ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΧΑΜΗΛΑ, ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΑΟΡΑΤΑ, ΕΙΧΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΧΤΙΝΑ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΦΟΡΤΙΟ ΠΥΡΟΜΑΧΙΚΩΝ
Γράφει ο Γιάννης Κοκκινίδης
«Συνταξιοδοτήθηκαν» τα θρυλικά Α-7 Corsair και αποσύρονται δια παντός
από την ενεργό υπηρεσία της εθνικής άμυνας της χώρας, έχοντας αποτελέσει στα χέρια των Ελλήνων πιλότων για δεκαετίες ολόκληρες το φόβο των τούρκων στρατηγών για τα πλήγματα που θα μπορούσαν να αποφέρουν βαθιά μέσα στην Τουρκία.
από την ενεργό υπηρεσία της εθνικής άμυνας της χώρας, έχοντας αποτελέσει στα χέρια των Ελλήνων πιλότων για δεκαετίες ολόκληρες το φόβο των τούρκων στρατηγών για τα πλήγματα που θα μπορούσαν να αποφέρουν βαθιά μέσα στην Τουρκία.
Πετούσαν χαμηλά ,περνούσαν αόρατα ,είχαν μεγάλη αχτίνα δράσης και έπαιρναν τεράστιο φορτίο πυρομαχικών για βομβαρδισμό. Είναι από τα λίγα αεροσκάφη που είχαν θωράκιση στην «κοιλιά» τους και μπορούσαν να πετούν σε μικρό ύψος ,με ελάχιστη ταχύτητα για να υποστηρίζουν χερσαίες επιχειρήσεις.
Κάποτε η Ελλάδα είχε ένα στόλο από Α-7 που ανέρχονταν στα 122 αεροσκάφη, αριθμός ο οποίος ήταν εντυπωσιακός αλλά έφθινε συνεχώς καθώς είχε σταματήσει η παραγωγή τους εδώ και δεκαετίες και ανταλλακτικά δεν υπήρχαν για τη συντήρησή τους. Η Πολεμική Αεροπορία χτες για να «τιμήσει» τους «κουρσάρους του Αιγαίου» ,όπως τους ταίριαζε, διοργάνωσε μία μεγάλη γιορτή στον Άραξο για να κλείσει με αυτό τον τρόπο την αυλαία της πολύχρονης δράσης τους.
Η τελετή έγινε στην 116 Πτέρυγα Μάχης στον Άραξο, παρουσία του υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου, του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Ιωάννη Λαμπρόπουλου, του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Μιχαήλ Κωσταράκου, του αρχηγού ΓΕΝ αντιναύαρχου Ευάγγελου Αποστολάκη ,του αρχηγού ΓΕΑ αντιπτέραρχου Ευάγγελου Τουρνού και του αρχηγού ΑΤΑ αντιπτέραρχου Χρίστου Βαΐτση.
Στην εκδήλωση ήταν παλιοί πιλότοι των Α-7 τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό που είχαν έρθει για το σκοπό αυτό.Τους χειριστές των Α-7 Corsair από το 1975 έως σήμερα εκπροσώπησε, απευθύνοντας ομιλία, ο αντιπτέραρχος ε.α. Αντώνιος Ιορδάνου.
Αποχαιρετώντας ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος τα θρυλικά αυτά αεροσκάφη είπε:
«Κάποιος θα έλεγε ότι σήμερα αποχαιρετούμε ένα μηχάνημα που έκλεισε τον κύκλο ζωής του για να αντικατασταθεί από κάποια άλλα. Αλλά αυτά τα μηχανήματα δεν θα έλεγαν τίποτα εάν δεν είχαν μέσα τους, αυτούς τους άξιους Έλληνες αεροπόρους, πολλοί εκ των οποίων δεν είναι πια ανάμεσά μας. Αυτή η σεμνή και συμβολική τελετή ήταν μία αναφορά τιμής και αναγνώρισης στην δική τους θυσία, στην υπηρέτηση του υπέρτατου καθήκοντός τους. Γιατί αν σήμερα μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι και να κρατιόμαστε ακόμα όρθιοι, παρά τις αντιξοότητες που μας επιφύλαξε η εποχή, είναι γιατί αυτός ο χώρος, η μεγάλη οικογένεια των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας κρατά ψηλά τη σημαία της υπερηφάνειας, της αξιοπρέπειας και της ισχύος της πατρίδας μας».
Ο υπουργός τόνισε ότι: «Η σημερινή τελετή της απόσυρσης των Α7, του θρυλικού “κουρσάρου των αιθέρων”, αποτελεί μια ιστορική στιγμή όχι μονάχα για την Πολεμική μας Αεροπορία, αλλά και για την παγκόσμια αεροπορική οικογένεια. Αποχαιρετούμε, λοιπόν, αυτό το αεροπλάνο με τη δόξα και την τιμή που του αναλογεί και του αξίζει».
Σε δηλώσεις που έκανε αργότερα ο Δημήτρης Αβραμόπουλος προς τα ΜΜΕ επεσήμανε μεταξύ άλλων:
«Δεν αφήνει κενό η αποχώρηση αυτών των αεροσκαφών , διότι έρχονται τα υψηλής τεχνολογίας "F-16 Block52+ Advanced", τα οποία είναι τα τελειότερα αεροσκάφη στο είδος τους για να καλύψουν τις ανάγκες. Είμαστε λοιπόν από αυτή τη πλευρά, πάντοτε σε καλό δρόμο και η υπέρτατη αποστολή της Ελληνικής Αεροπορίας που είναι μαζί με τα άλλα δυο όπλα να εξασφαλίζουν την ακεραιότητα και την ασφάλεια της χώρας, είναι κάτι δεδομένο».
Πως και πότε τα αποκτήσαμε
Τον Ιούνιο του 1974 η Ελλάδα παρήγγειλε στις ΗΠΑ εξήντα Α-7. Ένα χρόνο μετά, τα πρώτα αεροσκάφη του τύπου αυτού προσγειώθηκαν στα αεροδρόμια της Λάρισας και της Σούδας και τέθηκαν σε ενεργό υπηρεσία. Μοιράστηκαν μεταξύ των Μοιρών 347 «Περσέας» (110 ΠΜ), 340 «Αλεπού» και 345 «Λαίλαψ» (αμφότερες της 115 Πτέρυγας Μάχης).
Το 1980 πραγματοποιήθηκε επιπλέον αγορά 5 διθέσιων εκπαιδευτικών TA-7H. Ο στόλος «Κουρσάρων» της Πολεμικής Αεροπορίας αυξήθηκε, και οι δυνατότητές του αναβαθμίστηκαν με την προσθήκη 62 A-7E και ΤΑ-7C (διθέσια), πλήρως εξοπλισμένων από πλευράς συστημάτων, από τα αποθέματα της Αεροπορίας του Αμερικανικού Ναυτικού το 1992.
Με την παραλαβή αυτών, τα Corsair μεταφέρονται στην 116 ΠΜ και πιο συγκεκριμένα στις 335 Μοίρα Βομβαρδισμού («Τίγρης») και 336 Μοίρα Βομβαρδισμού («Όλυμπος»).Είχαμε αποκτήσει ένα εντυπωσιακό στόλο βομβαρδιστικών αεροσκαφών.
Που «γεννήθηκαν» και που έδρασαν τα Α-7
Το A-7 Corsair II είναι αμερικάνικης κατασκευής, μονοκινητήριο, μαχητικό αεροσκάφος κρούσης μεγάλης εμβέλειας. Άρχισε να σχεδιάζεται και να δημιουργείται από το 1964. Πήρε μέρος σε επιχειρήσεις το 1966. Οι ΗΠΑ το κατασκεύασαν για να μπορεί να ενεργεί από τα αεροπλανοφόρα της.
Το χρησιμοποίησε στον πόλεμο του Βιετνάμ , στις επιχειρήσεις της Λιβύης το 1983, στην Γρενάδα, στον Παναμά το 1989 και στην «Καταιγίδα της ερήμου» όπου το αεροπλάνο διέπρεψε. Το Α-7 ήταν ένα πρωτοπόρο για την εποχή του αεροπλάνο, με πολύ προηγμένα συστήματα μάχης και ναυσιπλοΐας, τα οποία απουσίαζαν ακόμα και από τα καλύτερα καταδιωκτικά της της εποχής.
Το Corsair μπορούσε να κινείται στις υψηλές υποηχητικές ταχύτητες, κινούμενο από έναν αεριοστροβιλοπροωθητήρα δίχως μετάκαυση. Ο κινητήρας δίνει τη δυνατότητα στο A-7 να κινηθεί με ταχύτητες της τάξης του Mach 0.94 στα 20,000 πόδια (~6,500 m), και με μια ακτίνα ενεργείας 1.900 ναυτικών μιλίων (3400+ χιλιόμετρα), που παραμένει μεγαλύτερη ακόμα και αυτή των πιο σύγχρονων ελαφρών μαχητικών. Το μόνο του μειονέκτημα ήταν ότι δεν μπορούσε να κυριαρχήσει σε μία κλειστή αερομαχία.
Το οπλικό φορτίο που έφερε ήταν καθοδηγούμενα από λέιζερ βλήματα, πύραυλοι κατά τεθωρακισμένων, βόμβες διασποράς, πύραυλοι αντί-ραντάρ και ένα πολυβόλο M61 Vulcan. Το οπλικό φορτίο μπορούσε να τοποθετηθεί σε έξι πυλώνες στα φτερά και σε δύο σταθμούς κάτω από την άτρακτο, με ένα μέγιστο βάρος 66 τόνων.
Τα πρωτοποριακά συστήματα που είχε για την εποχή του, ήταν η διόπτευση με υπέρυθρες για τις νυχτερινές αποστολές και η δυνατότητά του να φέρει πυλώνες ηλεκτρονικού πολέμου και το ραντάρ APQ -126 με σημαντικές ικανότητες για την περίοδο που καλούνταν να κυριαρχήσει.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης στον Άραξο υπήρξε επίδειξη από μαχητικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας.
