Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Κρίσιμος ο αποψινός αγώνας της Εθνικής μας με την Εθνική
Ιαπωνίας μετά την βαριά ήττα από την Κολομβία. Καλή τύχη στην Εθνική Ελλάδος…
Ας αφήσουμε στην
άκρη τα καυτά θέματα της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας και σας καλώ
σήμερα να ρίξουμε μια ματιά στο ποδόσφαιρο (κλέβοντάς την από ματιές στις
καλλίγραμμες ντόπιες και εισαγόμενες κυρίες που ήδη «αναστατώνουν» πόλεις και
ακρογιαλιές).
Δεν μου είναι
άγνωστος ο χώρος του ποδοσφαίρου και για να μην παρεξηγηθώ θα θυμίσω στους
νεότερους αναγνώστες των blogs μια «ατάκα» μου που γράφτηκε πριν σχεδόν 3
δεκαετίες με την οποία δήλωνα ότι:
«βρίσκω απείρως συναρπαστικότερη την
πολιτική του ποδοσφαίρου από το ποδόσφαιρο της… πολιτικής!»
Εάν υπάρχουν
«άπιστοι Θωμάδες» θα τους παροτρύνω να ψάξουν στις βιβλιοθήκες του Δήμου τους
ένα παλιό μου best-seller με τίτλο
«Ένας ψυχολόγος στο γήπεδο» γιατί αμφιβάλλω εάν υπάρχει στα βιβλιοπωλεία:
Καθώς
παρακολουθούμε τους αγώνες του Μουντιάλ 2014 στο καυτό Βραζιλιάνικο καλοκαίρι
έρχονται στο νου πολλά ερωτηματικά για θέματα που σχετίζονται με την επιλογή
του Κατάρ ως χώρα διεξαγωγής του Μουντιάλ 2022 και το θερμόμετρο ανεβαίνει!...
Να θυμηθούμε,
σε αλφαβητική σειρά, τις 5 υποψήφιες χώρες για το Μουντιάλ 2022 – Αυστραλία,
ΗΠΑ, Ιαπωνία, Κατάρ και Νότιος Κορέα.
Η κάθε χώρα
παρουσίασε το 2010 τον φάκελό της υποψηφιότητάς της με όλα τα πιθανά (ακόμη και
τα απίθανα) πλεονεκτήματα και θετικά στοιχεία και, φυσικά, και τα…αρνητικά.
Να
υπογραμμίσω για κάποιους ότι στα θετικά πάντα περιλαμβάνονται και θέματα
δημογραφικής οντότητας κάθε χώρας, οικονομικών δεδομένων, ιστορίας στον κόσμο
του ποδοσφαίρου και ΚΛΙΜΑΤΙΚΩΝ στοιχείων.
Από την ώρα
που το 2010 η FIFA ανακοίνωσε την επιλογή του Κατάρ στην 4η
ψηφοφορία με 14 ψήφους έναντι των 8 των ΗΠΑ άρχισαν τα ερωτηματικά και μαζί τα
«πονηρά» χαμόγελα.
Η αλήθεια
είναι ότι το Κατάρ είναι μια μυθικά πλούσια χώρα εξαιτίας της παραγωγής και των
αποθεμάτων πετρελαίου, αλλά και μια χώρα χωρίς ουσιαστική παρουσία στα διεθνή
ποδοσφαιρικά δρώμενα, με θερινές θερμοκρασίες που είναι όχι απλά
«απαγορευτικές» αλλά ίσως και απειλητικές για τις ζωές των παικτών.
Υπήρχαν,
βέβαια, οι διαβεβαιώσεις για δημιουργία σταδίων με την εισαγωγή καινοτόμων
τεχνολογιών κλιματισμού (που καθώς χτίζονται μάλλον «ακυρώνονται» ενώ
μετρούνται ήδη εκατοντάδες θύματα εργατικών ατυχημάτων).
Από το 2010 ξεκίνησαν και τα απίστευτα
υπονοούμενα για «εξαγορά» ψήφων (για εξαγορά συνειδήσεων δεν έγινε ποτέ λόγος…)
Βέβαια
υπάρχουν και εκείνοι που διατείνονται ότι οι ΗΠΑ «καίγονται» για την ανάληψη
του Μουντιάλ 2022 και «υποκινούν» τεχνηέντως την αμφισβήτηση της απόφασης αλλά
τα αντικειμενικά δεδομένα συνηγορούν στη δημιουργία ερωτηματικών που ΔΕΝ
ανήκουν αντικειμενικά στον κόσμο της «καχυποψίας που αγγίζει επίπεδα
παράνοιας…»
Τελικά
υπάρχουν και εκείνοι που ανέκαθεν αμφισβητούσαν όχι μόνο τις επιλογές της FIFA
αλλά και εκείνες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και πάντα, μεταξύ αστείου
και σοβαρού, επικαλούνται την κινηματογραφική σκηνή όταν ρωτά ο Κούρκουλος:
«είναι ανάγκη να χτυπηθούμε;»
και παίρνει την απάντηση από τον Καλογήρου:
«…πολλά τα λεφτά
Άρη…»
Πάντα ήταν,
είναι και σίγουρα θα είναι «πολλά τα λεφτά» που συνδέονται με τέτοιες
διοργανώσεις και παράλληλα πολλά τα ερωτηματικά, θεμιτά και μη, από όσους
αντικειμενικά δεν συμφωνούν με κάποιες τελικές επιλογές ή συνδέονται με χώρες
που απογοητεύθηκαν επειδή «έχασαν…» την επιλογή. Παρακαλώ ρίξτε μια ματιά στο
παρακάτω:
Για ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ και ΔΟΕ, κλείνοντας το
θέμα FIFA-Qatar θα σημειώσω λακωνικά καθώς πολλά «ερωτηματικά» αιωρούνται εδώ
και πολλά χρόνια:
Οι σύγχρονοι ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ αγώνες αναβίωσαν το 1896 στην
Αθήνα για να τιμηθεί η γενέτειρά τους Ελλάδα.
Έκτοτε
επαναλαμβάνονται κάθε 4 χρόνια σε μια άλλη χώρα της γης (και επέστρεψαν με
μυθικό κόστος στην Αθήνα το 2004…)
«Αρχαίο πνεύμα, αθάνατο, αγνέ πατέρα, του
ωραίου του μεγάλου και του αληθινού…» :
Γιατί δεν
αποφάσισε ΠΟΤΕ η ΔΟΕ να καθιερώσει την Ολυμπία ως μόνιμη έδρα τους, κτίζοντας
τις πλέον σύγχρονες εγκαταστάσεις (δεν μιλώ για τους χειμερινούς Ολυμπιακούς
τους οποίους, βέβαια, ΔΕΝ είχαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι) και να τις ανακαινίζει
κάθε φορά που χρειάζεται με ελάχιστο κόστος;
«Πολλά τα
λεφτά…» κάθε φορά που επιλέγεται μια χώρα και μια πόλη για τη διενέργεια των
Ολυμπιακών αγώνων….
Οι
περισσότερες χώρες και πόλεις που φιλοξένησαν Ολυμπιακούς ακόμη ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ τα
σπασμένα…
ΣΙΓΟΥΡΑ
μερικές χιλιάδες αθλητές και αρκετές δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες-φίλαθλοι
γνωρίζουν μια άλλη χώρα, μια άλλη πόλη…
Αλλά
είναι αυτό ακαταμάχητο τεκμήριο, είναι αποστομωτικό το συγκεκριμένο επιχείρημα
για τα…ΕΞΟΔΑ, για τα δισεκατομμύρια που κάθε φορά ξοδεύονται;
Πίστευα,
πιστεύω και θα πιστεύω, το έγραψα και το είπα εντός και εκτός Ελλάδος, οι
θερινοί ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ αγώνες ΠΡΕΠΕΙ να γίνονται μονίμως στην Ολυμπία…
Αλλά «…Πού είναι η ΔΟΕ…» φίλοι
αναγνώστες;