Aναλύοντας τα αποτελέσματα των Αυτοδιοικητικών εκλογών παρατηρούμε ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α προς το παρόν δεν φαίνεται να πείθει το εκλογικό σώμα. Αυτό συμβαίνει γιατί πρώτον οι δηλώσεις πολλών στελεχών π.χ Σταθάκης, Μηλιός, Λαφαζάνης κ.α είναι “διφορούμενες” δίνοντας την εντύπωση πως δεν υπάρχουν αποκρυσταλλωμένες πολιτικές θέσεις και δεύτερον ότι ακόμα και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δεν είναι ξεκάθαρος μιας και στην πρόσφατη συνέντευξη του στον ΑΝΤ1 (αλλά και αλλού) μας δήλωσε με έμφαση ότι η Ελλάδα ανήκει στη Δύση, στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Ευρώ δηλ. ότι είναι ένα κόμμα το οποίο θα είναι μια συνέχεια του ήδη υπάρχοντος συστήματος και θα ακολουθήσει τους κανόνες και τις επιταγές των εν λόγω οργανισμών.
Ο κοινός λοιπόν νους λέει ότι πλειονότητα των ψηφοφόρων σκέφτεται πως όταν έχεις να επιλέξεις να βαδίσεις μεταξύ δύο δρόμων που φαινομενικά οδηγούν στον ίδιο προορισμό θα αποφύγεις τον “άγνωστο” από φόβο για το τι επιπλέον μπορεί να συναντήσεις στην διαδρομή.
Επίσης θεωρώ ότι ο κ. Τσίπρας έδωσε περισσότερη βαρύτητα στην Ευρωπαϊκή του υποψηφιότητα (έκανε πολλές επισκέψεις στο εξωτερικό και μάλιστα πήγε πολύ καλά στο πρόσφατο ντιμπέιτ των Βρυξελλών) και λιγότερη στις εγχώριες Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές οπότε μοιραία δεν είχε την παρουσία που θα έπρεπε στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη, στην Μακεδονία κ.α .
Ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να επισημάνω είναι η έξυπνη στρατηγική των κυβερνόντων Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ (ΕΛΙΑ) οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις διέσπασαν εντέχνως τις δυνάμεις τους δημιουργώντας μάλιστα τεχνητές αντιπαραθέσεις π.χ στον Δήμο της Αθήνας Καμίνης, Σπηλιωτόπουλος, Κακλαμάνης αλλά και στην Περιφέρεια Σγουρός και Κουμουτσάκος όπως επίσης στην Μακεδονία Τζιτζικώστας, Ιωαννίδης εξασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο την πολυδιάσπαση των ψηφοφόρων οπότε αποκτούνε ένα σημαντικό (αθροιστικό) πλεονέκτημα για την επόμενη Κυριακή απέναντι στους Συριζαίους υποψήφιους.(όπου υπάρχουν ακόμα)
Φυσικά θα πρέπει να επισημάνουμε πως και το λεγόμενο αντιμνημονιακό τόξο είναι απλά ένα σχήμα λόγου μια και οι δυνάμεις που φέρονται να το υποστηρίζουν κινούνται εντελώς αυτόνομα η κάθε μία χωρίς ποτέ να προσπαθήσουν να βρουν μία κοινή γλώσσα η οποία θα τους επέτρεπε να δημιουργήσουν ένα ενιαίο μέτωπο απέναντι στον ισχυρό δικομματισμό της μεταπολίτευσης.
Επίσης θέλω να αναφέρω ότι σε πολλές περιπτώσεις μεσαίων και μικρών δήμων είδαμε και ένα άλλο πρωτόγνωρο στοιχείο το οποίο πιθανόν να ήταν και κυβερνητική γραμμή που όπως είναι γνωστό ανέβασε και το πλαφόν υποψηφίων για την συμμετοχή ενός σχηματισμού στην εκλογική διαδικασία. Είδαμε λοιπόν τους υποψήφιους (κρυφούς και φανερούς) να κατεβάζουν ψηφοδέλτια με τεράστιο αριθμό συμβούλων οι οποίοι προφανώς (λόγω συγγενών και φίλων) αλίεψαν μεγάλο αριθμό ψήφων.
Κύριοι του ΣΥ.ΡΙΖ.Α το να περιμένετε την ώρα του ώριμου φρούτου δηλ. να πάρετε την εξουσία από την φθορά του κυβερνητικού συνασπισμού είναι λάθος και μη έντιμο απέναντι σε όσους επενδύουν και προσδοκούν σε κάτι διαφορετικό από εσάς.
Ο δικομματισμός έχει βαθιές ρίζες και πολλά όπλα στην φαρέτρα του και για να ανατραπεί θέλει πραγματικούς πολεμιστές οι οποίοι θα έχουν έντιμο και ξεκάθαρο πολιτικό λόγο και όχι ήξεις αφήξεις, μεν και αλλά!
Ίσως οι Ευρωεκλογές της επόμενης Κυριακής είναι η τελευταία σας ευκαιρία να ανασυνταχθείτε και να πείσετε και αν δεν τα καταφέρετε καλό θα είναι κάποιοι από εσάς να πάτε μια ώρα αρχύτερα στα σπίτια σας.
Υποσημείωση
Πιστεύω ότι η κ. Δούρου και ο κ. Σακελλαρίδης αν και νέοι τα κατάφεραν περίφημα αλλά την ερχόμενη Κυριακή θα έχουν να αντιμετωπίσουν την σύμπραξη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι το “παίζουν” αντίπαλοι αλλά στην ουσία είναι σαρξ μία. (Ήδη ο κ. Ν. Κακλαμάνης καταγγέλλει τον κ. Σαμαρά ότι με την αθέτηση του λόγου του ως προς το πρόσωπο του με την υποψηφιότητα Σπηλιωτόπουλου ήθελε να υποστηρίξει τον κ. Καμίνη για να μετριάσει την φθορά του εταίρου του κ. Βενιζέλου και του ΠΑΣΟΚ).
Γράφει ο Γιάννης Πρεβενιός
