Τις μέρες που πέρασαν παρακολουθήσαμε όλοι και μαζί με εμάς εκατομμύρια άλλοι σε όλο τον Κόσμο ένα φαινόμενο παρακμής των ηθών αλλά και ΚΥΡΙΩΣ της αισθητικής, όταν μάλιστα προσμένουμε να επικρατήσει η ηθική της αισθητικής.
Γράφω για τον τελικό του 59ου διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision που έγινε στην Κοπεγχάγη.
Όπως πιθανόν να γνωρίζεται όλοι, η Αυστρία, με το τραγούδι Rise Like a Phoenix
και την εκκεντρική ΓΕΝΕΙΟΦΟΡΟ Κοντσίτα Βουρστ αναδείχθηκε μεγάλος νικητής του 59ου διαγωνισμού της Eurovision, σε μια φαντασμαγορική, ή κατά άλλους «κιτσάτη» βραδιά.
Ένας άνθρωπος ψέμα, κατασκεύασμα των μίντια επισκιάζοντας όλους τους άλλους συμμετέχοντες, εκμεταλλευόμενος την ιδιαιτερότητά του, συνεπικουρούμενος από την διεθνή υποκρισία, κατάφερε να κερδίσει.
Μία νίκη που για όλους, αλλά κυρίως για τους ίδιους ενδιαφερόμενους τους «ομοφυλόφιλους», που θα έπρεπε ΆΜΕΣΑ να τους αφορά και που δεν αισθάνονται την ανάγκη να φορούν μακιγιάζ αλλά ούτε και λαμέ φόρεμα, σε όλους λοιπόν αυτούς στην ουσία δεν πρόσφερε το παραμικρό και κυρίως την στιγμή που στην πραγματικότητα είναι πεπεισμένοι ότι τα πράγματα δεν άλλαξαν ξαφνικά υπέρ τους.
Όλα τα άλλα τα περί ανεκτικότητας σε καθετί που φαίνεται διαφορετικό και ότι ήταν μια ευρωπαϊκή νίκη της ανοχής και του σεβασμού, της ειρήνης και της ελευθερίας, όπως αναφέρθηκαν είναι προμελετημένες απαντήσεις σε ένα ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΨΕΜΑ.
Απόδειξη ότι το γεγονός στην πράξη, κατάφερε μέσα σε τρία λεπτά να μοιράσει εγκεφαλικά σε όλη την υφήλιο και να ενοχλήσει straight, gay, τραβεστί και τρανσέξουαλ, κάτι που είναι ένας άθλος που δεν επιτυγχάνεται εύκολα, η Κοντσίτα όμως το πέτυχε με ένα μοναδικό όπλο: ΤΟ ΜΟΥΣΙ.
Η συμμετοχή της Αυστρίας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα προκλητικής εμφάνισης- συμπεριφοράς, η οποία δεν είχε ως κύριο στόχο της την προβολή ενός καλού τραγουδιού όπως θα έπρεπε, αλλά το κέρδος, οικονομικό καλυμμένο πίσω από φτιαχτές εντυπώσεις.
Εκατομμύρια τα ευρώ που κονόμησε (λαϊκό αλλά αρμόζει) και θα κονομήσει η Κοντσίτα κερδίζοντας, αλλά και η χώρα της από την προσεχή διοργάνωση, όλα τα άλλα είναι σαν την αμφίεση και δραματική συμπεριφορά της γενικά. ΜΟΥΣΙ!...
Προκαλείς για να τονίσεις την διαφορετικότητά σου σε έναν ήδη τόσο «πολύχρωμο» κόσμο και το εκμεταλλεύεσαι ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!.. το ζητούμενο είναι να κερδίσεις.
Ο Τομ ένα θηλυπρεπές αγόρι με αξιόλογη φωνή που όμως δεν είχε να πει κάτι, απλά άλλος ένας ανάμεσα σε πολλούς άλλους, που ΟΜΩΣ μένουν στην αφάνεια γιατί και κυρίως ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ!...
Αφού πέρασαν μερικά χρονάκια και έκανε το πέρασμά του από το μουσικό ποπ στερέωμα χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ο Τομ δημιούργησε την περσόνα «Κοντσίτα Βούρστ» και Ω!... του θαύματος καταξιώθηκε όχι σαν περσόνα, κλπ. …. αλλά σαν καρνάβαλος γιατί για το τραγούδι και την ιδιαιτερότητα …. ας μην ασχοληθούμε!.......
ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ.
Το παράδειγμα της Κοντσίτα δένει με όσα συνέβησαν την περίοδο αυτή στην πόλη μας, πριν αλλά και που προμηνύεται να συμβούν ακόμη και μετά τις Δημοτικές εκλογές.
Στον τόπο μας, όλοι ξέρουμε πως ΜΟΥΣΙ συνηθίζουμε να λέμε το Ψέμα, οτιδήποτε δηλαδή ΨΕΥΤΙΚΟ.
Κάποιοι λοιπόν ανήμποροι να μεταχειρισθούν αξιοπρεπή- αξιοκρατικά μέσα για να προβάλουν το έργο αλλά και τις ικανότητές τους, προκειμένου να πετύχουν στόχους εξαπάτησης, προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους προβάλλοντας οτιδήποτε με τρόπο αισχρό και άνανδρο, για τον κυρίως αντίπαλό τους, τον ΜΠΕΟ!....
Κάνοντας μέχρι τις εκλογές μια προεκλογική εκστρατεία ανέντιμη, βασισμένη σε πολλά θα..θα..θα.., επαναλαμβάνοντας ξεπερασμένες στρατηγικές δόλιας πολιτικής εξαπάτησης, καταλαβαίνουν πως ΧΑΝΟΥΝ ΟΣΑ ΑΝΑΞΙΑ ΕΙΧΑΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ.
Τους μένει μια και μάλλον τελευταία προσπάθεια –ευκαιρία για να περισώσουν ότι μπορούν, ίσως και την υπόληψή τους (;…)
Μην υπολογίζοντας την νοημοσύνη, την αξιοπρέπεια, αλλά και τις αρχές αυτών που τους ψήφησαν την πρώτη φορά, τους καλούν να γίνουν πειθήνια όργανα (κάτι σαν πρόβατα) εκπλήρωσης των συμφερόντων και των επιθυμιών τους.
Αμφότεροι…. Άσπονδοι εχθροί μεταξύ τους πριν τις εκλογές, μπρος στον κίνδυνο της ολοκληρωτικής ήττας επιδίδονται σε ασύστολες, ψευδείς και αστείες κινδυνολογίες.
Ο ένας (Σκοτινιώτης) προβάλει την αιτία πως ο Δήμος Βόλου με τον ΜΠΕΟ θα γίνει το «μαύρο πρόβατο Πανελλαδικά», προτείνοντας μια ΕΥΡΕΙΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ.
Ποιος;. αυτός που μαζί με όλους τους άλλους «Βαρόνους» της ντόπιας τοπικής αυτοδιοίκησης έχει εγκαταλείψει την πόλη στην μιζέρια, την βρώμα και την αφάνεια.
Που το μόνο χαρακτηριστικό που του αποδίδουν είναι το βόλεμα του ιδίου και των ημέτερων, αλλά και αυτό του ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΊΑ πολιτικού γυρολόγου.
Ο άλλος (Πατσιαντάς) ακολουθώντας κομματικές εντολές ξεχνώντας πως μια πόλη την διοικεί και η αντιπολίτευση στην οποία συμμετείχε ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια και άρα ευθύνεται και αυτός για το χάλι της.
Θέλοντας να προσφέρει μια πιθανή νίκη (;) στις βλέψεις του κόμματός του (Σύριζα), για πρόκληση πολιτικής αστάθειας.
Προτείνει στον Πάνο, στον Μιχάλη, στον Αποστόλη να βάλουν στην άκρη τις πικρίες και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και να συσπειρωθούν μαζί του για να μην μπορέσει ο χυδαίος λαϊκισμός του ΜΠΕΟΥ να πάει την πόλη 100 χρόνια πίσω.
Πρέπει λέει να αντισταθούμε στον σκοταδισμό, στους ανθρώπους της νύχτας, στους τζογαδόρους, να προστατέψουμε το μέλλον των παιδιών μας και για να το ωραιοποιήσει βάζει και λίγα από αυτά που του έχουν μάθει να λέει, ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΒΟΛΙΩΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Όλα αυτά τα λέει ο άνθρωπος (Μαργαρίτη συγνώμη αλλά με προκαλείς) που περιμένει να συνταξιοδοτηθεί πολιτικά και που μία από τις προσφιλείς ασχολίες του θα έλεγα ΕΞΕΙΣ του, είναι αυτό που κατηγορεί στον ΜΠΕΟ …. Ο ΤΖΟΓΟΣ.
Δεν υπάρχει πρακτορείο ΟΠΑΠ που να μη έχει επισκεφθεί, να μην τον ξέρουν και να μην έχει τζογάρει με τις ώρες και ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ, άλλωστε η ζωή ένας τζόγος είναι και γιαυτό είναι ωραία.
ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ;
ΜΟΥΣΙ λοιπόν δεν είναι μόνο εκείνο της Κοντσίτα Βουρστ, ΥΠΆΡΧΕΙ και αποτελεί ένα από τα κύρια όπλα των κατ’ επάγγελμα πολιτικών, απλώς είναι παλιό δεν φαίνεται όπως εκείνης, βολεύει και φοριέται πολύ και κυρίως από καθώς πρέπει Κυρίους(;).
Τάσος Γ. Καπουρνιώτης
Γράφω για τον τελικό του 59ου διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision που έγινε στην Κοπεγχάγη.
Όπως πιθανόν να γνωρίζεται όλοι, η Αυστρία, με το τραγούδι Rise Like a Phoenix
και την εκκεντρική ΓΕΝΕΙΟΦΟΡΟ Κοντσίτα Βουρστ αναδείχθηκε μεγάλος νικητής του 59ου διαγωνισμού της Eurovision, σε μια φαντασμαγορική, ή κατά άλλους «κιτσάτη» βραδιά.
Ένας άνθρωπος ψέμα, κατασκεύασμα των μίντια επισκιάζοντας όλους τους άλλους συμμετέχοντες, εκμεταλλευόμενος την ιδιαιτερότητά του, συνεπικουρούμενος από την διεθνή υποκρισία, κατάφερε να κερδίσει.
Μία νίκη που για όλους, αλλά κυρίως για τους ίδιους ενδιαφερόμενους τους «ομοφυλόφιλους», που θα έπρεπε ΆΜΕΣΑ να τους αφορά και που δεν αισθάνονται την ανάγκη να φορούν μακιγιάζ αλλά ούτε και λαμέ φόρεμα, σε όλους λοιπόν αυτούς στην ουσία δεν πρόσφερε το παραμικρό και κυρίως την στιγμή που στην πραγματικότητα είναι πεπεισμένοι ότι τα πράγματα δεν άλλαξαν ξαφνικά υπέρ τους.
Όλα τα άλλα τα περί ανεκτικότητας σε καθετί που φαίνεται διαφορετικό και ότι ήταν μια ευρωπαϊκή νίκη της ανοχής και του σεβασμού, της ειρήνης και της ελευθερίας, όπως αναφέρθηκαν είναι προμελετημένες απαντήσεις σε ένα ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΨΕΜΑ.
Απόδειξη ότι το γεγονός στην πράξη, κατάφερε μέσα σε τρία λεπτά να μοιράσει εγκεφαλικά σε όλη την υφήλιο και να ενοχλήσει straight, gay, τραβεστί και τρανσέξουαλ, κάτι που είναι ένας άθλος που δεν επιτυγχάνεται εύκολα, η Κοντσίτα όμως το πέτυχε με ένα μοναδικό όπλο: ΤΟ ΜΟΥΣΙ.
Η συμμετοχή της Αυστρίας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα προκλητικής εμφάνισης- συμπεριφοράς, η οποία δεν είχε ως κύριο στόχο της την προβολή ενός καλού τραγουδιού όπως θα έπρεπε, αλλά το κέρδος, οικονομικό καλυμμένο πίσω από φτιαχτές εντυπώσεις.
Εκατομμύρια τα ευρώ που κονόμησε (λαϊκό αλλά αρμόζει) και θα κονομήσει η Κοντσίτα κερδίζοντας, αλλά και η χώρα της από την προσεχή διοργάνωση, όλα τα άλλα είναι σαν την αμφίεση και δραματική συμπεριφορά της γενικά. ΜΟΥΣΙ!...
Προκαλείς για να τονίσεις την διαφορετικότητά σου σε έναν ήδη τόσο «πολύχρωμο» κόσμο και το εκμεταλλεύεσαι ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!.. το ζητούμενο είναι να κερδίσεις.
Ο Τομ ένα θηλυπρεπές αγόρι με αξιόλογη φωνή που όμως δεν είχε να πει κάτι, απλά άλλος ένας ανάμεσα σε πολλούς άλλους, που ΟΜΩΣ μένουν στην αφάνεια γιατί και κυρίως ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ!...
Αφού πέρασαν μερικά χρονάκια και έκανε το πέρασμά του από το μουσικό ποπ στερέωμα χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, ο Τομ δημιούργησε την περσόνα «Κοντσίτα Βούρστ» και Ω!... του θαύματος καταξιώθηκε όχι σαν περσόνα, κλπ. …. αλλά σαν καρνάβαλος γιατί για το τραγούδι και την ιδιαιτερότητα …. ας μην ασχοληθούμε!.......
ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ.
Το παράδειγμα της Κοντσίτα δένει με όσα συνέβησαν την περίοδο αυτή στην πόλη μας, πριν αλλά και που προμηνύεται να συμβούν ακόμη και μετά τις Δημοτικές εκλογές.
Στον τόπο μας, όλοι ξέρουμε πως ΜΟΥΣΙ συνηθίζουμε να λέμε το Ψέμα, οτιδήποτε δηλαδή ΨΕΥΤΙΚΟ.
Κάποιοι λοιπόν ανήμποροι να μεταχειρισθούν αξιοπρεπή- αξιοκρατικά μέσα για να προβάλουν το έργο αλλά και τις ικανότητές τους, προκειμένου να πετύχουν στόχους εξαπάτησης, προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους προβάλλοντας οτιδήποτε με τρόπο αισχρό και άνανδρο, για τον κυρίως αντίπαλό τους, τον ΜΠΕΟ!....
Κάνοντας μέχρι τις εκλογές μια προεκλογική εκστρατεία ανέντιμη, βασισμένη σε πολλά θα..θα..θα.., επαναλαμβάνοντας ξεπερασμένες στρατηγικές δόλιας πολιτικής εξαπάτησης, καταλαβαίνουν πως ΧΑΝΟΥΝ ΟΣΑ ΑΝΑΞΙΑ ΕΙΧΑΝ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ.
Τους μένει μια και μάλλον τελευταία προσπάθεια –ευκαιρία για να περισώσουν ότι μπορούν, ίσως και την υπόληψή τους (;…)
Μην υπολογίζοντας την νοημοσύνη, την αξιοπρέπεια, αλλά και τις αρχές αυτών που τους ψήφησαν την πρώτη φορά, τους καλούν να γίνουν πειθήνια όργανα (κάτι σαν πρόβατα) εκπλήρωσης των συμφερόντων και των επιθυμιών τους.
Αμφότεροι…. Άσπονδοι εχθροί μεταξύ τους πριν τις εκλογές, μπρος στον κίνδυνο της ολοκληρωτικής ήττας επιδίδονται σε ασύστολες, ψευδείς και αστείες κινδυνολογίες.
Ο ένας (Σκοτινιώτης) προβάλει την αιτία πως ο Δήμος Βόλου με τον ΜΠΕΟ θα γίνει το «μαύρο πρόβατο Πανελλαδικά», προτείνοντας μια ΕΥΡΕΙΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ.
Ποιος;. αυτός που μαζί με όλους τους άλλους «Βαρόνους» της ντόπιας τοπικής αυτοδιοίκησης έχει εγκαταλείψει την πόλη στην μιζέρια, την βρώμα και την αφάνεια.
Που το μόνο χαρακτηριστικό που του αποδίδουν είναι το βόλεμα του ιδίου και των ημέτερων, αλλά και αυτό του ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΊΑ πολιτικού γυρολόγου.
Ο άλλος (Πατσιαντάς) ακολουθώντας κομματικές εντολές ξεχνώντας πως μια πόλη την διοικεί και η αντιπολίτευση στην οποία συμμετείχε ανελλιπώς τα τελευταία χρόνια και άρα ευθύνεται και αυτός για το χάλι της.
Θέλοντας να προσφέρει μια πιθανή νίκη (;) στις βλέψεις του κόμματός του (Σύριζα), για πρόκληση πολιτικής αστάθειας.
Προτείνει στον Πάνο, στον Μιχάλη, στον Αποστόλη να βάλουν στην άκρη τις πικρίες και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και να συσπειρωθούν μαζί του για να μην μπορέσει ο χυδαίος λαϊκισμός του ΜΠΕΟΥ να πάει την πόλη 100 χρόνια πίσω.
Πρέπει λέει να αντισταθούμε στον σκοταδισμό, στους ανθρώπους της νύχτας, στους τζογαδόρους, να προστατέψουμε το μέλλον των παιδιών μας και για να το ωραιοποιήσει βάζει και λίγα από αυτά που του έχουν μάθει να λέει, ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΒΟΛΙΩΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Όλα αυτά τα λέει ο άνθρωπος (Μαργαρίτη συγνώμη αλλά με προκαλείς) που περιμένει να συνταξιοδοτηθεί πολιτικά και που μία από τις προσφιλείς ασχολίες του θα έλεγα ΕΞΕΙΣ του, είναι αυτό που κατηγορεί στον ΜΠΕΟ …. Ο ΤΖΟΓΟΣ.
Δεν υπάρχει πρακτορείο ΟΠΑΠ που να μη έχει επισκεφθεί, να μην τον ξέρουν και να μην έχει τζογάρει με τις ώρες και ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ, άλλωστε η ζωή ένας τζόγος είναι και γιαυτό είναι ωραία.
ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ;
ΜΟΥΣΙ λοιπόν δεν είναι μόνο εκείνο της Κοντσίτα Βουρστ, ΥΠΆΡΧΕΙ και αποτελεί ένα από τα κύρια όπλα των κατ’ επάγγελμα πολιτικών, απλώς είναι παλιό δεν φαίνεται όπως εκείνης, βολεύει και φοριέται πολύ και κυρίως από καθώς πρέπει Κυρίους(;).
Τάσος Γ. Καπουρνιώτης