AΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ ΤΗΣ ΜΠΑΛΑΣ
Aπό τον Βαγγέλη Σταματόπουλο
Δείτε την ξεχωριστή δεκάδα με αυτούς τους "υπερφυσικούς" παίκτες που σύμφωνα με την βραζιλιάνικη ιστοσελίδα "Esportes" έκαναν το άλμα από τον χαρακτηρισμό "μεγάλος" στον χαρακτηρισμό "θρυλικός".
Ρομάριο
Όσο μπόι του έλειπε (το προσωνύμιό του ήταν "Baixinio", δηλαδή κοντούλης), τόσα παραπάνω καντάρια μπάλα ήξερε σε σύγκριση με τους αντιπάλους του. Ο Ρομάριο ήταν ένας από τους πλέον ταχείς παίκτες (όχι μόνο στα πόδια αλλά και στη σκέψη) που πέρασαν από τα γήπεδα του κόσμου και με την καταλυτική του παρουσία το 1994 οδήγησε τη Βραζιλία στο 4ο Μουντιάλ της ιστορίας της και πρώτο μετά από 24 χρόνια.
Μίροσλαβ Κλόζε
Δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο με τη φανέλα της Εθνικής Γερμανίας όμως μπορεί να καμαρώνει για το γεγονός ότι είναι στη δεύτερη θέση του πίνακα των σκόρερ όλων των εποχών σε τελική φάση Μουντιάλ! Ο Κλόζε μετράει 14 γκολ, όσα και ο θρυλικός Γκερντ Μίλερ και θα έχει την ευκαιρία στο τέταρτο και τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας του να γράψει ιστορία, ξεπερνώντας τον Ρονάλντο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην κορυφή με 15 γκολ. Είναι επίσης μαζί με τον Τεόφιλο Κουμπίγιας οι δύο μοναδικοί παίκτες που έχουν πετύχει τουλάχιστον 5 γκολ σε δύο διαφορετικά Μουντιάλ και ο μοναδικός που έχει πετύχει τουλάχιστον 4 γκολ σε τρεις διαφορετικές διοργανώσεις.
Γιόχαν Κρόιφ
Χάρη στον τεράστιο ταλέντο και την ηγετική του ικανότητα ο Γιόχαν Κρόιφ κατάφερε να ξεχωρίσει μέσα σε ένα σύνολο που περιελάμβανε παίκτες παγκόσμιας κλάσης, και οδήγησε την Εθνική Ολλανδίας μέχρι το τέλος του δρόμου στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974. Δεν κατάφερε να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο μιας που στον τελικό η οικοδέσποινα της διοργάνωσης Δυτική Γερμανία βρήκε τον τρόπο να εξουδετερώσει την "ολλανδική μηχανή" παρόλα αυτά έφυγε από εκεί με το βραβείο της Χρυσής Μπάλας ως ο καλύτερος παίκτης του τουρνουά.
Πάολο Ρόσι
Με διαφορά ο μεγαλύτερος ήρωας των Ιταλών σε τελική φάση Παγκοσμίων Κυπέλλων. Ήταν στο Μουντιάλ του 1978, κατόπιν έμεινε για δύο χρόνια εκτός ποδοσφαίρου λόγω της εμπλοκής του ονόματός του σε σκάνδαλο με στημένους αγώνες, για να έρθει τελικά η "λύτρωση" στο Μουντιάλ του 1982. Εκεί, αν και ελάχιστοι τον πίστευαν πέρα από τον ομοσπονδιακό τεχνικό Έντσο Μπεαρτσότ, κατάφερε να κάνει "πράματα και θάματα" στα νοκ-άουτ ματς. Πρώτα "καθάρισε" την Βραζιλία (ίσως τη θεαματικότερη "σελεσάο" όλων των εποχών) με χατ-τρικ, στα ημιτελικά σκόραρε δύο φορές απέναντι στους Πολωνούς ενώ βρήκε δίχτυα και στον τελικό, στο 3-1 επί της Δυτικής Γερμανίας. Πέρα από το Μουντιάλ, κατέκτησε επίσης το Χρυσό Παπούτσι ως κορυφαίος σκόρερ (6 γκολ) αλλά και τη Χρυσή Μπάλα ως ο πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης.
Γκαρίντσα
Όταν ακούμε "Εθνική Βραζιλίας" ο πρώτος παίκτης που έρχεται συνειρμικά στο μυαλό είναι φυσικά ο Πελέ. Όσοι πάντως έχουν προλάβει και τους... παλαιότερους έχουν να λένε για τον θρυλικό Γκαρίντσα τον παίκτη "με την καλύτερη ντρίμπλα στην ιστορία του ποδοσφαίρου". Με αυτόν και τον Πελέ στην ενδεκάδα η "σελεσάο" δεν έχασε κανένα ματς ενώ όταν ο Πελέ τέθηκε νοκ-άουτ ο Γκαρίντσα έδειξε την ηγετική του φυσιογνωμία οδηγώντας την εθνική ομάδα της χώρας του στην κατάκτηση του τροπαίου. Ήταν επίσης πρώτος σκόρερ στο Μουντιάλ της Χιλής ενώ αναδείχτηκε και πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά.
Φραντς Μπεκενμπάουερ
Σε αντίθεση με όλους τους παραπάνω ο "Κάιζερ" έγραψε ιστορία στο Μουντιάλ με δύο διαφορετικές ιδιότητες: τόσο του παίκτη όσο και του προπονητή. Ως ποδοσφαιριστής πήρε μέρος σε τρεις τελικές φάσεις Μουντιάλ με την Δυτική Γερμανία (1966, 1970, 1974) και σε αυτό που φιλοξενήθηκε στην πατρίδα του σήκωσε με τα "πάντσερ" το βαρύτιμο τρόπαιο. Από τα πλέον σύγχρονα στόπερ της γενιάς του σε όλο τον κόσμο (δεν θα είχε πρόβλημα ούτε στη σημερινή εποχή), κατάφερε μάλιστα το 1990 να πάρει το Μουντιάλ και ως εκλέκτορας της Γερμανίας. Μόνο αυτός και ο Βραζιλιάνος Ζαγκάλο έχουν αναδειχτεί πρωταθλητές κόσμου τόσο ως παίκτες όσο και ως προπονητές.
Ζινεντίν Ζιντάν
Ευλογημένος από τους Θεούς του ποδοσφαίρου καθώς σε ηλικία μόλις 26 ετών όχι μόνο πανηγύρισε την κατάκτηση του Μουντιάλ με την Εθνική Γαλλίας αλλά ήταν και εκείνος που ουσιαστικά "έσπρωξε" τους "τρικολόρ" προς τον πρώτο παγκόσμιο τίτλο της ιστορίας τους. Χάρη φυσικά στα δύο πρώτα γκολ του τελικού κόντρα στη Βραζιλιά, τα οποία επιτεύχθηκαν αμφότερα με κεφαλιές μετά από εκτελέσεις κόρνερ. Η αξία του φάνηκε και το 2002 όπου ήταν παρών-απών λόγω τραυματισμού και η Γαλλία δεν πέρασε από τη φάση των ομίλων (δεν πέτυχε ούτε γκολ) αλλά και το 2006 όπου ήταν μπροστάρης στην πορεία μέχρι τον τελικό. Αν δεν είχε δώσει και εκείνη την κουτουλιά στον Ματεράτσι (στο τελευταίο ματς της καριέρας του) ο "Ζιζού"...
Ρονάλντο
Η μεγαλύτερη απόδειξη ότι όταν έχεις θέληση και δίψα για ποδόσφαιρο μπορείς να τα καταφέρεις όσες δοκιμασίες και αν περάσεις. Το "φαινόμενο" έπαιξε έναν τελικό Μουντιάλ (1998), στη συνέχεια έμεινε για δύο σχεδόν χρόνια εκτός γηπέδων λόγω σοβαρών τραυματισμών όμως όχι μόνο αναγεννήθηκε στο Μουντιάλ της Άπω Ανατολης αλλά έφτασε στον κολοφώνα της δόξας του. Με 8 γκολ, ο αγαπημένος Ρονάλντο των Βραζιλιάνων πήρε τον τίτλο του πρώτου σκόρερ σε εκείνη της διοργάνωση ενώ με τα δυο του γκολ κόντρα στη Γερμανία στον τελικό χάρισε το 5ο αστέρι στη "σελεσάο".
Ντιέγκο Μαραντόνα
Ο ζωντανός ποδοσφαιρικός θρύλος της Αργεντινής, ο άνθρωπος που έκανε εκατομμύρια ανθρώπους πάνω στον πλανήτη να ταυτιστούν με την "αλμπισελέστε" και να γίνουν φανατικοί οπαδοί της. Ο λόγος φυσικά για τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ο οποίος στο δεύτερο Μουντιάλ της καριέρας του και σε ηλικία 26 ετών πήρε από το χέρακι τους συμπαίκτες τους και τους οδήγησε με τα εκπληκτικά πράγματα που έκανε στο χορτάρι στην κορυφή του κόσμου. Τέσσερα χρόνια αργότερα πήγε να κάνει το ίδιο και στα γήπεδα της Ιταλίας, για να χάσει τελικά το τρόπαιο στον τελικό με τους Δυτικογερμανούς και να μείνει στην ιστορία και για τα περίφημα δάκρυά του στο "Ολίμπικο" της Ρώμης.
Πελέ
Πιθανότατα κανείς δεν είχε μεγαλύτερη συμβολή στο γράψιμο του βιβλίου για την ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου από το "μαύρο διαμάντι". Έγινε στα 17 του χρόνια ο νεότερος παίκτης που έχει κατακτήσει Μουντιάλ ενώ δώδεκα χρόνια αργότερα ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης μίας απίστευτης ομάδας που χάζεψε τον κόσμο με τα κατορθώματά της και έφτασε δικαιότατα στην κατάκτηση του τίτλου. Στο Μουντιάλ που για τους περισσότερους είναι το καλύτερο από τα 19 που έχουν λάβει χώρα από το 1930 μέχρι και σήμερα.
