Λίγες μέρες μετά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έβγαινε από το Μαξίμου προαναγγέλλοντας την αλλαγή ...
του κυβερνητικού σχήματος, καίγοντας (ταυτόχρονα) το «χαρτί» του αιφνιδιασμού από τον Α. Σαμαρά.
Πολλοί ήταν εκείνοι που διεμήνυαν ότι ο ανασχηματισμός θα είναι ριζικός, ενώ άλλοι με πομπώδες ύφος πρόσθεταν πως: «θα είναι και σαρωτικός και δομικός!».
Άπαντες –βέβαια- έκαναν πως δεν… άκουγαν τη φωνή των Ελλήνων πολιτών που δεν ζητούν ανασχηματισμό, αλλά αλλαγή πολιτικής, προς όφελος της ελληνικής οικογένειας, των ελληνικών επιχειρήσεων, της ελληνικής βιομηχανίας.
Τελικά ο ανασχηματισμός πραγματοποιήθηκε…
Πόσο σαρωτικός ήταν όταν έμειναν στην κυβέρνηση τα βασικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και οι σύντροφοί Γιάννης Μανιάτης, Μιχάλης Χρυσοχοίδης, Εύη Χριστοφιλοπούλου και Φώφη Γεννηματά;
Για ποια αλλαγή μιλούσαν, όταν σήμερα αύξησαν το ποσοστό συμμετοχής στην κυβέρνησης του 4ου κόμματος, του ΠΑΣΟΚ;
Ποιο είναι τελικά το μήνυμα που έλαβαν Σαμαράς και Βενιζέλος, όταν στη θέση του πρώην συνεργάτη του Κ. Σημίτη του κ. Στουρνάρα τοποθετείται ένας επίσης πρώην συνεργάτης του Κ. Σημίτη και σύμβουλος του Λ. Παπαδήμου;
Τι αλλαγή μπορεί να φέρει στο υπουργείο Υγείας το alter ego (πολιτικά) του Αδ. Γεωργιάδη, ο δικηγόρος Μάκης Βορίδης;
Για ποια στροφή στην κοινωνική πολιτική μιλούσαν, όταν στη θέση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης παρέμεινε ο κ. Μητσοτάκης που λέει συνεχώς «yes sir» στους δανειστές όταν εκείνοι ζητούν «κεφάλια» δημοσίων υπαλλήλων;
Πώς θα καταπολεμηθεί η μάστιγα της ανεργίας που εκτοξεύτηκε στα χέρια του κ. Βρούτση, ο οποίος –εντελώς ανεξήγητα- παρέμεινε στο πόστο του, προφανώς για να συνεχίσει το πετυχημένο έργο του..
Τι αλλαγή μπορεί να φέρει στην ελληνική διπλωματία η συνέχιση της παρουσίας στο ΥΠΕΞ του Ευ. Βενιζέλου, όταν η χώρα μας είχε επί θητείας του την πιο… βουβή προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Μέσα σε αυτό τον βομβαρδισμό «φρέσκων» ονομάτων οι Έλληνες αναρωτιούνται:
1. Θα υπάρξει άμεσα μείωση φόρων και ανακούφιση των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού;
2. Θα υπάρξει γενναία ρύθμιση των χρεών για τις ελληνικές οικογένειες που βρίσκονται στο όριο της απόλυτης φτώχειας;
4. Θα παρθεί πίσω το μέτρο εξίσωσης των φόρων στα πετρέλαια για να μπορούν να ζεσταθούν οι Έλληνες το χειμώνα;
5. Θα παρθεί πίσω το μέτρο της ελάχιστης εγγυημένης σύνταξης των 360 ευρώ που έχει δρομολογηθεί;
6. Θα υπάρξει δυνατότητα ώστε να μπορούν να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όσοι χρωστούν στα ασφαλιστικά ταμεία ή είναι ανασφάλιστοι λόγω ανεργίας ή θα αφεθούν στο έλεος της τύχης τους οι ίδιοι και τα παιδιά τους;
7. Θα πάψουν να μας βομβαρδίζουν με γενόσημα; Θα αποκτήσουν και πάλι οι Έλληνες τη δημόσια νοσοκομειακή περίθαλψη που τους αξίζει και για την οποία πλήρωναν και εξακολουθούν να πληρώνουν αδρά;
8. Θα φτάσει και στα νοικοκυριά η περιβόητη… ανάπτυξη, ώστε να προκύψουν θέσεις εργασίας για να μειωθεί –επιτέλους- ο δείκτης της ανεργίας;
9. Θα βγάλει ο νέος Υπουργός Οικονομικών, προερχόμενος (και αυτός) από το τραπεζικό κλάδο, τη θηλιά από το λαιμό εκατομμυρίων Ελλήνων που καθημερινά σφίγγουν οι τράπεζες με τα κόκκινα δάνεια; Προς όφελος των πολιτών και όχι των τραπεζών που έτσι κι αλλιώς, έχουν εξασφαλίσει τα κεφάλαια που τους έλειπαν μέσω της ανακεφαλαιοποίησης…
Είναι πολλά τα ερωτήματα και η σχετική λίστα δεν έχει τελειωμό.
Το μόνο βέβαιο που προβλέπεται να κάνει το νέο υπουργικό συμβούλιο είναι να δεσμεύσει τη χώρα με επιμήκυνση χρέους για άλλα 50 χρόνια (περίπου 3 γενιές Ελλήνων ακόμα) χωρίς καμία λαϊκή συναίνεση, χωρίς νέες εκλογές, χωρίς δημοψήφισμα…
Είναι σαφές ότι και αυτό το κυβερνητικό σχήμα θα είναι βραχείας πνοής και βέβαιο ότιδεν θα μπορέσει να κρατηθεί στην εξουσία για πολύ.
Αυτό το γνωρίζει άλλωστε και ο Α. Σαμαράς και γι’ αυτό επέλεξε αυτά τα πρόσωπα.
Όπως γνωρίζει καλά ότι αν δεν αλλάξει τη μνημονιακή πολιτική που κατά παραγγελία των δανειστών εφαρμόζει πιστά, αν και άλλα ο ίδιος πρέσβευε και δήλωνε ως αρχηγός της αντιπολίτευσης και για άλλα εξελέγη, τίποτα δεν θα κατορθώσει, παρά να προκαλέσει την ολοκληρωτική πτώση της κυβέρνησής του.
Αργά ή γρήγορα η λαϊκή βούληση θα εκφραστεί!
