Ηελληνική Οικονομία είναι μια Οικονομία της πλάκας. Οι δυνατότητές της είναι τεράστιες, ναι. Η ίδια, όμως, είναι μια Οικονομία της πλάκας. Βρίσκεται σε στοχευμένη σχέση βαθειάς και μεγάλης εξάρτησης από πολύ ισχυρότερες Οικονομίες.
Σχέση εξάρτησης όχι απλώς στο βαθμό, που γενικά οι Οικονομίες αλληλεξαρτώνται μεταξύ τους στη διεθνή οικονομική σφαίρα. Όχι, πολύ περισσότερο –πολύ, πολύ περισσότερο. Και τούτο ακριβώς είναι που την κάνει Οικονομία της πλάκας. Όλες αυτού του τύπου οι Οικονομίες είναι Οικονομίες της πλάκας.
Μια Οικονομία της πλάκας, δεν μπορεί παρά να έχει και Χρηματιστήριο της πλάκας. Για να μην το κουράζουμε, όταν λέμε «Χρηματιστήριο της πλάκας», εννοούμε Χρηματιστήριο ξηρών καρπών Καρδασιλάρη… Εξ ου και οι γνωστές συνέπειες (μεταξύ άλλων και για τον ίδιο το φουκαρά τον Καρδασιλάρη…)…
Όταν ένα Χρηματιστήριο της πλάκας πάρει την κατηφόρα, τότε ακόμα και μια κυβέρνηση της πλάκας, όπως η δική μας, έχει ανά πάσα στιγμή τη δυνατότητα να το στηρίξει και να μην το αφήσει να πάρει την κατηφόρα. Ειδικά στα σημερινά χάλια του ελληνικού Χρηματιστηρίου αυτή η δυνατότητα είναι μεγάλη. (Σημειώνω ότι οι τράπεζες που παίζουν στο Χρηματιστήριο είναι κρατικές με διορισμένες διοικήσεις, πράγμα που σημαίνει ότι σπεύδουν ν’ ανταποκριθούν ασμένως στο πρώτο τηλεφώνημα που θα λάβουν.
Σημειώνω επίσης ότι η πτώση των τελευταίων ημερών σημειώθηκε με πολύ χαμηλό Όγκο Συναλλαγών, πράγμα που σημαίνει ότι, συν τοις άλλοις, θα ήταν μικρό και το καθαυτόν κόστος μιας στήριξης.) Κι επειδή ακριβώς η δυνατότητα της κυβέρνησης να στηρίξει το Χρηματιστήριο –έστω αυτό το Χρηματιστήριο της πλάκας– είναι μεγάλη, η στήριξή του από την κυβέρνηση ήταν κι επιβεβλημένη. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν το στήριξε.
Όταν η κυβέρνηση της πλάκας δεν στηρίζει το Χρηματιστήριο της πλάκας, δεν το κάνει όχι επειδή δεν μπορεί, αλλά επειδή τη συμφέρει ή νομίζει ότι τη συμφέρει το να μην το στηρίξει.
Αντιθέτως, όταν μια κυβέρνηση δεν είναι της πλάκας, η Οικονομία δεν είναι της πλάκας, άρα, και το Χρηματιστήριο δεν είναι της πλάκας, και συμβεί το Χρηματιστήριο που δεν είναι της πλάκας να πέφτει σαν να είναι Χρηματιστήριο της πλάκας, τότε η κυβέρνηση που δεν είναι της πλάκας, πέφτει πολύ πιο γρήγορα από το Χρηματιστήριο που δεν είναι της πλάκας, ακριβώς επειδή δεν στήριξε ή δεν μπόρεσε να στηρίξει το Χρηματιστήριο που δεν είναι της πλάκας. Κατανοητό;
Αφελείς και μίσθαρνοι παπαγάλοι έπαιξαν το παιγνίδι της κυβέρνησης, που άφησε το Χρηματιστήριο να κατρακυλήσει για να μας φοβίσει και να… συνετιστούμε, στο πνεύμα Γεωργιάδη-Βούλτεψη περί απόσυρσης καταθέσεων και άδειων ΑΤΜ.
Όλο τούτο το παιγνίδι, όμως, είχε αυτόματο αντίκτυπο στη διεθνή αγορά ομολόγων, όπου τα πράγματα λειτουργούν διαφορετικά. Εκεί γνωρίζουν ότι η δική μας κυβέρνηση είναι κυβέρνηση της πλάκας κ.τ.λ.
Γι αυτό και θα παραμείνουν θορυβημένοι, μέχρι αυτή η κυβέρνηση της πλάκας να κόψει τελείως την πλάκα ότι σκίζει τα μνημόνια σελίδα-σελίδα και μας βγάζει από το Μνημόνιο –αυτά την ώρα που το νέο Μνημόνιο ήδη βαφτίστηκε ως απαίτηση για «ένα ολοκληρωμένο πακέτο φιλόδοξων μεταρρυθμίσεων».
Στο μεταξύ, ο πολύς κόσμος ούτε παίζει Χρηματιστήριο, ούτε κοιτάει τα σπρεντ. Δεν έχει δεκάρα, χρωστάει τόσο που έφτασε να χρωστάει πλέον ως και της Μιχαλούς, δεν παίζει Χρηματιστήριο, δεν ασχολείται με τέτοια πράγματα και, όσο φοβήθηκε, φοβήθηκε. (Το δε πόσο είχε φοβηθεί, όταν φοβήθηκε, πάει, μετρήθηκε, κι έχει πια περάσει πολύς καιρός από τότε –πολύς καιρός με πολύ σοβαρότερες σκοτούρες να τον βασανίζουν.)
Ε, τώρα, στον πολύ αυτόν κόσμο προστίθενται και οι χαμένοι από το Χρηματιστήριο των τελευταίων ημερών οι οποίοι καταλαβαίνουν τι ακριβώς συνέβη. Κι, εκτός απ’ όσους δεν έχουν καμία γιατρειά, θα της το φυλάνε της κυβέρνησης το χουνέρι που τους έκανε. Θα της το φυλάνε ακόμα και αφού ρεφάρουν, αν ρεφάρουν. Όπου αλλού και αν ρίχνει το φταίξιμο η κυβέρνηση.
* «Της πλάκας» δεν σημαίνει ότι δεν είναι επικίνδυνο. Ίσα-ίσα, όσο πιο πολύ εξουσία, τόσο πιο επικίνδυνο.
Από sotosblog
.jpg)
