχει ακόμα και η κυρία…Φερ Πλέι !!! Όλα αυτά, βέβαια, αγγίζουν το όριο της γραφικότητας, όταν συμβαίνουν μεταξύ τους και δεν μας ακουμπάνε.
Από τη στιγμή όμως που παρεμβαίνουν σε καίριους τομείς, άστα να πάνε στο διάολο!
Έτσι, προσφάτως, έχουμε την κρίση που προέκυψε με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Γι αυτό το Μουσείο, έφαγε τα σκότια της η Άννα Καφέτση για να το στήσει. Χρόνια τώρα αγωνίζεται να μετατρέψει το γιαπί του ΦΙΞ στη Συγγρού σ ένα σύγχρονο ευπρεπές Μουσείο. Από κοντά δεκάδες καλλιτεχνών διανοουμένων κι επιστημόνων να την στηρίζουν ηθικά σ αυτή τη δύσκολη προσπάθεια..
Εδώ πρέπει να πούμε ότι ένα Μουσείο δεν είναι κανένα μικρομάγαζο. Είναι πρώτα απ´ όλα όραμα, και απαιτεί ανθρώπους δημιουργικούς και εμπνευσμένους, που αγαπούν την Τέχνη, την έχουν σπουδάσει και προσφέρουν, πλειστάκις αφιλοκερδώς, τις υπηρεσίες τους, για να δουν το όραμά τους να υλοποιείται.
Ένα Μουσείο δεν είναι νεκρός οργανισμός, είναι δημιούργημα που καθημερινά εμπλουτίζεται για να προσφέρει το εικαστικό και πνευματικό αποτέλεσμα, με την ίδια αποτελεσματικότητα στον μυημένο και στον αμύητο. Οι άνθρωποι, λοιπόν, που συλλαμβάνουν το όραμα της ίδρυσης και της συγκρότησής του, είναι αυτοί που το πονάνε και πασχίζουν καθημερινά για το καλύτερο αποτέλεσμα.
Το απέδειξαν περίτρανα τόσο ο Άγγελος Δεληβορηάς με το Μουσείο Μπενάκη, όσο και η Λαμπράκη- Πλάκα με την Εθνική Πινακοθήκη. Έ, σ΄ αυτήν την κατηγορία, των ανήσυχων δημιουργών, ανήκει η Άννα Καφέτση. Μια κυρία που το έργο της ως τα σήμερα έχει αναγνωριστεί από την πλειοψηφία των ανθρώπων της τέχνης και της διανόησης.
Έλα όμως που ξαφνικά εδώ μας προκύπτει μια…Τράπεζα! Η Τράπεζα Πειραιώς και ο κ. Σάλλας,η σύζυγος του οποίου (κα Σοφία Στάικου) τοποθετήθηκε Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Από τότε, η Άννα Καφέτση,διευθύντρια του Μουσείου, άρχισε ν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και προσκόμματα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ανοίξει το Μουσείο.
Στο πλευρό τής Στάικου συντάχθηκαν η πλειοψηφία τού ΔΣ και κάποιοι πού καιροφυλακτούν να εξοβελίσουν την Καφέτση, για να πάνε στη θέση του..Βεζύρη. Κορύφωση αυτών των πιέσεων, προς την Καφέτση, ήταν η…παραίτηση της Στάικου!
Και (ω του θαύματος!) σύσσωμο το ΔΣ ζήτησε με επιστολή του, από τον υπουργό Πολιτισμού, να μην κάνει δεκτή την παραίτηση τής Στάικου! Μέχρι κι η…Φωτεινή Πιπιλή, η…φιλότεχνος, υπερασπίστηκε την σύζυγο του πετυχημένου Τραπεζίτη στη Βουλή…
Τώρα, ποια είναι τα προσόντα της κυρίας Στάικου που επιθυμεί διακαώς να στείλει στον εξαποδώ την Καφέτση;
Εκτός από σύζυγος του Σάλλα, έχει κάνει σπουδές στην Παντειο καί στη… Βιομηχανική Ψυχολογία, ενώ επί ΝΔ υπηρέτησε σε διάφορα Υπουργεία κορυφώνοντας την καριέρα της στο γραφείο…τού αειμνήστου Καραμανλή!!! Δηλαδή, η πλέον κατάλληλη για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης…
Πάλι καλά που δεν την τοποθέτησαν στο Εθνικό Μουσείο, ή στη θέση του Παντερμαλή στο Μουσείο της Ακρόπολης!
Αυτά με την σύζυγο του Τραπεζίτη και τους… δελφίνους της. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι άνθρωποι της Τέχνης, οι διανοούμενοι, που στηρίζουν την Καφέτση.
Θα μου πεις, για πόσο ο Υπουργός θα αρνείται στον Τραπεζίτη;
Εμ, εδώ σ΄ έχω κουμπάρε!
Αρης Σκιαδόπουλος από imerodromos
