- Οι σίγουρες ψήφοι και τα παζάρια από Μαξίμου και Χαριλάου Τρικούπη
- Ποιά πρόσωπα παίζουν για την θέση του Κάρολου Παπούλια
Η βεβαιότητα του Αντώνη Σαμαρά ότι η σημερινή Βουλή μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας προκαλεί ποικίλα σχόλια στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο, καθώς όλοι εκτιμούν...
παράλληλα ότι μια τέτοια εξέλιξη αυτή τη στιγμή με δεδομένη την πολιτική συγκυρία είναι ανέφικτη.
Από που λοιπόν ο πρωθυπουργός αντλεί αυτή την αισιοδοξία; Εύλογο το ερώτημα και πολλές οι απαντήσεις που φθάνουν μέχρι και σε πολιτικές προβλέψεις περί καταστάσεων ανωμαλίας παρόμοιας με εκείνης της δεκαετίας του “60.
Μάλιστα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έχει μιλήσει ανοιχτά περί “αποστασίας" που μεθοδεύεται από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και προσφάτως στη Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του όπου έκανε λόγο για... “Τσιριμώκους”.
Η δεξαμενή της “προεδρικής πλειοψηφίας” είναι δεδομένη: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΕΛΙΑ (Λοβέρδος-Αηδόνης) συγκεντρώνουν 154 ψήφους.
Οι άλλοι 26 ψήφοι αναζητούνται με σκοπό να επιτευχθεί η πλειοψηφία των 180 στην τρίτη ψηφοφορία από τους 13 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, τους 13 βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και τους 21 ανεξάρτητους βουλευτές.
Δηλαδή Μέγαρο Μαξίμου και Χαριλάου Τρικούπη από τους 47 βουλευτές (13+13+21) αναζητά 26 “πρόθυμους” βουλευτές που θα στηρίζουν την όποια πρόταση της κυβέρνησης για το πρόσωπο του νέου προέδρου της Δημοκρατίας και έτσι θα αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές και θα εξαντλήσει την 4ετία.
Και επειδή η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι μόνο η άθροιση “κουκιών” δύο είναι οι βασικές παράμετροι που θα κρίνουν επί της ουσίας τη δυνατότητα της Βουλής να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας:
Πρώτον, το όνομα και η πολιτική προσωπικότητα του υποψηφίου Προέδρου και δεύτερον η πολιτική συγκυρία της περιόδου εκλογής, η οποία πιθανότατα δεν θα διαφέρει από αυτή που διανύουμε, εκτός και αν η κυβέρνησης κάνει πράξη τις υποσχέσεις ανασχηματισμού της περί κοινωνικής στροφής, αποκατάστασης των αδικιών και φοροελαφρύνσεων όπως υπόσχεται προσωπικά ο ίδιος πρωθυπουργός.
Άλλωστε στο Μέγαρο Μαξίμου και στη Χαρ. Τρικούπη γνωρίζουν ότι ακόμη και αν επιτύχουν την “προεδρική πλειοψηφία” αυτή δεν αρκεί για την εξάντληση της 4ετίας, πολλώ μάλλον και για νίκη στις επόμενες εθνικές εκλογές, αν δεν συνοδεύεται από μια πραγματική στροφή στα προβλήματα της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας.
Όσον αφορά τα πρόσωπα που μπορεί να διαδεχθούν τον Κάρολο Παπούλια οι έρευνες στο παρασκήνιο δίνουν και παίρνουν και περιλαμβάνουν τους πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Λουκά Παπαδήμο και Παναγιώτη Πικραμένο, τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Φωτη Κουβέλη, τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ Νίκο Κωνσταντόπουλο, την Γιάννα Αγγελοπούλου και πρόσωπα από το χώρο των γραμμάτων και των τεχνών.
Πάντως ο κ. Κουβέλης που θεωρείται για πολλούς φαβορί μιλώντας στη Real News ανέφερε :“Έχω τονίσει και με άλλη ευκαιρία ότι η εκλογή του Προέδρου δεν είναι διαδικαστικό ζήτημα και δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί αυτοτελώς παρά σε συνάρτηση με το γενικότερο πολιτικό κλίμα εκείνης της περιόδου και το περιεχόμενο των ασκούμενων πολιτικών. Χωρίς ορατή αλλαγή αυτών των πολιτικών, πάντως, ο σχηματισμός προεδρικής πλειοψηφίας θα είναι εξαιρετικά δυσχερής”, αναδεικνύοντας το ρόλο-κλειδί του ιδίου και της ΔΗΜΑΡ στις πολιτικές εξελίξεις.
- Ποιά πρόσωπα παίζουν για την θέση του Κάρολου Παπούλια
Η βεβαιότητα του Αντώνη Σαμαρά ότι η σημερινή Βουλή μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας προκαλεί ποικίλα σχόλια στο πολιτικό προσκήνιο και παρασκήνιο, καθώς όλοι εκτιμούν...
παράλληλα ότι μια τέτοια εξέλιξη αυτή τη στιγμή με δεδομένη την πολιτική συγκυρία είναι ανέφικτη.
Από που λοιπόν ο πρωθυπουργός αντλεί αυτή την αισιοδοξία; Εύλογο το ερώτημα και πολλές οι απαντήσεις που φθάνουν μέχρι και σε πολιτικές προβλέψεις περί καταστάσεων ανωμαλίας παρόμοιας με εκείνης της δεκαετίας του “60.
Μάλιστα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας έχει μιλήσει ανοιχτά περί “αποστασίας" που μεθοδεύεται από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά και προσφάτως στη Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του όπου έκανε λόγο για... “Τσιριμώκους”.
Η δεξαμενή της “προεδρικής πλειοψηφίας” είναι δεδομένη: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΕΛΙΑ (Λοβέρδος-Αηδόνης) συγκεντρώνουν 154 ψήφους.
Οι άλλοι 26 ψήφοι αναζητούνται με σκοπό να επιτευχθεί η πλειοψηφία των 180 στην τρίτη ψηφοφορία από τους 13 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, τους 13 βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και τους 21 ανεξάρτητους βουλευτές.
Δηλαδή Μέγαρο Μαξίμου και Χαριλάου Τρικούπη από τους 47 βουλευτές (13+13+21) αναζητά 26 “πρόθυμους” βουλευτές που θα στηρίζουν την όποια πρόταση της κυβέρνησης για το πρόσωπο του νέου προέδρου της Δημοκρατίας και έτσι θα αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές και θα εξαντλήσει την 4ετία.
Και επειδή η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι μόνο η άθροιση “κουκιών” δύο είναι οι βασικές παράμετροι που θα κρίνουν επί της ουσίας τη δυνατότητα της Βουλής να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας:
Πρώτον, το όνομα και η πολιτική προσωπικότητα του υποψηφίου Προέδρου και δεύτερον η πολιτική συγκυρία της περιόδου εκλογής, η οποία πιθανότατα δεν θα διαφέρει από αυτή που διανύουμε, εκτός και αν η κυβέρνησης κάνει πράξη τις υποσχέσεις ανασχηματισμού της περί κοινωνικής στροφής, αποκατάστασης των αδικιών και φοροελαφρύνσεων όπως υπόσχεται προσωπικά ο ίδιος πρωθυπουργός.
Άλλωστε στο Μέγαρο Μαξίμου και στη Χαρ. Τρικούπη γνωρίζουν ότι ακόμη και αν επιτύχουν την “προεδρική πλειοψηφία” αυτή δεν αρκεί για την εξάντληση της 4ετίας, πολλώ μάλλον και για νίκη στις επόμενες εθνικές εκλογές, αν δεν συνοδεύεται από μια πραγματική στροφή στα προβλήματα της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας.
Όσον αφορά τα πρόσωπα που μπορεί να διαδεχθούν τον Κάρολο Παπούλια οι έρευνες στο παρασκήνιο δίνουν και παίρνουν και περιλαμβάνουν τους πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Λουκά Παπαδήμο και Παναγιώτη Πικραμένο, τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Φωτη Κουβέλη, τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ Νίκο Κωνσταντόπουλο, την Γιάννα Αγγελοπούλου και πρόσωπα από το χώρο των γραμμάτων και των τεχνών.
Πάντως ο κ. Κουβέλης που θεωρείται για πολλούς φαβορί μιλώντας στη Real News ανέφερε :“Έχω τονίσει και με άλλη ευκαιρία ότι η εκλογή του Προέδρου δεν είναι διαδικαστικό ζήτημα και δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί αυτοτελώς παρά σε συνάρτηση με το γενικότερο πολιτικό κλίμα εκείνης της περιόδου και το περιεχόμενο των ασκούμενων πολιτικών. Χωρίς ορατή αλλαγή αυτών των πολιτικών, πάντως, ο σχηματισμός προεδρικής πλειοψηφίας θα είναι εξαιρετικά δυσχερής”, αναδεικνύοντας το ρόλο-κλειδί του ιδίου και της ΔΗΜΑΡ στις πολιτικές εξελίξεις.