γράφει ο άλικος
Νομίζω έχω δύναμη ,ότι πολλά αξίζω,
αφού ποιοι θα ‘ναι άρχοντες εγώ αποφασίζω.
Τόσες φορές την πάτησα, μυαλό δεν έχω βάλει,
τα ίδια ερωτήματα με βασανίζουν πάλι.
Να ψηφίσω τον Θανάση, την ξανθούλα που γουστάρω,
τον παλιό συμμαθητή μου, την Κική ή τον κουμπάρο;...
Να ψηφίσω τον Πασόκο, ή τον Νεοδημοκράτη;
Κουκουέ, Συνασπισμένο, ή να ρίξω στον αντάρτη;
Να ψηφίσω τον γιατρό μου, παθολόγο ή χειρούργο,
την Ελένη την κουκλάρα, ή τον Κώστα τον πανούργο;
Να ψηφίσω αυτούς που θέλω, ή αυτούς που μου προτείνουν;
Να ‘μαι απ’ αυτούς που παίρνουν ή απ’ όσους τζάμπα δίνουν;
Να ψηφίσω για συμφέρον, το δικό μου ή της πόλης;
να ‘μαι φλούφλης και τσιράκι ή καλύτερα καριόλης;
Να ψηφίσω κολαούζο υπουργών και βουλευτάδων
ή τους βουτηρομπεμπέδες τους απόγονους λεφτάδων;
Να ψηφίσω ότι πιστεύω, να ‘μαι άγιος δεσπότης
ή την Φώφη την δασκάλα που ‘χω και το κινητό της;
Να ψηφίσω κάποιον νέο δίχως να μου το ζητήσει
ή ένα ρουσφετολόγο κάπου να με διορίσει;
Να ψηφίσω ιδεολόγο, ικανό και με αξία,
κάποιον άσχετο γνωστό μου ή τον επαγγελματία;
Αυτά τα ερωτήματα ξανά θα με ζαλίσουν,
για άλλους ίσως ειν’ απλό για να αποφασίσουν.
Νομίζω με την ψήφο μου τον κόσμο πως θ’ αλλάξω,
όμως μεσ’ τα λασπόνερα και πάλι θα βουλιάξω.
Εάν μπορούσε την ζωή η ψήφος να αλλάξει,
τις εκλογές από καιρό κάποιοι θα είχαν πάψει.
άλικος
