Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, το ένα τρίτο του μισθού των υπαλλήλων σε πολλές επιχειρήσεις πληρώνεται με κουπόνια αγοράς τροφίμων ή σε είδος.
Παράλληλα, πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζομένων πληρώνονται τα δεδουλευμένα τους με καθυστέρηση που φτάνει μέχρι και τους δώδεκα μήνες. Ποιος εργοδότης θα μπορούσε να αντισταθεί στη γοητεία που απορρέει από ένα τέτοιο εργατικό δυναμικό;
Ο έρωτας βέβαια μπορεί να είναι τυφλός, αλλά οι Έλληνες εργοδότες δεν είναι.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις που έδωσαν 750 από αυτούς σε έρευνα της Manpower,
δυσκολεύονται να βρουν υποψηφίους για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεων τους.
δυσκολεύονται να βρουν υποψηφίους για τη σωστή λειτουργία των επιχειρήσεων τους.
Είναι λογικό να δυσκολεύονται οι Έλληνες εργοδότες όταν μαθαίνουν πως μόνο τα τελευταία χρόνια εγκατέλειψαν την Ελλάδα 150.000 πολίτες. Και μάλιστα μορφωμένοι πολίτες, αριθμός που αποτελεί περίπου το 10% των Ελλήνων επιστημόνων.
Κάτι τέτοια βλέπουν οι Έλληνες εργοδότες και στεναχωριόνται. Ενώ φαρμάκι ποτίζονται και οι ξένοι και δεν έρχονται να επενδύσουν στη χώρα.
Πολλοί από αυτούς πάντως πιστεύουν πως η λύση είναι πολύ απλή.
Το μόνο που χρειάζεται είναι η κυβέρνηση να κλείσει τα σύνορα σε όσους μεταναστεύουν για να βρουν ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, εργασιακά δικαιώματα, επιδόματα, ασφάλεια, φερεγγυότητα και ποιότητα ζωής. Όλα όσα δηλαδή αδυνατούν να βρουν στην Ελλάδα, και τα ψάχνουν στη Σουηδία, στη Γερμανία, στη Δανία, στη Νορβηγία και στον Πειραιά, ή στην Κορέα όπως ο φίλος μου ο Μαρίνος. Εσείς στο Βέλγιο πάντως, νομίζω τον έχετε βρει τον παράδεισο σας.
Τότε, όπως λένε πολλοί εργοδότες που επιλέγουν την ανωνυμία τους και τη Χρυσή Αυγή, θα βλέπαμε πόσοι από αυτούς έχουν απαιτήσεις περισσότερες από τα κουπόνια για το σούπερ μάρκετ.
“Ε ρε τζάμπα που τους χρειάζεται” σημειώνουν με νόημα.
Κατά τους Έλληνες εργοδότες, πολλοί από τους οποίους είναι αυτοί που στα μαγαζιά τους κρεμάνε ελληνικές σημαίες και αυτοκόλλητα συνθήματα “μόνο για Έλληνες”, το ελληνικό εργατικό δυναμικό είναι για τα μπάζα.
Συγκεκριμένα, σημειώνουν σημαντικό έλλειμμα απαιτούμενης εμπειρίας σχεδόν οι μισοί, τεχνικών δεξιοτήτων ο ένας στους τρεις, επαγγελματικών δεξιοτήτων ο ένας στους πέντε, ενώ άλλος ένας στους πέντε δεν βρίσκει τον κατάλληλο υποψήφιο για το παράρτημα της NASA που θέλει να στήσει στο Κερατσίνι.
Το επίπεδο των Ελλήνων εργοδοτών είναι εξαιρετικά υψηλό, τόσο που οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν φτάνουν ούτε στις μύτες των παπουτσιών τους.
Συνολικά οι μισοί εργοδότες αδυνατούν να βρουν κατάλληλους επαγγελματίες για να στελεχώσουν την επιχείρησή τους, για την αποτυχία της οποίας μάλιστα, σημειώνουν πως φταίνε και πάλι οι εργαζόμενοι. Αυτοί που λείπουν.
Μερικές από τις θέσεις που αδυνατούν να καλύψουν οι εργοδότες είναι αυτές των επαγγελματιών πωλητών, των υψηλόβαθμων στελεχών, των εξειδικευμένων πωλητών, καθώς και εργατών και χειριστών μηχανημάτων.
Πάντως, αποτελεί ευτύχημα το γεγονός πως οι εργοδότες δεν σημειώνουν έλλειμμα στα αφεντικά.
Ή που οι Έλληνες εργοδότες θεωρούν την αφεντιά τους την πλέον κατάλληλη για να διαχειριστεί εργατικό δυναμικό, ή που και οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά πως αν οι εργαζόμενοι σηκώσουν κεφάλι και τους πάρουν φαλάγγι θα γίνουν τα καλύτερα αφεντικά του εαυτού τους.
Προς το παρόν πάντως, όσα κι αν του σούρνει, η ελληνική εργοδοσία λατρεύει το εργατικό της δυναμικό.
Σε ποια χώρα οι εργαζόμενοι θα δούλευαν ανασφάλιστοι, με απλήρωτες υπερωρίες, με δικαιώματα που συνεχώς αποκαθηλώνονται, επιφορτισμένοι με δουλειά δύο και τριών υπαλλήλων, με φαληρισμένα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς καμία εγγύηση για κατώτατο σταθερό εισόδημα και σύνταξη, και ταυτόχρονα θα κάθονταν στα αυγά τους και μόνο στην αναφορά του ενάμιση εκατομμυρίου ανέργων “που περιμένει στην ουρά”;
Αλλά είπαμε, στην Ελλάδα του πανευρωπαϊκού ρεκόρ ανθρώπων που στερούνται του δικαιώματος της εργασίας, της ασφάλισης, της υγειονομικής κάλυψης και της κάλυψης των βασικών αναγκών για αξιοπρεπή διαβίωση, “Η ανεργία απελευθερώνει“.
Από Ρεμπελίσκος
